Küçük Leydim(efsane Leydiler Serisi 2)(TAMAMLANDI)

ihanet

Beklenen gün gelmişti.emmanın hamileliği onu zorlasa da baloyu kaçırmaya hiç niyeti yoktu.mektubu alır almaz giysisinden takısına kadar herşeyi planlamıştı.alec ise sadece izlemekle yetinmişti.aslında emmanın gitmesinden yana değildi üç günlük yoldu ve emma sonuçta hamileydi.alex onun rahat yolculuk yapması için bir araba ve şifacı ayarlamıştı bile.

"emma ben hala kalma taraftarıyım sonuçta sen ve bebeğimizin sağlığı daha önemli"alec endişeliydi.

"şifacı sorun olmayacağını söyledi hem oda bizimle gelicek alec endişelenme hadi buraya gel"alecte emmayla birlikte arabaya binmişti at üzerinde gitmeyi tercih ederdi ama yinede emmanın yanında olmatı tercih etmişti.

Alec jacke gerekli talimatlarını verir vermez hareket etmişlerdi.jack ve luna geride kalmıştı.alec uzun süre klanı kontrolsüz bırakamazdı bunun içinde en güvendiği kişi tabiki jackti.

Yolda gecelemek dışında durmadılar.geceleri emmanın rahatlığı için hanlarda kalmayı tercih etmişlerdi.

Üçüncü günün sonunda saraya gelmişlerdi.

"hoşgeldiniz dük ve düşeş mckenzie kraliçe sizi bekliyor"saraya gelir gelmez kraliçenin odasına davet edilmişlerdir

"majesteleri dük alec mckenzie ve eşi düşes emma mckenzie"

Kraliçe koltuğunda onları selamlamış ve oturmalarını işaret etmişti.

"hoşgeldiz demek emma sensin sevgili lisanın kızı annene çok benziyorsun onu severdim kızım"

Kraliçe sevgiyle bakmıştı emmaya, emma ise bu yakınlık karşısında gözleri dolmuştu.

"teşekkür ederim majesteleri"

"annen benim çok sevgidiğim nedimelerimden biriydi babanla evlenene kadar"kraliçe devam etti.

"baban inatçı bir iskoçtu.evlenmek için çok uğraştı ve sonunda evlendiler umarım onlar kadar mutlu bir evliliğin vardır"sorar gözlerle alece bakıyordu.

"kocam benim için çok kıymetli majesteleri bana karşı çok naziktir"alec iki kadını dinlerken huzursuzlanıyordu.

"dük sizde mi böyle düşünüyorsunuz"

"evet majesteleri emma benim kıymetlimdir"alec bunları emmanın gözlerine bakarak söylemişti.

"inanıyorum sana şimdi dinlenin akşam görüşücez"

İkiside kraliçeyi selamlayıp odadan çıktılar.

Akşam olmuş müzik çoktan başlamıştı.emma ve alec kol kola salona girdiklerinde herkes dönmüş onlara bakıyordu.bir iskoç lordu dük olmuştu.yaşanan birşey değildi.ama herkes kraliçenin özel ilgisini bildiklerinden saygı gösteriyorlardı.

Alec içicek bişeyler almak için uzaklaştığında emma şok olmuş şekilde karşısındaki kızıl saçlı kadına bakıyordu.

"leydi emma tekrar görüştük bakın size demiştim" abigail sırıtarak bakıyordu.

"sen burda ne arıyorsun"emma öfkelenmişti.

"çocuğumun babasının dük olduğunu öğrendim ve burdayım alec nerde bu haberi vermem gerek"

Emma donmuştu.duyduklarına inanamadı.abigail hamileydi hemde alecten bu şaka olmalıydı.tam arkasını dönmüşken konuşmaya şahit olan alec şaşkın şaşkın bakıyordu.

"bu doğru değil"alec öfkeliydi.

"doğru aşkım ateşli gecelerimizi unuttunmu"emma daha fazla dinlemek istemiyordu.alec onu tutmuştu.

"emma sakin ol bu sürtük yalan söylüyor" emma kolunu çekmiş salonu terk etmişti.

"bu doğru alec hamileyim"abigail sırnaşırken alec ise çoktan emmanın peşinden gitmişti.

"emma bu yalan ben inanmıyorum"alec kendini savunurken emma perişan bir şekilde sadece dinliyordu.

"o senin metresindi alec kaleye yolla ben amcama gidiyorum seni uzun süre görmek istemiyorum"

Alec hayatında bu kadar korkmamıştı.emmayı kaybedemezdi onsuz yaşamaya tahamül dahi edemez di.

"emma sakin ol" emmaya sarılmak için adım atmıştı
ki

"alec bağırmadan önce çık"alec emma sakinleşsin diye odadan çıkmıştı emma ise kraliçeye özür mektubu yazıp çoktan arabasını hazırlatmıştı.

Alec öfkeyle abigaili bulup hesap sormuştu.

"şimdi kaleye gidiyorsun ben döndüğümde şifacı bakıcak şimdi defol"abigail zafer kazanmışçasına gülerek çıkmıştı odadan.

Abigail doğruca baronu bulmuş olanları anlatmıştı baron sonunda amacına ulaşmıştı.

Sabah alec emmanın odasına gittiğinde kimseyi bulamamıştı.onun amcasına gittiğini öğrenmiş ve ona inanmadığı için peşinden gitmeyecekti.oda kaleye dönmek için yola çıkmıştı.emmanın sakinleşmesini bekliyecekti.abigail ile birlikte kaleye dönüyordu.abigaile inanmıyordu ama yinede doğruysa çocuğuna sahip çıkıcaktı.

"çocuk için dönüyorsun hala çocuga inancım yok gidince görücez" abigail paniklemişti

ama olsun yinede onun koynuna girmeyi başaracaktı.hem şimdi şansı vardı o sarı sürtük yok olmuştu.abigail pencereden dışarı bakarken içinden sadece gülmek geliyordu.

Emma ise yol boyu sadece susmuştu.alec i affedemiyordu.düşündükçe ağlıyordu ama dik duracaktı bebeği için dik duracaktı.kafasını kaldırmış karşıya baktığında görmüştü.

Ve sonunda yine mcintoch kalesi karşısındaydı ama bu sefer eksik olan sadece ailesi değil alecti.