Senden Sonra

Bölüm 12

Bazen birçok şey söylemek istersin ama sözcükler ağzından çıkmaz ya ben bu durumu defalarca yaşadım.Ama hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim.O kadar çok şey söylemek istiyordum ki..Ama ağzımı açamıyordum.Hayatımdaki en dengesiz insanla burun burunaydım. Hiç bu kadar yakın olmuş muydum hayatımı karartan insana? Gözlerine hiç bu kadar hapsolmuş muydum?Nasıl binlerce duyguyu yaşatıyordu bu çocuk bana? "Rüzgar..Bırak..Bırak beni." Dediğimde sesimin titremesi Rüzgardan çok beni şaşırtmıştı.Zaten söylenebilecek en mantıklı cümleydi şuanda kurduğum cümle.

"Heyecanlandın.."

Dedi ellerini çekmeden. Kafamı eğdim, geri çekilmek istedim ama bırakmadı.

"Benden hoşlandığını biliyorum Alisa..." dedi yavaşça. Bu düşünce midemi bulandırmıştı hele şuan onun kollarında olmak daha da mide bulandırıcıydı. Cevap vermeyip tekrar kollarından çıkmayı denedim. Buna karşılık olarak sert bir şekilde tekrar çekti beni kendine

"Bu yüzden Tutku ile ayrılmam için uğraştın." Dedi sesinde alay vardı.

"Bırak artık ." dediğimde ellerini çözmüştü.

"Hayal gücün epey gelişmiş çok yaratıcısın ama ben senden nefret ediyorum." Dediğimde yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Kafamı çevirecekken çenemden tuttu.

"İnsan nefret ettiği kişinin yüzüne bakarken utanmaz" dedi kibirlice.

"Ne utanması ya?Hayal gücün beni etkiliyor gerçekten"
dedim çenemi ellerinin arasından kurtararak. O hala gülerken sinirlerime hakim olamıyordum.
"Egoist çocuk.Nefret ediyorum senden ya!Otobüsü kaçırdım senin yüzünden."
Ben böyle delirirken o daha çok eğleniyordu.
"Derse geç kalcam"
diyodum hala. Sinirlenince susamıyordum ben. O ise gülümsemesiyle büyülüyordu.Etrafı yani yoksa ben onu boğmak istiyordum.
"Arabaya bin istersen geç kalmazsın yetiştiririm ben seni Alisa"
dediğinde bana 'burslu' demediğine şaşırdım. Bugün iki kez adımı söylemişti.
"Geç kalmayı tercih ederim"
dedim sinirle.

"Çok inatçısın." Diyerek ofladığında gülen taraf ben olmuştum.

"Oyununa gelmeyeceğim Rüzgar. Dün o dedikoduyu çıkardıktan sonra bu gün okula senle gidersem herkes daha çok konuşacak amacın bu ama ben bu oltaya gelecek kadar saf değilim." Dedim uzaklaşırken. Dudağının bir kenarı hafiften yukarı kalkmıştı.

"Buraya kadar boşuna yorulmuşsun ama üzgünüm planın bu sefer işlemeyecek."
Diyerek arkamı döndüm. Evet benimde planım var kafamda bana aşık olacak diyorum ama hiç bir erkek basit bir kıza aşık olmaz ve ben asla basit bir kız olmam. Tıpkı Tutku gibi kullanılmak değil çünkü amacım. Ben onun hayatında ki en önemli kişi olacağım...Ben onun nefesi olacağım. Tıpkı Barkın'ın benim nefesim olduğu gibi.

Durağa geldiğimde otobüs hemen gelmişti neyse ki kaçırmamıştım. Dolu arabaya bindikten yaklaşık on dakika sonra bende diğer insanlar gibi oksijen dilenecek hale de gelsem yirmi dakika kadar daha dayanabilmiştim.

Okula girdiğimde kimseye bakmadan kendimden emin adımlarla yürümeye çalıştım. Dün ağlayarak çıkarken yeteri kadar rezil olmuştum zaten. Saate baktığımda derse bir kaç dakika vardı bu yüzden hemen sınıfa geçtim. Bir yere oturduktan sonra başka bir sıradan kalkıp yanıma gelen Can'ı gördüm.

"Selam."

Dedi elindeki defteri masaya bırakırken.

"Selam" diye mırıldandım

"Nasılsın?"

Diye sorduğunda suratımı dikkatlice incelediğini gördüm.

"Rüzgar'ın doğru söyleyip söylemediğini mi merak ediyorsun?"