Hoofdstuk 35

34 6 0
                                    

Happy
Hey Snow. Zegt Alexia. Ze noemt me nu al heel lang zo en toch duurt het steeds een paar minuten voor ik door heb dat ze het tegen mij heeft. Ik hef mijn hoofd op en kijk haar aan. Naar mij kijkt Sunlight ook op. Hey Storm. Ze aait liefdevol over zijn hoofd. Dan pakt ze een halster en komt naar mij toe. Kom Snow. Ze neemt me mee naar de poetsplaats en zadelt me op. Ik weet het, ze heeft me zadelmak gekregen. Het heeft haar weken gekost eer ze het zadel op mijn rug kon leggen en dat ik een paar rondjes liep. En dan heeft het bijna 2 maand geduurd voor ze op mijn rug kon zitten. Bij Sunlight duurde het blijkbaar minder lang, maar dat kwam omdat hij alleen was en al had opgegeven voor ze zelfs maar begonnen was met hem zadelmak te maken. Gelukkig heb ik hem. Ze neemt me mee naar de piste en steigt op. Ik begin meteen te stappen als ze haar voet in de beugel zet. Ik laat haar nog steeds niet gewoon opstappen. Ze haalt haar voet uit de beugel en zorgt dat ik stil sta, maar zodra ze weer haar voet in de beugel zet begin ik weer te stappen. Uiteindelijk blijf ik stappen en probeert ze zo in het zadel te raken. Als ze eenmaal goed zit laat ze me meteen draven. Jammer genoeg voor haar ben ik koppig en ga ik stil staan. Na zo'n 5 minuten te hebben stil gestaan ben ik het beu en schiet in galop. Alexia had dit niet verwacht en grijpt naar mijn manen om haar evenwicht te herstellen. Nog voor ze haar evenwicht heeft hersteld begin ik te draven. Ze bonkt wat in het zadel waardoor ik een bok geef. Snow! Roept ze boos. Ik stap dan maar rustig door maar ben ondertussen nog wat aan het huppelen. In tegenstelling tot Sunlight ben ik niet zo'n makkelijk paardje om op te rijden. Sunlight heeft me wel al verteld dat zodra ze me vertrouwt en ik me ook goed gedraag tijdens het rijden in de piste ze leuke dingen met me gaat doen zoals buitenritten maken en springen. Natuurlijk wil ik dat wel maar dan toch liever zonder Alexia. Nadat Alexia een heel uur op mijn rug is blijven zitten terwijl ik zowat alle gangen heb gedaan en gebokt, laat ze me stoppen en steigt ze af. Zodra ze me even niet goed vastheeft begin ik te draven door de piste. Tijdens de draf bok ik nog wat. Alexia probeert me te pakken maar ik bok en galoppeer weg terwijl ik mijn staart in de lucht hou. Het enige vervelende nu nog is dat zadel en hoofdstel. Als Alexia opeens voor mijn neus verschijnt steiger ik. Rustig Snow. Probeert ze me te kalmeren. Al steigerend stap ik een beetje achteruit. Ze grijpt naar de teugels terwijl ze mijn hoeven ontwijkt en dwingt me weer op mijn 4 benen te komen. Als ik weer stil sta houd ze de teugels hevig vast en brengt me weer naar de poetsplaats. Ze zadelt me af en doet het hoofdstel weer aan. Ik verwacht dat ze me weer naar het weiland brengt maar ze stapt richting de stallen. Ik blijf meteen stokstijf stilstaan en trek achteruit. Achter me hoor ik Sunlight nerveus hinniken en heen en weer lopen. Ze probeert me mee te nemen naar de stallen maar ik ben veel sterker en trek me los. Ik draai me meteen los en galoppeer naar het weiland. Gelukkig voor mij heb ik het halstertouw los gekregen toen ik aan het trekken was en heb ik nu alleen het halster aan. Ik zie het hel van het weiland al in zicht komen en versnel een beetje. Als ik aan het weiland ben zet ik af en spring sierlijk over het hek heen. Als ik weer helemaal stil sta komt Sunlight naar mij. Dat was geweldig! Ik hinnik en steiger kort. WoW hoor ik achter me. Ik draai me om en zie Alexia verbaast naar me kijken. Snow, je zou een geweldig springpaard kunnen zijn! Roept ze daarna vrolijk. Hmm een springpaard he. Ik snuif en draai me om waarna ik weg draaf met mijn staart in de lucht. Dat is dus een nee voor mij, ik word geen springpaard. Als Sunlight weer voor me staat zie ik een twinkeling in zijn ogen. Voor ik hem kan vragen naar zijn idee staat Alexia al bij me. Zuchtend doet ze het halster uit en loopt weg. Daarna draai ik me naar Sunlight om. Wat ben jij van plan? Oh niks hoor. Zegt hij. Ik weet dat je iets gaat doen. Hij hinnikt kort en begint te grazen. Ik kom er wel achter hoor. Zeg ik plagend waarna ik ook begin te grazen.

Hey allemaal
Weer een nieuw hoofdstuk en omdat ik in de vorige hoofdstukken steeds vergat om de naam van Happy te zeggen heb ik daar deze keer extra op gelet. Dus Sunlight is Storm en Happy is Snow, samen SnowStorm❤️.
Nog veel leesplezier!
XxYasmine

MustangsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu