CHAPTER 11
Cassy's POV
Stupid Life! Psh. 'Sanchez, Sanchez, Sanchez' Luh? Kanina pa yan sa utak ko. Iniisip ko talaga kung sila Michael ba yun. Ugh. After ng ilang minutes, may kumatok na.
*Knock! Knock!*
"Come in!" sabi ni Dad.
***
Nakatingin lang ako sa bintana, nag-iisip kung si Michael ba yun? Ugh.
"Sweetie?" Mom.
"Yes, Mom?"
"Pwede ka nang lumingon."
Lumingon naman ako.
Gosh! Si Michael!
"Uhm, Ladies and Gentlemen, meet my daughter, Cassy Dirk Molina." Dad. Whew. Nakatingin sa akin si Michael, first time nya ba makakita ng maganda? Lol. Kidding. Pero, parang kanina lang, good mode ako, ngayon, bad trip na! Psh.
"Uhm, good morning po." Bati ko sa kanila. Tapos umupo na ako. Unluckily, kaharap ko si Michael.
***
Ayun, nag-meeting na sila about sa business. And sa kalagitnaan neto ay..
"Uhm, excuse me." tapos binulungan ko si Mom, "Ma, punta lang po ako dun sa Starbucks. I'm bored na eh."
"Okay, sweetie. Basta balik ka lang agad ah?"
"Okay po." Ewan ko ba dun kila Mom, kung san ba nila nakuha yung 'sweetie' na yun. HA-HA-HA, ang corny nun.
Lumabas na nga ako ng building. Dumiretso dun sa Starbucks na katabi lang ng building. At ng may naramdaman akong may sumusunod sa akin.
"Pst!" Creepy. Kaya napalingon at napahinto ako.
Ow. Si Michael.
"Why are you following me?"
"'Coz my parents told me to follow my dreams!" napataas naman ang kilay ko dun, "Hindi, biro lang. Saan ka ba kasi pupunta?"
"Sa Starbucks. Mag-kakape!"
"Ayos ah? Sama ako!"
"Okay, fine."
And ayun na nga, nandito na kami sa loob ng Starbucks. Umorder kami ng tig-isang Frapp. Then, in-on ko yung phone ko para mag-wifi.
After how many minutes..
"Excuse me, Ma'am, Sir. Here's your order."
"Hmm, thank you." sagot ko. Tapos nagsmile sa akin yung waiter at nagpacute.
"Kuya, hindi effective. Bumalik ka na sa trabaho mo." sabi ko tapos umalis na sya pero narinig ko sya sabi 'Taray. Akala mo kung sinong maganda.' OO, MAGANDA AKO, KUYA. NAGPACUTE KA NGA SA AKIN, DIBA? Lol. Kalma.
"Uhm, Michael, okay ka lang?" kanina pa kasi nakakunot noo nya tapos ang sama pa ng tingin kanina dun sa waiter.
"A-ah, o-okay lang ako."
"Are you sure?"
"Cassy, nang-aasar ka ba o concern ka?"
"So, galit ka na niyan?"
"Konti lang. Pero syempre tampo lang, hindi ako pwede magalit sayo. Alam mo na."
"Alam mo, sa mga sinasabi mong yan, nagmumukha kang tuloy yug lalaki dun sa commercial ng Mcdo." sabay tawa. Lol.
"At least, uhm, ano.." Nabara si koya. Haha!
"Di makapagsalita! Haha!" sabay belat sa kanya.
"Pasensya naman."
"So, hindi na pala natin kailangan mag-hang out. Haha!"
"I think so."
Makalipas ang isang oras, nag text na daw yung tatay ni Michael na bumalik na sya.
"Uhm Cassy, una na ako."
"Mas mabuti pa nga." Lol.
Tapos umalis na siya.
Hay! Buti naman at umalis na yung mokong na yun! Buwisit ako dun eh.
Biglang may nag-text sa akin. Si Mom pala.
From: Mom.
Sweetie, you have to go back here, right now.
To: Mom
Just a minute.
From: Mom
Hurry up!
Tapos di ko na rineplyan, ano ako, nag aaksaya ng load? Kahit na sabihin nyo pang naka-line ako, noh! Loljk.
= OFFICE =
Nandito na rin pala si Michael.
"Hi Mom, Dad!" tapos nag kiss ako sa kanila. Parang shunga lang, eh noh? Ngayon lang nagkita? Hehe.
"Uhm Cassy, meet Michael-" Dad. Pinutol ko kaagad si Dad.
"No need Dad, I know him already. He's my school mate." Sabi ko sa kanila habang nag tetext. Grabe naman yun, di nila alam yun? Psh. Kumunot naman ang noo nila.
"Yes, tito. Magkakilala na po kami." Dagdag pa ni Michael. Lakas maka tito, ha? Close kayo? Agad-agad? Psh.
"Ah, okay. So, edi mas madaling magkakasundo ang mga pamilya natin." Mom. Ano ba 'tong si Mom, kung anu-ano pinagsasasabi. Binigyan ko naman si Mom ng 'ano daw?' face. Siya naman nakangiti lang. Say what?
*********
Edited
BINABASA MO ANG
ANG SAKIT PALA. (Editing)
Teen Fiction#ASP || Paano kung dumating na sa isang punto na magkawatak-watak ang napakasaya ninyong barkada? Maraming nagbago at marami na rin ang naitatago. Ano ang gagawin mo? First Move? O tutunganga? Tunghayan na lang natin ang kuwento ni Cassy Dirk Molina...
