The Night We Met - Michael Clifford

Hoofdstuk 16

Ik druk op de bel en zet een stap naar achter, terwijl ik wacht tot de deur wordt opengedaan. Het is ondertussen 1 uur 's middags. De hele ochtend was ik bezig in huis en zoals bijna elke dag ben ik weer naar het huis van de jongens gegaan. 

'Goh, wat een verassing om jou hier te zien.' Ik rol mijn ogen en loop langs een lachende Ashton het huis in. Ik hang mijn jas aan de kapstok, terwijl Ashton op me wacht, waarna we samen de woonkamer in lopen. 

Luke en Calum kijken op van de televisie, waar ze FIFA aan het spelen zijn, om kort te glimlachen. Meteen daarna is hun aandacht alweer getrokken door het spel dat zich voor hen afspeelt. Ik laat me in de grote stoel zakken en kijk naar het spelletje. Ik begrijp weinig van voetbal, maar snap er genoeg van om te zien dat Calum voor staat met 3-1. 

Het is raar om van elke dag in hetzelfde huis te wonen, waar nooit iets veranderd, naar elke dag naar het huis te gaan van een wereldbekende band waar het uitpuilt van luxe. Ik weet van de helft van deze spullen niet eens wat het zijn, waar ze voor dienen, of hoe ze werken. 

Wij hebben thuis een magnetron waar een paar standen op zitten, hier staat een magnetron en oven in een waar miljoenen standen op zitten. Er staan hier allemaal verschillende game apparaten. De televisie hier heeft ontelbaar veel mogelijkheden en ga zo maar door. 

'Yes! Gewonnen!' Ik schrik op uit mijn gedachten om Calum voor de bank te zien springen. Luke gooit zijn controller op tafel en staat op. 

'Zoals altijd. Ik ga drinken pakken. Jij ook wat Josine?' 

'Lekker, doe maar cola.' 

Sinds het mogelijk is om cola te drinken, ben ik er verslaafd aan. Een paar weken geleden had ik nog nooit cola geproefd en nu zou ik niet weten hoe ik zonder moet. 

'Je drinkt alleen maar cola,' zegt Luke lachend. 'Drink is een keer wat anders. Zal ik een keer seven up pakken?' Ik haal mijn schouders op. 

'Ik ken het niet, je doet maar. Ik ben benieuwd.' Luke verlaat de keuken en Calum laat zich op de bank vallen. Ashton kijkt op van zijn mobiel en als hij ziet dat het potje voetbal is afgelopen, stopt hij hem in zijn zak en gaat wat rechter op zitten. 

'Iemand ideeën wat we vanmiddag kunnen doen?' Vraagt hij hardop. Ik zou graag willen vragen of ze me wat van hun muziek kunnen laten horen, maar ik ben te bang dat ze het voor welke reden dan ook niet willen, dus zit ik in stilte en schud mijn hoofd. 

Luke komt terug de kamer in en geeft me een glas met een doorzichtig bruisende vloeistof aan. Ik kijk er onderzoekend naar en ruik er kort aan. 

'Drink het nou maar gewoon, geur zegt niks over de smaak.' Luke gaat weer naast Calum zitten en neemt zelf een slokje van zijn glas, waar hetzelfde in zit. 

Ik kijk nog kort naar mijn glas en neem dan een slokje. De smaakt overheerst meteen en ik slik het meteen door, waarna ik begin te hoesten. Calum staat meteen op en begint op mijn rug te slaan. 

Ik loop rood aan en de tranen staan in mijn ogen. 

'Poeh, dat is veel prik.' Calum kijkt bezorgd op en ik glimlach bemoedigend. 'Het gaat wel weer.' Hij knikt en gaat weer op de bank zitten. Ik hoest nog wat na en wrijf met de rug van mijn hand onder mijn ogen langs om de tranen weg te halen. 

'Poging twee.' Ik pak mijn glas weer op en neem weer een klein slokje, dit keer voorbereid op de hoeveelheid prik en meer lettend op de smaak. 

Ik moet zeggen, het smaakt best wel goed. Ik denk dat als ik eenmaal gewend ben aan de grote hoeveelheid prik, ik het nog best wel is lekker kan gaan vinden. 

'Smaakt eigenlijk best wel goed.' Luke glimlacht trots. 

'Dat zei ik toch!' 

~