alphabet boy | hoseok

paper planes

6 yaşında olduğumuzu hatırlıyorum.

Kızlarla oturup Barbie bebeklerimize elbise giydirirken bana attığın kağıttan uçakları da.

Anaokulundan çıkarken kapıda bekleyen ve bir eliyle benim, diğer eliyle senin elini tutan ve günümüzün nasıl geçtiğini soran annemi de.

Arada bir senin annen de geliyordu ama çoğunlukla bizi anaokulundan annem alırdı.

Anneme çizdiğin harfleri gösterip duruyordun ve ben her zaman kendiminkileri arkamda saklıyordum.

Tüm çocukluğumun seni annemden kıskanarak geçtiğini hatırlıyorum.

Galiba hiç yatağımın altındaki canavarlardan korkmadım.

Çünkü sen vardın ve tüm korkularımı süslüyordun.