Yılbaşında anaokulunda büyük bir etkinlik düzenlemişlerdi.
Herkes gibi bende kırmızı giyerken, arabanın arka koltuğunda bunun ne kadar saçma olduğu hakkında söylenip duruyordun.
"Sana uygun olmayan her şey saçma değildir, Hoseok," demişti annen.
"Saçma," demiştin. Annene karşı gelmeyi çok sevdiğin ortadaydı.
"İstemiyorsan gelme," demiştim.
Bana attığın kötü bakışları arabandan inene kadar kesmemiştin.
Öğretmenimizin dağıttığı şeker çubuklarını o kadar sevmiştim ki, herkes yerken ben küçük çantamın içine saklamıştım, Hoseok.
Çantamın yanında, onlarca parçaya ayrılmış şekilde bulana kadar oldukça eğleniyordum.
Girdiğim kuytu köşelerde, bana zarar verdiğin için ağlardım ama bunu yapmak istemiyordum.
Belki de kırılan şey şeker çubuğum değildi.
Karşına geçip gözlerinin içine hırsla bakarken bir salak gibi gülmeye devam ediyordun.
"Artık arkadaşım değilsin, Jung Hoseok," demiştim.
Zaten arkadaş olmadığımız da ortadaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
alphabet boy | hoseok
FanfictionOyun alanının prensi sensin, Ama asla beni ağlarken yakalayamayacaksın. to ;; @-PeterPan