TANRIÇANIN KIZI (DEGISTIRILIYOR)

16.BÖLÜM

      Mızrağı Zeus un şimşek kapsülüne koyup üzerini athenanın öfkesiyle sardık. Bu mızrağı güvende tutacaktır.Biz mızrağın olduğu yerden çıkarken Mysia odadan bir türlü çıkamıyordu. Yüzünden akan terler suratından aşağıya dökülürken nefes alışı odada yankılanıyordu. Perseus , kafasını mysia ya çevirip onun vücudunu sarmalayan elbisesini süzerken , titreyen elini tuttu ve ''Mysia ??

Mysia kafasını aniden kaldırdı ve ayakları yerden kesilirken,gecenin karanlığı kadar siyah gözlerinin içinden çıkan aynı renk dumanlar vücudunun arkasında dönmeye başladı.Mysia çığlık atıyordu ama acı çığlığı değildi bu , daha çok sinir çığlığıydı.Odada sert ve bir o kadarda sefil bir ses yankılandı.''Vay vay vay olaylara bakın bu kader mızrağı değilmi , doğrusu etkilendim ve biraz da duygulandım bu kadar çabanın boşa gidicek olması çok yazık...'' Bu ses Kronosun olduğu her halinden belliydi. Mysia yere indiğinde Mysia nın tam tersi birisi duruyordu karşımızda.Bakışlarından surat mimiklerine kadar herşey bambaşkaydı. Konuşması onun olmasa bile beden onundu yani kısmen. Kronos aynı ses tonuyla konuşmaya devam ediyordu benim önümde Ares ile Perseus vardı. Amaçları beni korumaktı ama benim korunmaya ihtiyacım yoktu ki . Mysia yani Kronos sivri tırnağını bana doğru uzatıp gözlerini üzerime dikti.''Ve sen küçük hanım , ilk ölecek kişi sensin ve hayır ölünce annenin yanına gitmeyeceksin , sonsuza dek benim dünyamda hapis olarak yaşayacaksın ve eziyetin en büyüğü seni ölümsüz yapacağım hahahaha.

Ellerimle Perseus ve Aresi itip aralarından öne çıktım ve kendimi korkmamış gibi göstermeye çalıştım.Fakat iliklerime kadar korkuyordum. ''B-Ben  seni yenecem tamammı o hayallerini geriye at istersen.

-Kendini cesur göstermeye çalışıyorsun , akıllıca ama faydasız....ben korkunun kokusunu 100 km öteden alırım.Ve sende (snıf snıf) duyduğum en güzel korkusun.

Derin bir nefes aldım ve tam cevap verecekken beni durduran Ares oldu ''Sakin ol şu anda hiçbirşey yapamaz buradaki semboller iblisleri engelliyor''

-Ahhh Ares bana hakaret ediyorsun , ben bir iblismiyim sence bu semboller sadece dekoratif benim için senin o kılıcın da hiçbir işe yaramaz tatlı küçük Erica. (Snifffffff) Ohhh korkuyorsunuz 3 ünüzde ve korkmalısınızda. 

Bir an kendime hakim olamadım ve ellerimle duvardaki silahları onun üzerine fırlattım.Mızraklar üzerine doğru giderken tek elini şıklattı ve mızraklar havada durdu.''Ahh bu çok basit bunu yapmamalıydın.

Aynı sinir çığlığı tekrar belirdi ve mızraklar bizim üzerimize hızla gelmeye başladı. Kollarımı kendime siper ettim fayda etmeyeceğini bile bile ama mızrak bana saplanmayınca ellerimi indirdim ve ağzından kan gelen aresi gördüm. Mızrak onun sırtına saplanmıştı. Birden yere yığılınca Kronos Mysia nın bedeniyle duman olup kayboldu. 

Ben diz çöküp ellerimi Aresin suratında gezdirmeye başladım. Perseus şok olmuştu. Aresin etrafında bedenini saran alevler çıkmaya başladı ve Simsiyah bir cübbe ile ayağa kalktı.Ares şeffaf bir bedenle karşımızda duruyordu.

''Aaah galiba sıra bendeymiş , Erica sen çok iyi bir insansın sen Masumiyet Tanrıçasının kızısın merhametli ve güzel. Kronosu öldürebilirsin bunu biliyorum. Perseus sende her ne kadar şımarık olsanda özünde kötü biri olmadığını biliyorum. Mysia olsaydı burda onada söylerdim çünkü hayatımda gördüğüm en cesur kız.....Ben daima arkanızdayım bunu unutmayın hoşçakalın...''

dedikten sonra bedeni alevler içinde yerin altına çekildi. Bu benim içinde yanan intikam ateşinin korlanmasına sebep olmuştu. Babam , Esilya ve Ares i benden aldı. Artık geriye sadece Perseus ve ben kaldık.