My Bias is My Childhood Friend [COMPLETED]

29.The Start

Chapter 29

Cedric's POV

Isang linggo na din ang nakalipas simula nung ma-discharge kami sa hospital.Andito ako ngayon sa bahay nila Ayesha.Sabi nila dito daw muna ako habang ina-alala ko yung mga memories na nawala sa'kin.Natutuwa naman ako kasi hindi nila ako pinapabayaan.Itinuturing nila ako na parang tunay na pamilya

Andito ako sa Terrace ng bahay nila.Nagpapahangin.Gabi na pero hindi pa rin ako maka-tulog.Pilit kong ina-alala ang lahat.

"Arrgghh."-I slightly groan.Sumakit kasi yung ulo ko.Masyado ko atang pinipilit na ma-alala ang lahat.

"Don't push yourself"-narinig ko naman na may nagsalita sa likuran ko.

"Uhmm...Gusto ko lang kasi na ma-alala na ang lahat para naman hindi na mahirapan pa si Ayesha na ipa-alala sakin ang lahat"-sabi ko naman.Kuya ata 'to ni Ayesha.

"Call her Ice."-Ice?

"Bakit po?"-I asked back.

"Yan yung nickname na binigay mo sa'kanya.Yan din yung palaging tawag mo sa kanya."-paliwanag naman nito.

"Ice...bakit ko naman yun sa kanya binigay?Hindi naman sya cold ahh."-Sabi ko naman.

"I don't know.It just came up to your mind and then you called her by that.Ikaw lang ang tumatawag nun sa kanya."-paliwanag nya sabay tap ng likod ko.

"Maa-alala mo din ang lahat.Take your time.Ask us if you need help.We'll be there to help you."-sabi nya and let out a smile.

"Thank you."-sabi ko naman.

"Matulog ka na.Hindi mabuti sa'yo ang hindi magpahinga ng maayos"-sabi naman nito at pumasok na.

"*sigh*I'll remember it.For the sake of everyone who loves me."-I said at pumasok na din.Maghaha-hating-gabi na din ehh.Kailangan ko na matulog.

***

"Ice!I've found you."

"I Love you,yeobo!"

"Happy Anniversary,Mahal na mahal kita"

"Aaaarrgghhh!!"-sigaw ko sabay hawak sa ulo ko.Unti unti na bang bumabalik yung ala-ala ko?

Hindi maayos at hindi rin malinaw ang pagkakarinig ko.Pero,alam ko parte yun ng ala-ala ko.

***

(Kinabukasan)

"Memories are never gone,their forever young inside my heart."-sabi ko sa sarili ko.Chini-cheer ko sarili ko na kaya kong ma-alala ang lahat.

Kailangan ko lang ng unti pang oras para ma-alala ang lahat.

"Gising ka na pala."-nabigla ako nang makita ko si Ayesha na pumasok sa kwarto.

"Uhmm...yeah"-simple kong sabi

"By the way,yeob--I mean,Cedric.May naa-alala ka na na memory mo?kahit onti lang?"-tanong nya.

"Wala pa naman.Ayesha,we've been together for a yea or two,you say."-sabi ko sa kanya.

"O-Oo.Bakit mo naman natanong bigla,h'wag mo sabihing..."-I cut her off.

"May mga pumapasok kasi sa utak kagabi.May mga naririnig din ako.And one of that voices,is yours,I guess."

***

Ayesha's POV

"You mean,may mga bumabalik nang ala-ala?"-tanong ko naman.Please?Sana kahit onti man lang,meron na syang ma-alala.

"I think so.Pero,alam ko naman,makakapaghintay ka pa diba?"-He ask out of nowhere.

"Yeah,I will."-I said.