Anne Yarısı

Bölüm 35

''Teyze, ben sizden bir şey istemeye karar verdim.''

Allah'ım sen büyüksün! Yeter da artık! Ne istiyorsa istesin kalp hastası olacağım şurada.

''Evet Duru hadi kuzucum tek seferde söyle artık!''

''Iıı... Ben kardeş istiyorum.''

Ha? Ben... Doğru mu duydum?

''Anlamadım,'' dedim büyük bir şokla.

''Kardeş işte,'' diye açıklamaya başladı kuzucuk. ''Bugün Sare ve Azra'yla çok iyi zaman geçirdim. Düşündüm, evde de yalnız kalmak istemiyorum. O yüzden bir kardeş istemeye karar verdim.''

Allah'ım laflara bak! Düşünmüş bir de kedicik. Oldu canım yapalım hemen, biz de bunu bekliyorduk.

''Durucum biz evli değiliz ki Özgür'le. Çocuk yapamayız o yüzden,'' diye başlamıştım ki Duru araya girip ''Yalan söyleme teyze,'' dedi. ''Annemle babam da evli değillermiş ama beni yapmışlar.''

Al buyur burdan yak!

''Tatlım ama biz anne baba da değiliz.''

''Çocuk yaparsanız anne baba olursunuz işte,'' dedi bu sefer de bilmiş bilmiş.

Uğraşılmıyor bu çocukla canım. Ne desem bir lafı var. Pes etmiş bir şekilde Özgür'e döndüm. Bir tur da Özgür çabaladı.

''Ama Durucum sonuçta bizim çocuğumuz olsa bile o kardeşin olmaz ki...''

Girme o topa! İyice üzecek çocuğu.

''Oyun arkadaşın olmuş olur, kuzenin olur.''

''Ne yapayım Özgür? Babamdan mı isteyeyim? O zaman ben babamdan kardeş isteyeyim sonra da gidip onunla yaşayayım,'' deyip bir de kapıyı çarparak çıkıp gitti hanımefendi. Biz de arkasından bakakaldık tabi.

''E aferin! Denir mi öyle?''

''Ne yapayım sen yardım et der gibi bakınca...''

''Öyle baktım da iyice batırdın sen de. Bizim çocuğumuz kardeşin olmayacak ne demek Özgür? Annen öldü, Defne de senin teyzen diye bağırsaydın yüzüne bir de...''

''Defne o manada demediğimi biliyorsun. Belki vazgeçer sevdasından diye uğraştım.''

Bir şey demeden Özgür'ün odasından çıkıp Durucuğun peşinden gittim. Onu geçen sefer kaldığımız odada, halının üstünde sırtını yatağa yaslamış otururken buldum.

''Bitanecim?''

''Yalnız kalmak istiyorum teyze!''

Tabi onu dinlemeyip yanına oturdum. Ben de sırtımı yatağa yaslayıp onun gibi uzattım bacaklarımı ve sabırla kediciğe döndüm.

''Kuzucum bak Özgür abin öyle demek istemedi. Tabi ki benim çocuğum senin kardeşin olacak. Ben senin annen sayılırım hiç başka bir şey olur mu?''

''O zaman kardeş yapacaksın yani bana?''

''Bak kedicik, kardeş istemeni anlayabiliyorum. Ama bu ha deyince olan bir şey değil ki...''

''Tamam dokuz ay bekleriz biz de.''

Yok bu böyle olmayacak. Anlatamıyorum ki derdimi ben. Birazdan yangın var diye bağırmaya başlayacağım. Nasıl düzgünce anlatabilirim bu konuyu bu çocuğa ben?

''Bak canım, biz Özgür Abinle sevgili olabiliriz ama bu çocuk yapmamız için yeterli değil. Hem dedeni bilmiyor musun sen? Annene ona söylemeden çocuk yaptı diye çok kızmıştı. Bana da çok kızar. Önce evlenmemiz lazım yani.''