Senden Sonra

Bölüm 8

Multimedya Rüzgar :) Beğenip yorum yaparsanız seviniriz :) İyi okumalar..

Bölüm 8

Sadece şu bankta otursam da olurdu.Hiçbir şey yapasım yoktu.Kendime düşman edindiğim kişi umutla ilgili bir cümle söylemiş sonra da kızların hayran bakışlarıyla okula girmişti.Kesinlikle bir kaç tanesine göz kırpmıştı.Çünkü bazılarının gülmekten ağızları yırtılacaktı.

"Alisa" Bu bank en göze çarpan bank olmalıydı kesinlikle.Mert’in sesine dönmeden önce dersimin başlamasına ne kadar kaldığına baktım.Çok yoktu."Ne yapıyorsun?" diyerek yanıma oturdu.Yüzündeki gülümsemesiyle o da etkileyici bir çocuktu.Ama Rüzgar’ın ayrı bir havası vardı."Vakit öldürüyorum.Sen ne yapıyorsun?" dedim gülümsemesine karşılık vererek."Dersim var benimde.Seni görünce selam veriyim dedim" Elleriyle saçlarını karıştırdı.Tam cevap verecekken telefonum kucağımda titredi.Elime alınca Mina’nın dudak büzdüğü fotoğrafı gördüm.Gülümserken "Ooo...Bu kim ?!" diyen Mert’e döndüm.Ekrana bakıp gülüyordu."Mina..En yakın arkadaşım" dedim hızlıca.

''Güzelmiş'' dediğinde imalı bir şekilde sırıtmıştı.Bu sırıtışı görmezden gelerek' 'Öyledir'' dedim.''Bir ara  tanıştırsana'' diye göz kırptığında öyle bir şey yaparsam Damla'nın ne kadar bozulacağını düşündüm.''Tanıştırırım tabiki...Ama etrafında farkına varman gereken başkaları var bence''dedim gülümseyerek tek kaşını kaldırdığında bir sürü soru geleceğini anlamıştım bu yüzden yerimden kalktım ''Derse gitmem gerek görüşürüz'' hızla okula ilerlerken arkamı dönüp baktığımda hala aynı yerde oturduğunu gördüm.Muhtemelen düşünüyordu.

Telefonum hala titreyince açtım."Alo?" Derse girecektim.Umarım bir şey yoktur."Bir ara açmayacağını düşündüm Alisacığım" dedi sinirle."Açtım ama haksızlık yapıyorsun" dedim gülerek."Neyse..Kaçta çıkacaksın seni almaya gelsem?" dediğinde "Tek dersim var.Bir saate biter diye düşünüyorum" dedim."Tamam.Geleceğim" diyerek güldü.Baya heyecanlıydı.Mina beni her zaman gülümsetmeyi iyi biliyordu.

''Bekliyorum''diyerek güldüm bende sanırım Mert'in istediği tanışma biraz erken olacaktı ama inşallah olmazdı.

Sıkıcı geçen bir dersin sonunda Damla'dan mesaj gelmişti. ''Kafeteryadayız gelsene.'' dayız?Kimle?Sanırım bunu bilmem için gitmeliydim.

Gözlerim Damla'yı ararken Rüzgar ve Mert'i de yanında buldum.Yanlarına gittiğimde ''Selam!'' diyerek Damla'nın yanağından öptüm ve yanındaki boş sandalyeye oturdum.Damla gülümseyen yüzüyle bana döndüğünde ''Neredesin kızım sen sabahtan beri?'' dedi.''Dersten anca çıktım'' diye bende ona gülümsediğimde masaya Tutku gelmişti ve başımda bekliyordu.İfadesiz bir şekilde suratına baktım.Ne istiyordu? ''Kalksan da otursam diyorum'' dediğinde güldüm.Ciddi miydi? ''pardon da niye?'' derken alayla çıkan sesime engel olamamıştım.Yüzüme doğru eğilirken ''Çünkü...Senin bu masada yerin yok'' dedi,bu gülümsememi genişletmişti. ''Aslında Damla'nın beni çağırdığını düşünürsek masada yerim var.Oturmak istiyorsan çek bir sandalye otur çok zor olmasa gerek'' dedim.Yüzünü benden çekip Mert ve Damla'ya döndü ''Şu çömezi aramıza soktuğunuza inanamıyorum'' ardında Rüzgar'a bakıp ''Sende hiç sesini çıkarma!'' diye kızdı.Rüzgar gözlerini devirip elindeki telefona bakarak ''Oturacaksan otur Tutku'' dedi. ''Bu çömezle mi?Ah hayır'' diyerek arkasını dönüp başka bir masaya geçtiğinde Mert bana bakıp göz kırptı. ''Sen takma onu Rüzgar gibi oda alışır''dediğinde gülümsedim ''Aslında alışıp alışmaması pek umurumda değil beni ilgilendiren ikinizsiniz'' dedim elimle Damla ve  Mert'i gösterirken.''Kalbim kırıldı burslu'' diye gülen Rüzgar'a baktım.Gülüşünde ki alayı aldırmayarak güldüm.Çalan telefonuma baktığımda Mina arıyordu.''Canım'' diye telefonu açtım.''Ben geldim prenses neredesin'' dediğinde ''Kafeteryadayım sen dur ben gelirim'' dedim.Damla'nın meraklı bakışlarına gülümsedim.Rüzgar'ın deminki gülümsemesi silinmişti ama umursamadım.Mert ise dayanamayarak ''Kim?'' demişti.Mert'e cevap veremeden Mina'nın ''Aa dur gördüm bekle kafeteryaya giriyorum'' dediğini duydum zaten telefonda kapanmıştı sonrasında.