Küçük Leydim(efsane Leydiler Serisi 2)(TAMAMLANDI)

part2

Sevgili okuyucularım son iki bölümle karşınızdayım artık.

Emma arabadan indi ve tüm ihtişamıyla karşısında duran saraya baktı uzun uzun. En son gelişinde nerdeyse alec i kaybediyordu. Neyse ki kötü günler çok geride kalmış ve alec yanındaydı. Omuzundaki sıcacık kolu hissedince kocasının sevgiyle bakan gözleriyle karşı karşıyaydı.

"sevgilim sakin ol yanındayım" alec sanki emmanın endişesini hissetmiş gibi ona sıkıca sarılmıştı. Emma derin bir nefes aldı ve alec ile el ele saraydan içeri girdi.

"dük ve düşes mckenzie ve siz dük macintoch saraya hoşgeldiniz" general green onları kapıda karşılayan kişi olmuştu.

"buyrun prenses victoria sizi bekliyor kraliçe daha sonra katılıcak"

Hep birlikte prensesin konuk odasına doğru yol aldılar.kapıyı çalıp davet beklediler bir kaç saniye.

"girin"victorıanın davetiyle içeri girdiler.

"düklerim ve düşes hoşgeldiniz lütfen oturun" prenses çok nazik karşılamıştı onları.
Emma despot, suratsız bir o kadar da huysuz bir asil beklerken karşısında sıcakkanlı ve sevgi dolu bir prenses görünce kısa süreli bir şok yaşadı.

"düşes mckenzie, demek sen annemin sevgili nedimesi lisanın kızısın tanıştığımıza mutlu oldum."emma kısa süreli şaşkınlığını atmış ve prensesin işaret ettiği yere oturmuştu.

"tesekkür ederim majesteleri" emma tedirgin olsada alec in varlığıyla rahatlıyordu.

"baron umarım size zarar vermemiştir. Amcanız ve dük mckenzie çok endişelendi"

Haklıydı prenses alec günlerce uyumamış ve endişelenmişti.
Emma kocasına dönmüş ve minnettarca bakıyordu. O olmasa belkide williamın elinde ömrü tükenecekti.

"evet majesteleri siz ve kraliçenin yardımlarına da minnettarım. Prenses yerinden kalkmış ve emmanın elini tutmuştu.

"asıl ben size minnettarım düşes sizin sayenizde alex ile bir şansım olabilcek"emma ne demek istediğini anlamamış ve amcasına bakmıştı.

"anlatıcam kızım" dedi arthur.

"bu andan sonra arkadaşlığımı kabul edin düses"victoria emmaya nasıl teşekkür edeceğini bilemiyordu

"arkadaşlığınız beni çok mutlu eder lütfen bana emma diyin"

"Peki emma"victorıa eğilmiş ve emmamın yanağını öpmüştü. Emma bu yakımlık karşısında çok mutlu olmuş ve prensesin dostluğunu kabul etmişti. Uzun bir dostluğun adımı o an atılmıştı.

alec karısına hayranlıkla bakarken Arthur ise gururla emmayı izliyordu.

"majesteleri kraliçe sizi bekliyor" Victoria önde hep birlikte kraliçenin çalışma odasına girdiler.

"emma iyimisin kızım umarım bebeğin ve sen iyisinizdir."

kraliçe bir anne şefkatiyle emmaya sağlıgını soruyordu.

"iyiyim majesteleri"emma kraliçeye cevap verirken yanında en az alec kadar iri ve yakışıklı olan adama bakıyordu. Alec emmanın baktığı yere bakınca onun alex i incelediğini görmüş ve huzursuzlanmıştı.

"emma görüntü hoşuna gitti mi"emma alecin fısıltısıyla ona dönmüş ve karşısındaki kıskanç aleci görünce şaşırsada onu üzmek istememişti.

"benim en iyi görüntüm sensin sevgilim"demişti oda fısıldıyarak.alecte karısının sözleriyle gülümsemişti.

Kraliçe hafif öksürerek tüm dikkati çekti o an.

"baronun yaptıklarının affı yok kızım bir asile bunu yapmanın bedeli idamdır."emmanın nefesi kesilmişti. William kötü de olsa kimsenin ölmesini istemezdi.

"ve bu durumda kanunlar açık baronun servetinin bir kısmı saraya diğer kısmıda verdiği zararlar karşılığında mckenzielere verilicek."alec duyduklarıyla gözleri ışıldamıştı. Klanı dahada zenginleşip ferah içinde yaşıyacaktı.

"dük mcintoch sizinde kaybınız karşılığı vergileriniz tarafımızdan iskoç kralına ödenicek"arthurda en az alec kadar mutlu olmuştu.

"şimdi size sıra geldi kont alex glascow, williamın itirafı üzerine yeniden adınız aklanıcak ve ünvanınız york düklüğü artık sizindir. Kuzenleriniz sürgün edilecek ve son olarak" herkes dönmüş ve kraliçeye bakıp ne diyeceğini bekliyordu.

"son olarak saate bakılırsa çay vakti bahçeye gidip çayımızı içelim"ufak bir şokla herkes birbirine bakmış ve kraliçenin kıkırtısıyla onlarda gülümsemişti.

Bahçede geçen güzel sohbetlerde emma kraliçenin annesiyle ilgili anılarını dinlemiş ve onun hala kraliçe tarafından sevilmesi karşısında gururlanmıştı.

"annen bir ingiliz olarak doğdu ve mutlu bir iskoç olarak öldü kızım umarım sende hep mutlu olursun"emma gözyaşlarını tutamıyordu.

"sen genç iskoç ingiliz kraliçesi olarak sana emrediyorum karına ve bebeğine sahip çık yoksa elinden alırım." alec kraliçenin tehdidiyle ilk başta bozulmuş olsada iyi niyetini anlamıştı ve başıyla onaylamıştı. sonunda veda vakti gelmişti. Kraliçe ve prenses sırayla emmaya sarılmış ve veda etmişti.

Alec ve arthurda alexe minnettarlıklarını sunmuş ve ne zaman sıkışırsa yanında olmaya söz vermişlerdi.

Saraydan ayrıldıktan sonra malikaneye dönmüşlerdi.
"kızım hazırlıklar tamam yarın sabah evimize dönüyoruz"demişti arthur emma bunları duyunca çok mutlu olmuştu yeniden evine kalesine dönecekti ama birden aklına abigail gelmişti.

"alec o kalede mi hala"alec emmanın abigailden söz ettiğini biliyordu.

"biz gidince gitmiş olucak onu sürgün ettim jack şimdi yoldadır vardığında onu zevkle kovacaktır"demişti alec gülümseyerek. Emma azda olsa rahatlamıştı. Onu evinden yurdundan etmiş bebeğinin canına kastetmiştim ve sonunda gitmişti artık rahat nefes alabilirdi.

Emma mutlulukla kocasına sarılmış ve odalarına çıkmışlardı. Uzun bir yol onları bekliyordu.

Sonunda 4 günlük yol sona ermiş ve ilk önce mcintoch kalesine varmışlardı. Lucy onu görür görmez çığlık atmıştı. Ve dakikalarca ağlamıştı onu sakinleştirme işi yine arthura kalmıştı.
"sakin ol lucy emma iyi"arthur lucye sarılmış ve sakinleştiriyordu.
"lucy yenge ben iyiyim lütfen""demişti emma gülümseyerek.

Emma bir yandan ağlayan lucye, arthur amcasına ve matte bakarken yeniden ne kadar şanslı olduğunu düşünüyordu.

"alec ben çok şanslıyım" emma kocasına sokulmuş ve öpmüştü.
"şanslıyım çünkü çok güzel bir ailem ve beni seven bir kocam var"alec emmanın sözleriyle ona dahada sıkı sarılmıştı.

"asıl ben şanslıyım küçük leydim."alec te kendini şanslı hissediyordu ve emmanın çenesini tutmuş ve yüzüne bakıyordu.

"beni asla bırakma küçük leydim sensiz hayat çok sessiz"emma uzandı ve kocasını dudağından hafifçe öptu.

"beni evime götür alec"alec emmanın bu isteğiyle çok mutlu olmuş ve sessizce onaylamıştı.