Son bir ayda, okul ve kurs işlerini halletmiş, Hye Jin sayesinde iş ve ev bile bulmuştuk. Lukas'ın da çok yardımı dokunmuştu ama onun adı geçince kaşlarını çatıp duruyordun ve ondan pek hoşlanmadığını düşündüğüm için seni bu konudan uzak tutmuştum.
Seul'e vardığımızda, kendimizi zor eve atmıştık. Koltuğun üzerinde yatarken, hangi odayı alacağınla ilgili bir şeyler soruyordun ve bende seni görmezden geliyordum. Ayağa kalkıp hangi odanın daha güzel olduğuna bakacak ve güzel olanı seçecek kadar halim bile yoktu.
"Odamın kapısına asma kilit takacağım," demiştin gülerek. Kafan koltuktan aşağı sarkarken beni ters gördüğüne emindim. "Annem söyledi, kendimi korumam gerek."
Dalga geçercesine güldüğümde, yatakta doğrulmaya çalışıyordun.
"İstersen yurda gidebilirim," demiştim omzumu silkerken. "Sende güvenli bir şekilde yaşarsın."
"O bavulu bir daha aşağı indirmezsin sen, tanımıyor muyum seni sanki."
Haklı olduğunu bildiğimden gülmüştüm. "Kirayı bizimkiler ödemeyecek olsa, çalışmaktan eve bile gelemezdik."
"Caddeye bakan oda benim!" demiştin bağırarak önde olan odaya koşarken. Arka odanın karanlık olabileceğini biliyordum ve bende caddeye bakan odayı istiyordum.
Aynı anda kapının önünde durduğumuzda, yatağa ilk yatan odayı kapat diye düşünüyordum ama ikimiz de birbirimizin girmesini engellerken bu oldukça zordu.
En sonunda seni gıdıklamak aklıma geldiğinde, birkaç saniye kazandım ve yatağa ulaşmayı başardım ama aynı anda seninde yatağa sarıldığını gördüğümde, hayal kırıklığına uğramıştım.
"İlk ben yattım," demiştim.
"İlk yattığıma eminim," demiştin umursuzca omzunu silkip daha da yer kaplarken.
Birbirimizi itme oyunu bittiğinde, yorgunlukla bir nefes vermiştim ve bunu bu şekilde çözemeyeceğimiz kesindi.
"Tamam," demiştin yatağın üstünde otururken. "Bu böyle olmayacak."
"Evet," demiştim senin tersine daha da yatağa serilirken. "Artık çıksan da uyusam."
"Yan odada da yatak var," demiştin, yanımda uzanıp uyuyor numarası yapmaya başladığında.
Sana cevap vermeyecek kadar yorgun olduğumda gözlerimi kapayıp gitmeni beklemiştim.
•••
Uyandığımda gittiğini fark etmiştim. Ayağa kalktığımda havanın kararmış olduğunu fark etmiştim, yan odaya doğru yürürken senin halan uyuyor olduğunu düşünmüştüm.
Haksız da değildim. Yanında yaklaşıp yatağın kenarına oturduğumda, ne kadar şanslı olduğumda ilgili düşünüp durmuştum.
Seni kaybetmediğim, hala burada olduğun için çok şanslıydım.
"Napıyorsun?" demiştin, gözlerin yarı açıktı ve ben daldığım yerden gözlerimi çekip sana bakmıştım.
"Hiç," demiştim aceleyle ayağı kalkarken.
"Bir şeyden mi korktun?" diye sormuştun yatakta doğrulurken. Gözlerini ovuşturduktan sonra tekrar bana bakmıştın. "İstersen yatabilirsin." Yatağın boş tarafını gösterip cevap vermemi beklemiştin.
"Hayır, uyandım ve sana bakmaya geldim."
Kafanı anlar gibi sallayıp yana doğru kaymıştın.
"Otursana."
Açtığın boşlula oturduğumda sırtımı başlığa yaslayıp sana bakmaya başlamıştım.
"Sence yapabilecek miyiz?" demiştim, kafanı kaldırıp bana baktığında, ne demeye çalıştığımı anlamış gibiydin.
"Bilmiyorum," demiştin. "Ama birbirimizi sahibiz, zorlandığımızda tutunabileceğimiz insanlar ve geri dönebileceğimiz bir evimiz var."
"Evimiz kira," demiştim kıkırdarken.
"Ciddi konuları baltalayan birisin, Somi," demiştin gözlerini devirirken.
"Ciddi bir konu açıyorum, bu evi kim temizleyecek?"
İşaret parmağınla beni gösterdiğinde, eline vurup inmesini sağladım.
"Pislikte boğulacağız Hoseok."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son zamanlarda çok uzun bölümler yazıyorum benden beklenmeyecek bir performans ıdlspxlslcn
Neyse bişey dicektim, bir çok şeye üşenmeme rağmen, buna üşenmedim ve Alphabet Boy'u bitirdim. Yani bu final değil yanlış anlamayın dkxkckkdv Sadece tüm bölümler yazılı.
Bu "vote ve yorum gelmezse yayınlamam," tarzı bir yazı değil. Öyle aç gözlü değilim. Sadece yavaş yavaş yayınlayacağım, daha bu hikayeye veda etmek istiyor muyum emin değilim *yazarcık ağlar*
Ve öyle çok bölüm de yok, çok az bölüm var gerçekten. Ben diyim 4 siz diyin 5 kdldlclcl
Neyse anlamsız bilgilendirme bitti, okuduğunuz için teşekkürler!
