Küçük Leydim(efsane Leydiler Serisi 2)(TAMAMLANDI)

macintoch kalesi

İkinci günün akşamı macintoch topraklarına varmışlardı.alec iki askeri öncü olarak yollamış ve geleceklerini haber verdirtmişti.
Emma özlemle kaleye bakıyordı tüm ihtişamıyla atalarının evi karşısındaydı.okadar özlemişti ki burayı.
Kapıda onları bekleyen kalabalığı gördüler.
Dük, düşes macintoch ve kale halkı kapıda onları karşıladılar.
Alec kale kapısının önüne geldiğinde ilk kendi indi ve ardından emmayı indirdi.emma iner inmez lucy yengesinin boynuna atıldı.

"ahh lucy seni çok özledim buraya gelmeyi okadar çok istiyordum ki ama bu şekilde olmasaydı keşke.."sesi titriyordu ve utançla yere baktı.
"senin suçun değil kelebeğim"

sesin geldiği tarafa baktı.amcası dük arthurdu onunla konuşan, gözlerinden akan bir kaç damla göz yaşıyla ona baktı ve boynuna sarıldı.
alec emmanın gözyaşlarını gördükçe perişan oluyordu.

"geldiğiniz için teşekkür ederim lord mckenzie"

"tabiki gelecektik emmanın ailesi benimde ailem artık"emma sevgiyle kocasına sarılmış ve kolunun altında yerini almıştı.
"sizi mutlu gördüğüm için çok sevindim"demişti lucy yengesi

emma yengesine baktıkça kahrolmuştu.matt in yokluğu ona fazlasıyla ağır gelmişti.

"içeri girelim yemek hazır, askerlerle kahya ilgilenir"arthur

misafirlerinin önünde hep beraber içeri girdiler.herkes masanın başında oturuyordu

."emma güzel kızım hoşgeldin"

"ahh barbara sende burdasın"emma yaşlı kadını gördüğünde çok mutlu olmuştu.barbara emmanın dadısıydı.doğduğu günden beri yanındaydı.mckenzie kalesine giderken onu arkada bıraktığı için çok üzülmüştü ama buraya gelmişken onuda götürecekti.bu konuyu alecle konuşacaktı

"bayanlar biz alec ile çalışma odasına geçelim izninizle"emma evet anlamında başını sallamıştı.alecte karısının alnından öpüp kalkmıştı.

"jack sende gel lordum jack benim ordu konutanın ve en güvendiğim adamım"

"peki alec jack sizde gelin lütfen"

"sağolun lordum"diyerek jack düke saygısını sunmuştu.

Bayanlar hep birlikte oturuyorlardı

"eğer dinlenmek isterseniz odalarınız hazır"demişti lucy.

"luna sen istersen yatabilirsin"

"sonra leydim"

Emma gülümsemişti.luna hiç bir şartta onu bırakmazdı yalnız bunu biliyordu.

"lucy ben olanlar için çok üzgünüm böyle olsun istemedim"emma çok üzgündü.

"biliyorum, tatlım matt evine dönücek"demişti metanetle.

"alec ve jack herşeyi yapıcak bende tabiki"

Emma lucye sarılmıştı.

"evlilik nasıl tatlım kocanla aran nasıl"

lucy konuyu değiştirerek.

"o ve ben çok iyiyiz"emma utanmıştı ve lucyde bunu duyduğu için çok memnundu.

"ilk zamanlar çok zor oldu ama zamanla alec i tanıdım o mükemmel bir eş"emma alecten bahsederken gözleri gülüyordu.

tüm gece emma kaleyi lunayı herkesi anlatmıştı.

Çalışma odası.....

"olanları biliyosun alec baronun bu denli ileri gideceğini düşünmemiştim"

"haddini çok aşmış kimse emmaya dokunamaz"alec öfkeliydi.

"lordum baronun sizinle derdi ne"demişti jack.

"baron william iş ilişkilerinden dolayı çok sık kaleme gelirdi bu gelişlerinde emmayı görmüş.bana bir kaç kez evlenmek istediğini beyan etti.fakat emma bunu istemedi benim için emmanın kararı önemliydi"alec arthurun emmaya ne kadar değer verdipini görüyordu.

"emma bana abimin emaneti onu üzemezdim fakat william ısrarına devam etti.sonra alec emma ile evlenince vazgecer sanmıştım ama tehlikeli boyutlara varmıştı"arthur uzun uzun atese bakıyordu.

alec öfkeden titriyordu.emmayı başkasıyla hayal edemezdi düşünmesi bile öfkeden kör olmasına yeterdi.

"emma benim karım o baronu öldürürüm"öfkeyle masaya vurmuştu alec.

"sakin ol dostum"jack alec in öfkesini biliyordu.

"yarın buluşmak için bir mektup yolladı emmayıda istiyor"

Alec artık deliriyordu."şimdi dinlenelim yarın net karar veririz"

hep birlikte odadan çıkmışlardı.

Alec kapıda durmuş emmanın kendinden bahsedişini dinliyordu.her kelimesi sevgiyle çıkıyordu ağzından. Alec in tüm öfkesi uçup gitmişti o an

"artık odalarımıza çıkalım aşkım" dedi arthur lucy sarılarak

"barbara odaları göster lütfen"

"peki leydim"

Herkes odalarına çekilmişti.alec ve emma, emmanın eski odasındaydılar."bura benim odam alec"

Alec etrafa bakıyordu.bura emmanın geçmişiydi.karısına sarıldı sevgiyle ve öptü."banyo yapalım" demişti alec hınzırca

emmada itiraz etmemişti çünkü alec e ihtiyacı vardı.birlikte soyunup suya girdiler.alec karısına aşıktı onsuz bir an hayal edemiyordu artık.emmada alecsiz olamazdı.

Suda geçen sessiz dakikalardan sonra küvetten çıktılar sessizde pencereden dışarıyı seyrediyorlardı artık.