Mustangs

hoofdstuk 10

Sunlight

één week later

In de afgelopen week hebben steeds meer patrouilles opgemerkt dat de wezens onze kant op schuiven. Ik kan hen niet langer hier houden vrees ik, maar ik weet niet of elk paard fit genoeg is voor de reis en al helemaal niet waar ik de paarden moet naar meenemen. Ik zit nu met m'n vader te overleggen waar we best heengaan.

Wel Sun, er zijn 2 opties. Ofwel gaan w door de bergen, langs de andere kant van de wezens natuurlijk, ofwel gaan we door het bos in de tegengestelde richting van de wezens. Ik weet het niet Prince, als we door de bergen gaan is er een kans dat we meer van die wezens tegenkomen, daarbij komt dat die wezens ergens vandaan komen waarschijnlijk van achter de bergen. Maar als we door het bos gaan kan het zijn dat we vroeg of laat weer moeten verhuizen want ze blijven deze kant op komen. Weet je ergens een plek zijn waar we heen kunnen, eventueel tijdelijk? Hij zucht, wel Sun, we kunnen terug naar waar we eerst leefden, dan kunnen we daar tijdelijk blijven en ondertussen een nieuwe plaats zoeken om te gaan wonen. Ik knik, dan gaan we daarheen. We vertrekken morgen! Oké, ik laat je alleen. Hij gaat terug naar Silver, m'n moeder. Ik ga aan de rand staan en roep de paarden samen.

Zo als jullie weten schuiven de wezens op in onze richting, er is geen mogelijkheid hen aan te vallen want ze hebben vuur en zijn in de meerderheid. Daarom zijn wij genoodzaakt om dit gebied te verlaten en een nieuw te zoeken. We vertrekken morgen naar ons vorig gebied om vandaaruit een nieuw gebied te kunnen zoeken. Ik stel voor dat jullie allemaal wat rust nemen en jullie voorbereiden op een zware, lange tocht. Ik verwacht van de hengsten dat ze morgen de kudde bewaken tijdens de tocht en mogelijke aanvallen van wilde dieren afwenden. Van de merries verwacht ik dat ze de oudere, de zwakkere en de veulens helpen. We vertrekken bij zonsopgang.

Ik wend me af en ga naar beneden om te gaan drinken.  Happy wacht me onderaan op. Dat heb je goed gedaan, ik ben trots op je. Ze wrijft haar hoofd tegen het mijne als teken van genegenheid. Samen lopen we naar het water. Ik hoop maar dat ik de juiste keuze heb gemaakt, die visioenen voorspellen niet veel goeds. Het komt allemaal wel goed Sunlight. Ik beloof het! We gaan al snel slapen zoals alle paarden doen. De nacht valt en de rode gloed, die nu al veel duidelijker is komt te voorschijn.

Ik hoop dat jullie het een leuk verhaal vinden. Graag comments en votes. Als jullie leuke paardennamen voor hengsten en merries weten dat hoor ik het graag, er zijn namelijk veel paarden die een naam kunnen krijgen.