Küçük Leydim(efsane Leydiler Serisi 2)(TAMAMLANDI)

geldin.

Emma şaşkındı gerçekten bu adam ne arıyordu burda. İş için mi gelmişti. Kesinlikle görmek istediği son insan williamdı.

Arkasını dönüp bahçede yürümeye tam başlamıştı ki arkasından gelen sesle biranda durmak zorunda kaldı.

"leydim"

emma arkasını döndüğünde william ona bakıyordu.

"baron siz miydiniz"

Emma buz gibi bir sesle selam vermişti. Sohbetin ilerlemesini kesinlikle istemiyordu. Ama eve gelen bir soyluyu da tersleyemezdi.

"size eşlik edebilir miyim"

"teşekkürler lordum eve girecektim"

"ne güzel bende" demişti william.

"tebrik ederim bebeğiniz olucakmış"

"teşekkür ederim lordum"

William sinsi sinsi gülerken konuşmaya devam etti.

"eşiniz ne şanslı aynı anda iki evladı olucak"

Emmanın başından kaynar sular dökülmüştü demek oda ögrenmişti.

"sizi üzmek istememiştim leydim"william emmaya şefkat göstermeye çalışıyordu.

"sizin gibi bir leydiye yapılacak birşey değil, eğer benimle evlenseydiniz"emma öfkelenmişti.

"ama evlenmedim"gerçekten kızmıştı emma.

"herzaman yanınızdayım leydim sizin ve bebeğinizin"william açık açık onu hala istediğini söylüyordu.

"bu imkansız lordum ben evliyim"

"evet baron emma benimle evli"emma tanıdık sesle arkasını döndüğünde alec ordaydı.kalbinin yerinden fırlıyacağına emindi.alec sonunda gelmişti.emma buna inanamıyordu.alec yüzünde kocaman bir gülümsemeyle karısına bakıyordu.sonra aniden dönmüştü öfkeden gözleri kararmış adama bakıyordu.

"lordum karımın aklını çelmeyi bırakın yoksa sonu iyi olmayacak"demişti alec ondan beklenmeyen bir sakinlikle.

"neyse dük mckenzie ve leydim benim artık girmem gerek"william öfkeden kudursada sakindi.demek abigail denen sürtük başaramamıştı. Biran evvel o kadını ortadan kaldıracaktı.

William arabasına binip gittiğinde başbaşa kalmışlardı.emma ne diyeceğini bilmiyordu ama çok mutluydu alec i özlemişti.

"emma buraya gel"

emma sessizce kcasının yanına gitmişti.

Alec onu çekip sımsıkı sarılmıştı.

"seni çok özledim" emma da onu çok özlemişti.

"alec geldin ben çok üzgünüm seni dinlemedim"emma utanıyordu.

"abigail hamile değil eminim ama itiraf etmedi bende şifacıyı almaya geldim birde seni tabiki"

"eminmisin"emma umutlanmıştı.

"tabiki aşkım ama bunu yaptıranı bulmak için sustum ve sana gelemedim çok zordu bu süre"

Alec emmayı o kadar özlemişti ki saçlarını koklamaya doyamıyordu o an.

"bebeğimiz iyi mi"alecin eli emmanın karnındaydı.son gördüğünden beri büyümüştü karnı.

"evet oda seni özledi, artık kıpırdıyo alec"emma gülümsemişti.

Alec çok mutlu olmuştu. Artık bu sorunu çözüp karısı ve bebeğiyle kalesine gitmenin zamanı gelmişti.

"kaleye gidelim artık amcanla konuşmalıyım"demiş ve birlikte kaleye doğru gitmeye başlamışlardı.

Alec in gelişi...

Alec gece odasında anabelin abigail hakkında söylediklerini düşünüp uyuyamamıştı. Artık emindi bunu yapandan. Hızlıca giyindi ve yola çıktı. Gece atını dinlendirmekten başka durmamıştı. Öğleye doğru mcintoch topraklarındaydı. Emmayı ve bebeği çok özlemişti.
Kaleye varmış tam içeri girerken emmayı ve williamı görüp öfkeden köpürmüştü.

Yinede sakin olup plana sadık kalacaktı.
Yanlarına gittiğinde william denilen adam resmen karısına asılıyordu. Sakin olmayı tekrarladı içinden nasıl olsa zamanı gelince herşeyi ödeyecekti bu adam.

William gerekli ikazı alıp gitmişti ne olursa olsun kimse emmayla arasına giremiyecek ona ait olanı alamayacaktı.

Bölüm kısa oldu bu sefer kusura bakmayın yazmak için fırsatım olmuyor.hiç yazmamaktansa kısa da olsa yazmayı tercih ettim.
İyi okumalar