alphabet boy | hoseok

cloud nine

17 yaşımızda ilk sevgilin olduğunda, onunla geçirdiğin zamanları kıskanmaya başlamıştım.

Çocuk değildik ve hala benden haz etmediğinin farkındaydım.

Annem yeniden evlendiğinde, iki hafta boyunca sizde kalmam gerekmişti.

Üvey babamla gittiği ada tatilinden dönmesini beklerken, içim içimi yemişti.

Annemin beni bıraktığını düşünüyordum ve her ne kadar kabul etmesem de, arkadaş diyebileceğim tek kişi sendin.

Bütün gün annenle oturup televizyon izlemek canımı sıkmaya başlamıştı.

O yaz, sizde kaldığım bir kaç gün boyunca eve geç saatlerde geldin ve hep o kızla birlikteydin.

Ve sizi destekliyordum, ayrılmanı istediğim falan yoktu.

Kendime bir arkadaş bulmam gerektiğini de o zamanlarda anlamıştım.

Sınıftan birilerine yazdığımda, bir kaç saat içinde kendimi kapının önünde ayakkabılarımı giyerken bulmuştum.

O eski depoyu da çok iyi hatırlıyorum.

Kafaları bulutların üzerinde gezerken, kendileri soğuk taşların üstünde oturan kızları ve çocuklarıda.

İstemediğim eller üstümde gezerken, onların arasından beni çekip çıkartmış ve ağzımı açmamam gerektiğini söylemiştin.

"Buradan çıkana kadar konuşma, Somi."

Daha sonra bir kaç damla kanı hatırlıyorum. Galiba burnundan akıyordu.

Yol boyunca gülmüş, annene bunu nasıl anlatacağımızı düşünüp durmuştuk.

İlk defa o zaman bu kadar güzel olduğunu fark etmiştim.

Sizde kaldığım diğer günlerde, çok olmasa da arada bir benimle oturup, sohbet etmiştin.

Zaten etmeseydin de bir daha dışarı çıkmazdım.

Zira o eller rüyama girip duruyordu.