The Voices Told Me To {Larry Stylinson}

3.Bölüm

“Harry, hey Harry! Hadi uyan, seni sersem!"
Kafamı kolumu çekştirip beni her nedense uyandırmaya çalışan Gemma'ya döndüm.

"Ne? Tanrı aşkına Gemma ne var?” gözlerim hâlâ kapalıydı, ama gözlerini devirdiğine yemin edebilirdim.

"Sağlık kontrolüne gitmem gerekiyor, yarım saat falan sürebilir, uyandığında beni bulamazsan şaşırma.”

Kafamı salladım ve tam tekrar uyuyacakken yine kolumu dürttüğünü hissettim.

“Ne var?!Gideceksen git artık!”

Fakat gözlerimi açtığımda tahmin ettiğimin aksine Gemma'yı değil,yeni uyanmış, hâlâ uykulu, bana çekinerek bakan bir Louis buldum .

"Louis?" Tam tepemde dikilmiş, bana öylece bakıyordu. "Sorun ne?" diye sordum oturur pozisyona gelerek. 

“Ben... bahçede yaptıklarım için özür dilerim. Yemin ederim ki normalde böyle davranmıyorum-sadece... çok fazla,ç ok fazla konuştu ve... senden özür dilemek için onu iknâ etmem gerekti, çünkü ne zaman onun izin vermediği bir şey yapsam asla susmuyor." Kaşlarını çattı. "Yani...özür dilerim.”

İç çekip kafamı salladım. “Önemli değil.”

~*~

Yeşil V yaka tişörtümü düzelttim ve aldığım çiçekleri kontrol ettim. Tıpkı aldığım zamanki gibi hâlâ taptazelerdi.
Böyle kalmaları için çok uğraşmıştım. Kafamdaki bereyi de düzeltip boğazımı temizledim ve kapıyı çaldım. Louis’nin “Girebilirsiniz!” dediğini duyunca kapıyı açtım ve derin bir nefes aldım.

“Merhaba!” Dedim gülümseyerek.

Gemma ve Louis odadaki koltukta oturmuş, sehpanın üzerinde duran laptoptan bir şeyler izliyorlardı.

“Hey,Harry.” Dedi Gemma filmi durdurup. “Seni beklemiyordum?”

“Iı...” Bana kaşlarını kaldırarak bakan Louis’yle göz göze geldim. “Aslında ben de gelmeyi planlamıyordum.”

“Hmm.” Kafasını salladı. “Güzel çiçekler. Dünkünden daha özenli bir buketle gelmişsin. Özel bir nedeni var mı?”

Yutkundum. “Ben aslında... Bu çiçekleri sana almadım Gemma,üzgünüm.”

Kaşlarını o da kaldırdı. “Kime peki?”

Kızarma, kızarma, sakın kızarma, sırası değil, kızarm-siktir.

“Bunları Louis için getirdim...” Yere bakıyordum, şu an Louis’ye bakamazdım çünkü nedense kıpkırmızıydım. Hâlâ yere bakarken çiçeği ona doğru uzattım. Çiçeği aldığını hissedince elimi geri çektim ve onun da kıpkırmızı olmuş yüzüne baktım. Bir süre birbirimize baktık, ta ki Gemma konuşana kadar.

“Ben bahçeye çıkıyorum.” Koltuktan kalkıp, yatağının kenarına asılı olan pembe sabahlığını üzerine geçirdi ve kapıdan gülerek çıktı.

"Bunlar çok güzel...” Dedi Louis, gözlerini kapatıp çiçeklerin kokusunu içine çekerek. “Ama neden?”

Omuz silktim. “Dün özür dilemene gerek yoktu, kendini biraz iyi hissedersin diye ve... sadece içimden geçti işte.”

“Ç-Çok teşekkür ederim... Gerçekten çok güzeller ve-ilk defa biri bana çiçek alıyor.”

Teşekkür etmek için yanağımı öptüğünde, öptüğü noktanın yandığını ve tüm vücudumun karıncalandığını hissetim.
Yanağımı öptüğünde böyle olduysam beni öpseydi nasıl olurdum kim bilir..-Bir saniye öpmek mi?

“Ben bunları bir vazoya koymayı çok isterdim ama odamda cam, porselen gibi eşyalar bulundurmam yasak maalesef.” İç çekti. Sonra dönüp bana gülümsedi. “Ama hey, güzel olan şeyler uzun sürmez zaten ,değil mi?”

Gülümseyip kafamı salladım. “Ah, neredeyse unutuyordum Lou, doktorundan izin aldım ve-yani... ıı.. belki benimle biraz dışarı çıkmak istersin diye düşündüm... yani istemezsen anlarım, sadece seni-”

“Aman Tanrım, tabii ki evet! Teşekkür ederim, çok teşekkür ederim!”
Yüzünün dağılmasına sebep olacak kadar gülümsüyordu. Sonra kaşlarını çattı ve çok hızlı bir şekilde ‘lütfen, bir kerelik yapma, söz veriyorum, beni rahat bırakırsan söylediğin şeyi yapacağım’ diye fısıldadı. Bense duymamış gibi yapıp kollarımı beline doladım ve o da kendininkileri benim boynuma doladı. Kokusunu içime çektim.

Vanilya gibi olsa da yine de erkeksi bir kokusu vardı. Gülümsedim.Bu bana da, Louis’ye de iyi gelecekti.   ________________________________________________________________________________ Tekrar merhaba!!✌ Bu bölümün geç kaldığının farkındayım ): Her neyse,umarım bu hikâyeyi beğeniyorsunuzdur,gelecek bölümlerde fazlasıyla Larry fluff olacak!❤Vote ve yorumlarınızı bekliyorum ^.^ {Yorumlarınızın her birini okuyorum,o yüzden kendimi bunu yazmaya yordum,normalde uyuyacaktım.}