alphabet boy | hoseok

go back to home

Beni aramadığını belirmeme gerek yoktu. Hyejin telefonun organım haline geldiğiyle ilgili şakalar yapıp dururken, ben senin aramanı beklemiştim ama aramamıştın.

Şaşırdığımı söylemezdim. Artık bu tür şeylere şaşırmayacak kadar tecrübe sahibi olduğum ortadaydı.

Sadece bir aptal gibi beklemek canımı sıkmıştı ve bir şeyleri düzeltmem gerekiyordu.

Sen beni bir kenara atarken, ben sırf senin için evime dönmeyi reddediyordum ve bu tamamen saçmalıktı.

Annem bir kere bile gelmemi söylememişti ama ona gelmeyeceğimi keskin bir dille söylediğimi de unutmamıştım.

Eğer sen bunu yapmaya devam edeceksen, benim iki haftalık tatilimi yurdumun küçücük odasında harcamama gerek yoktu.

Evime dönebilirdim, annemi, bahçedeki ördekleri görebilir ve sana seni umursamadığımı gösterebilirdim.

Gerçi senin evde olmadığına ve dönmeyeceğine de emindim.

Hyejin sırtımı sıvazlayıp, bunu yapmam gerektiğini söylemişti evine dönmek için bavulunu hazırlarken.
İki hafta için bavul hazırlaması saçmaydı ama ses çıkartmamıştım.

Küresiyle beni lanetlemesi, şu hayatta en son ihtiyacım olacak şeydi.