alphabet boy | hoseok

little lies

•gördüğüm üzere büyük bir #teamjin grubu oluştu dkxldkkx medya size gelsin koca yürekli insanlar, bende destekliyorum.•

Annenin, anneme o gece senin de dışarıda olduğunu söylediğini hatırlıyorum.

Bir türlü beraber olmadığımıza annemi inandıramamıştım ve eve gittiğimizde ilk defa hiç beklemediğim bir konuşma yapmıştık.

Galiba bir arkadaşımın olmadığını o da çok iyi biliyordu ki, geceyi seninle geçirdiğim fikrine yoğunlaşmıştı.

Ve ona beni yalancı olarak gördüğü için kızamıyordum bile, çünkü öyleydim.

"Somi," demişti, ciddi bir şekilde karşımdaki koltuğa oturduğunda. Annemi nadiren böyle gördüğüm olmuştu. "Jeongja teyzen ve ben, yıllardır arkadaşız. Sizden daha önce de öyleydik ve baban yokken sanırım yanımdaki tek kişi oydu. Çocukça oyunlarınızın aramızı bozmasını istemiyorum. En yakın arkadaşıma karşı seni korumak zorunda kalacağım durumlar ortaya çıkartma."

Ne demeye çalıştığını gayet iyi anlamıştım, verecek bir cevabım da yoktu.

"Sandığın gibi değil," demiştim. Kafasını sağa sola sallamıştı.

"Nasıl olduğu ile ilgilenmiyorum. Kızımın kalbinin kırılmasını istemiyorum ve arkadaşımla aramı bozmak da."

"Onun bir sevgilisi var."

Elimdeki en iyi koz buydu belki de.

Annen ile aranda böyle bir konuşma geçmiş olup olmayacağını düşünmüştüm.

Bu yüzden benden kaçıyor olabilirdin. Yani çoğu zamanda.

"Ayrıca," demiştim aklıma gelen şeyle birlikte. "Benimde var."

Kaşlarını kaldırıp yüzüme şüpheyle bakmıştı. Daha sonra ona içinde bir sürü Seokjin geçen, yalan bir hikaye sunmuştum.

Yalan hikayemin gelip ayağıma dolanacağını hangimiz bilebilirdik?