Mustangs

hoofdstuk 12

Sunlight

Ik word wakker van een geluid dat ik hoor. Het is nog pikdonker en alle paarden op een paar na slapen. Ik spits mijn oren en hoor heel zachtjes hoeven roffelen over de grond. Ik luister nog eens en hoor het nu weer en ook nog het gesnuif van paarden. Ik ben direct klaarwakker. Bliksem! Hij komt naar me toe. Jij gaat met mij mee. Galant, jij ook. Goldino wek alle paarden als we niet terug zijn binnen 10 minuten, als we na een kwartier nog niet terug zijn neem je de paarden mee naar het einde van het bos, als je hoeven en gesnuif heel dichtbij hoort vertrek dan meteen! Ik neem mijn kleine patrouille mee in de richting van het geluid. We moeten niet ver draven als we in de verte een zwak licht zien bewegen. Het licht bewoog traag in onze richting en werd steeds sterker. We gaan! Ik nam ze terug mee naar de kudde die ondertussen al wakker was en klaar stond om te vertrekken. Ik wenkte ze stil te zijn en we vertrokken. Bliksem bewaakte samen met Galant en Goldino de achterkant van de kudde. Zodra de open vlakte hadden bereikt stoven weg. De hele kudde croste achter me aan. Totdat Goldino opeens naast me komt lopen. We worden achtervolgt Sunlight, het is het licht en het zijn de wezens van in de bergen. Hoe ver zijn ze achter ons? Een heel eind maar het zal niet lang duren voordat ze ons inhalen. Ik kom zo naar achter zorg dat iedereen mee is! Happy, jij leidt de kudde, mijn vader zal je helpen. ik keek naar achter en hij knikte dat hij het gehoord had. Dan wende ik met tot Alice. Als het op een gevecht aankomt neem dan de zwakste mee samen met 3 hengsten om jullie te bewaken. Vlucht naar een plek om jullie te verbergen en blijf daar tenzij het gevaar op jullie afkomt, wij komen jullie wel halen. Daarna draaide ik me om en liep in de tegengestelde richting van de kudde. Alle hengsten gingen in positie lopen en waren klaar voor een gevecht. Eens bij Bliksem aangekomen zag ik dat ze ons inderdaad inhaalden. De zon begon op te komen en verwarmde onze vachten met de eerste zonstralen. Het gaf alle paarde een energie boost waardoor ze nog sneller begonnen te lopen. Iedereen wist dat er gevaar dreigde en een kleine groep paarden wist dat het gevaar groter was dan de kudde dacht.

Ik hoorde de paarden nu vlak achter ons en kon nu ook de wezens zien. Ze hielden touwen in hun ene hand en met hun andere hand bestuurden ze hun paarden. Ik, Bliksem, Galant, Goldino en nog een paar hengsten draaiden zich om en stormden in de richting van de groep. Ik zag dat sommige van hun paarden onrustig werden en stak mijn staart hoog in de lucht waardoor die achter me aan wapperde. Mijn hoofd schudde ik naar boven en naar beneden, de anderen volgden mijn voorbeeld en ik zag dat er nu meer onrustig werden. We ontblootten onze tanden zodat ze duidelijk zien dat we in de aanval komen. Elk paard daar was onrustig en begon te aarzelen. De wezens op hun rug reageerden door hen met een zweep te slaan en ze vooruit te laten gaan. Ik zag in de ogen van de wezens die nu vlakbij waren dat ze niet begrepen waarom we naar hen kwamen in plaats van weg. Net voordat we aan de groep kwamen splitsen we in twee en liepen om de groep heen. De wezens lieten hun paarden draaien waardoor er chaos ontstond in de groep. De paarden in het midden van de groep werden angstig en steigerden waarddoor de wezens op hun rug eraf vielen. Zodra ze weg konden galoppeerden ze weg. De groep had zich ondertussen weten te draaien en kwamen weer achter ons. We draaiden ons weer om en gingen deze keer met z'n alle naar de ene kant van de groep. Weer steigerden enkele paarden die daarna vluchtten. Er bleef een kleine groep wezens op paarden achter en degene die van hun paard waren gevallen waren gewond. we begonnen cirkels te lopen rond de groep die nauwelijks de ruimte had om te draaien. De wezens hadden beide handen nodig om hun paarden onder controle te houden. Toen we dicht genoeg bij de groep waren gekomen begonnen we te happen. De paarden deinsden opzij en botsten tegen andere paarden die begonnen te steigeren want zij wouden ook opzij gaan maar aan de andere kant op. Na een tijdje bleven er nog 2 paarden over. We gingen in een cirkel om hen heen staan. Sommige met hun hoofden naar hen sommige met hun achter hoeven naar hen. We begonnen met steigeren en bokken en raakten de wezens. Ze vielen beide bewusteloos van hun paard en bleven zonder paard achter. De andere wezens keken angstig naar ons niet in staat zich te verplaatsen. We renden voorbij hen en deelde daarbij nog wat happen uit. Dan verdwenen we achter de kudde aan.

De kudde was gewoon blijven voortgalopperen. We haalden ze in en we gingen weer verder met een volledige kudde. Happy, kan jij even kijken of er gewonden bij ons zijn? Ze knikte en begon de paarden al galopperend te onderzoeken. Na een tijdje kwam ze terug. De meesten zijn uitgeput van het gevecht maar niemand is gewond. Dat is goed.

Ik ben nog een paar keer naar de achterkant geweest om te controleren of ze niet weer achter ons aanzaten, maar niks. Een paar hengsten zijn nog een keer een eind terug gegaan maar konden daar ook niks vaststellen. Ik ging er dus vanuit dat ze ons voor nu niet volgden. Bij water stopten we even om te drinken en daarna trokken we weer verder. Nu in draf. De nacht viel en we bleven gaan. De kudde begon echter vermoeid te raken en had nood aan rust. Nadat de nacht al enige tijd was ingevallen besloot ik te stoppen en te gaan rusten, we zouden de volgende dag wel verder trekken. Al snel sliep de hele kudde, ik inclusief maar met een wakend oor.

 Hey wattpaters. Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden, ik heb het eens wat langer gemaakt omdat de vorige hoofdstukken wat korter waren. Als je tips hebt om het nog beter te maken hoor ik het graag.