Küçük Leydim(efsane Leydiler Serisi 2)(TAMAMLANDI)

kalede ilk gece

Emma az önce olanlara inanamıyordu.nasıl bu kadar aptal olabilmişti.yol boyunca alec okadar nazikti ki ona bir şans bile vermeyi düşünüyordu ama bu olanlar kabul edilemezdi.alec mckemzie bunu ödeyecekti.
Yavaş adımlarla kapıdan geçti onu az önce olanlara şahit olan bir kaç hizmetçi karşıladı.aralarından en yaşlısı anabel öne çıktı.kendini tanıttı."hanımım kaleye hoşgeldiniz ben annabel bey mckenzie nin annesinin yaşadığı günlerden beri kaleye kahyalık yapıyorum."emma saçlarına aklar düşmüş ama yinede güçlü ve otoriter görünen kadına baktı."teşekkür ederim anabel umarım iyi anlaşırız şimdi dinlenmek istiyorum "dedi emma soguk bir ifadeyle emma sıcak kanlı ve nazik biri olmasına ragmen yaşadığı o tatsız olaydan dolayı içine kapanmıştı.anabel onun kırgınlığını farketmişti aslında "odanız hazır hanımım şöminede yakıldı luna size eşlik edecek artık sizin özel işlerinizle o ilgilenecek umarım memnun kalırsınız "dedi yaşlı kahya luna öne çıktı.ufak tefek kıvırcık kahverengi saçları olan sevimli bir kızdı.emma onu başıyla selamladıktan sonra birlikte merdivenlerden çıktılar."hanımım burası sizin odanız karşısıda beyin belki ayrı kalmak istersiniz diye anabel böyle olmasını emretti "dedi kız çekinerek"doğru karar vermiş teşekkürlerimi ilet"emma odaya göz gezdirdi gerçekten geniş ve güzel bir odaydı.karyola tüllerle süslenmiş oldukça genişti.kenarda bir giyinme bölmesi ve büyükçe bir küvet vardı.yavaşça pencereye ilerledi ve açtı.derin bir nefes aldı buna çok ihtiyacı vardı sanki bir el boğazını sıkıyor nefes almasını engelliyor gibiydi.arkasını döndü luna ona bakıyordu."luna bundan sonra birlikteyiz benim en yakınım olcaksın benden korkmana gerek yok "dedi gülümseyerek luna şaşkındı daha önce kimse bu kadar nazik konuşmamıştı lunayla."elimden geleni yapacagım hanımım yeter ki isteyin "dedi sesi titreyerek emma gülümsedi ve yanına gitti lunanın elini tuttu"umarım iyi anlaşırız dedi ve kızın yanağından öptü luna kıpkırmızıydı."şimdi ilk iş luna banyo yapmak istiyorum su getirmelerini istermisin" dedi luna aceleyle odadan çıktı.emma pencereden dışarı seyrederken onu gördü.alec jack ve bir kaç askerle konuşuyordu.ona baktığını hisseder gibi alec te ona bakıyordu.emma hızla içeri girdi ve pencereyi kapadı sinirle çığlık atmak istiyordu hızla kendini yatağa attı ve yastığı yumrukladı o anda luna içeri girmiş şaşkınlıkla izliyordu emma farkettiğinde çok geçti."hanımım özür dilerim kapı açık olunca girdim" dedi iki büklüm".sorun değil luna o kızıl sürtüğe kızgınım "dedi ilk kez kaba konuşuyordu emma ama umrundada değildi.luna olanları görmüştü."abigail önemsiz biri bey onu azarladı sizden sonra" dedi"ama kovmadı dimi "dedi emma.luna üzüntüyle başını hayır anlamında salladı.emma kırgındı ama dik duracaktı ve ödetecekti bunu.emma sıcak banyosunu yaptı lunanın yardımıyla onun için hazırlanan kıyafetleri giydi ve yemeğe inmesini söyleyen luna ile büyük salona girdi.tam içeri girerken abigail bilerek ona omuzuyla dokundu emma bu harekete çok şaşırmıştı.öfkeyle baktı abigail ise gülümsedi ve arkasına bakmadan gitti.emma öfkeden çıldırıyordu.lunanın sakinleştirmesiyle kendine geldi
"kızıl saçlarını yolucağım diyerek masaya ilerledi ve alec yanına oturdu.yemek çok sessiz geçti.emma masadan ayrılırken alec elini tuttu ve oturtu."o kadın bir hiç benim kadınım sensin özür dilerim yakında göndericeğim" dedi emma ifadesizce baktı hiç birşey demeden odasına gitti.lunanın yardımıyla geceliğini giydi ve uyku akan gözlerini kapadı.gece kapının sesiyle irkildi yorganı hafifçe kalktı ve yatağın arka kısmı artık çökmüştü.emma döndüğünde alec le göz göze geldi."burda ne işin var"
"karımı özledim"
"metresin seni özlemiştir"dedi öfkeyle alec i yataktan itti.alec tam düşecekken emma ya tutundu ve onu altına aldı.şimdi gözgözeydiler.alec tutkuyla bakıyordu.emma ise utançtan kıpkırmızıydı.
"sen benim kadınımsın emma bana aitsin yerin benim yatağım" dedi ve kalktı yataktan emmanın elinden tutarak odadan çıkardı emma direniyordu ama nafile alec odanın kapısını açmıştı ki ikisi de gördükleri manzara karşısına dondular.abigail üstünde incecik bir gecelikle alec in yatağındaydı."bu mu sevgin bak metresin seni bekliyormuş artık uzak dur benden "dedi ve öfkeyle odasına geçti kapıyı kırarcasına çarptı ardından kilitledi.alec okadar öfkeliydi ki abigail sürüklercesine odadan çıkardı.anabel!!diye bağırdı tüm kale ayaklandı koşuşturuyordu.anabel salona girdiğinde abigail i önüne fırlattı."bu son uyarım bu sürtüğü etrafımda görürsem öldürürüm" dedi ve arkasına bakmadan emmanın odasına gitti ama kapı kilitliydi kapıyı sertçe tekmeledi emma umursamadı gitmesini söyledi ama alec kararlıydı emmanın ağlamasına dayanamıyordu ve kapıyı kırdı.alec gördüğü manzara karşısında yıkıldı emma şöminenin karşısındaki koltuğa kıvrılmış ağlıyordu yanına gitti diz çöktü."ben böyle olsun istemedim amcamla yengemle mutluydum evimi özledim dedi ve ağlamaya başladı tekrar "sus küçük leydim artık evin burası ailen benim sen benimsin emma seni asla bırakmayacağım ağlama başka kadınlar artık yok bir tek sen"
varsın dedi
Emma başını kaldırdı ve baktı ümitsizce ama ya az önce olanlar alec e inanmak istiyordu ama ne yapacağını bilmiyordu.alec yavaşça emmayı koltuktan kaldırdı.yatağa taşıdı kucağında yavaşça üstünü örttü kendiside kiltini çıkardı ve emmanın yanına yattı.emma kıpırdamadan yatıyo sessizce ağlıyordu.alec onu kendine doğru çekti ve kulağına onu sevdiğini fısıldadı emma çok bitkindi ve artık yavaşça uykuya teslim oldu.