THE TWISTED FAITH

Losing You II

“Shh…. Don’t cry. It’s ok maaayos din natin to. Di ka mamamatay ok?” panay ang pag papatahan ko sa kanya.

“We can’t change the future Aj.*soobs* Mamamatay ako Aj.” A tear fell when I heard her last sentence.

“Majestics never dies Mae. Everythings gonna be alright.” Wag mo lang akong ewan Mae. Para na akong bakla. Dalawa na kaming umiiyak ngayon.

“But…” I cupped her cheeks and leened down to kiss her.

“You will never die. I won’t let you go to the other world.” I captured her mouth and softly traced her lips with mine. We kissed passionately and with love. She moaned as passion exploded. And literally sucked air from my lungs as she gasped when my hands moved from her back to her breasts, kneading it softly. She hurriedly grasssped for air nang iwan ko ang mga labi nya and kissed the hallow of her throat. Pagkatapos ay itinaas ko ang t-shirt nya and my mouth replaced my hand as my tongue and teeth gave her alternate delights.

“Ark John…” she shivered and stunned at the same time. She was writhing and gasping and out of control. She followed her instinct, her hands went to the bottom of my shirt, itinaas ito at pinaglaro ang kamay sa matipuno kong dibdib. Pinabayaan ko lang syang lakbayin ng mga kamay nya ang tagiliran at likod ko without breaking the kiss, delighting the pleasure of my firm and muscled body. Mae was so hot that she couldn’t control the overflowing desire and her need for me.(wow ang feeling ni Aj). Namalayan ko nalang na biglang bumaba ang mga kamay ni Mae saking baywang and mindlessly tried to unhook my jeans. Talagang out of control na siya.

“Easy babe.” I whispered and hold her hand to put it away in my manhood. Natigilan naman sya as she stared at the gentle smile on my face. Shame and frustration filled her. Pinakawalan niya ako at ibinagsak pahiga ang ulo nya sa kama na ewan ko rin kung panu kami napunta dito and close her eyes. I moved above her as I can hear her breathing and still closing her eyes. I kissed her on the forehead na naging dahilan ng pagmulat ng mga mata nya.

“SHIT!” bigla nya naman akong tinulak na naging dahilan ng pag bagsak ko sa sahig.

“What was that for?” galit kong tanong sa kanya.

“So-sorry. Nagulat lang ako.” Ganun sya magulat nanunulak?

“Pssh ako nga ang dapat magulat sa inasal mo kanina.*smirk*

“So-sorry talaga.” Bigla namang napalitan ang reaksyon ng mukha ko. Muntik ko nang makalimutan mamamatay sya mamaya.

“It’s ok. I Love You.” Di kita iiwan.

“Saranghaeyo.” Sabay hug ko sa kanya to comfort her.*toktoktok*

“Aj nandito na tayo.” Bigla nalang akong kinabahan sa pwedeng mangyari ngayon pagbaba namin. Hindi ako takot na matalo kami ngayon pero takot akong mawala na naman sya sa buhay ko. Minsan na syang nawala sa buhay ko at di ko na hahayaang mawala na naman sya. Sya lang ang nag-iisang dahilan kaya buhay pa ako ngayon. She’s my life. My all and I can’t live without her in my life. Live or die I’ll risk my life for her. Pero mas natakot ako sa sinabi nya di naming mababago ang future lalo na’t ang future seeker na ang nakakita nito. She may die but I won’t let her die just like that. She’ll die but will wake up in other world. And that’s the human world. Sinuot na namin mga shirts namin at pumunta na sa kagrupo naming.

“Ang tagal nyo. San ba kayo galing at sobrang tagal nyong nawala?!” galit na tanong ni Rince. Isa pa tong si Rince may gusto rin naman kay Mae. Ready na silang lahat maliban lang kay Gel’z na parang ngayon lang natapos sa pag-iyak. Tinignan ko naman si Mae na parang tutulo na naman ang mga luha nya. Hinawakan ko nalang ng mahigpit ang kamay nya at ngumiti ng pilit sa kanya at ganun rin naman ang ginawa nya.

“It’s ok.” I whispered to her ears. Tumango lang sya as response. Pagbaba namin sa super plane nakita naming agad si Mark.

“Nasan na ang mga Pixies.” Tanong ni Mae sa kanyang kambal.

“Nakita mo na ba ang future? *smirk*” nakakabakla kapatid nya ang gwapo pero para ring bakla kapatid nya xD.

“Ang gwapo ng kambal nya pero di naman sila magkamukha.” Tugon ni Chai. Tama sya hindi nga sila magkamukha at di mo malalaman na magkapatid sila pag di mo sila kilala at masasabi mong mag-boyfriend sila pag magkasama sila.

“Nasan na ang mga Pixies.” Kalmado parin si Mae. Alam narin pala ni Mark ang mangyayari ngayon.

“Ilabas ang mga Pixies!” inilabas naman nila lahat at nakakulong silang lahat sa isang kulungan ng ibon. Maliit ang mga Pixies maliban nalang sa Reyna nila na si Chelyn.

“Mae!” tawag ni Chelyn na nasa kulungan rin.

“Pakawalan mo na sila!” nakita kasi si Chelyn kaya ganyan. Actually, si Chelyn ang unang naging kaibigan ni Mae sa mundo ng mga tao nung mawala sya kaya Malaki ang utang na loob nya dito lalo na nang malaman nya na reyna pala ito ng mga Pixies.

“Pakawalan sila!” impossible si Mark ba talaga tong nagsasabi na pakawalan ang mga bihag nila?

“Opo!” tugon naman ni Lynpires right hand ni Mark na may gusto sa kanya.

“Maliban kay Che.” Ano? Sabi ko na nga ba ehh.

“Pinatay mo si Diva kaya…” bigla nalang bumitaw si Mae sa pagkakahawak ko sa kanya.

“Ngayon na!” sigaw ni Mae hudyat na yun!

“Headache! Now!” sigaw ni Chris at kinontrol na si Mark. Habang pinapakawalan naman ni Mae si Che. Mabilis naman tumakbo si Che at pumasok sa super plane habang si Mae ay nakatayo lang dun at tinitignan kapatid nya.

“Bilisan nyo na!” parang di na kaya ni Chris na kontrolin kapatid ni Mae kaya hinigit ko na si Mae papunta sa super plane since nandun na naman sila lahat pati si Chris.

“Bombs! Now!” malapait na kami sa super plane kaya sumigaw na ako. Napangiti nalang ako dahil hindi na mangyayari ang nakita ni Gel’z kanina at di na mawawala si Mae. Malapit nang sumirado ang super plane upang maprotectahan kami sa pagsabog ng paligid. Maaabutan at makakapasok pa kami dito. Nakapasok na ako ng may biglang humila kay Mae sa labas kaya hindi sya nakapasok sa pagsarado ng super plane.
*insert kiss the rain by yuriko*

*BOOGGGSSSHHH!!!!*

Yan ang malakas na pagsabog ng mga Bomba sa labas. Natulala nalang ako nang mangyari na ang lahat. Hindi ko nailigtas si Mae. Bumukas naman ang super plane at tumambad lahat samin ang mga lasog-lasog na katawan ng mga vampires. Di parin ako makagalaw.

“Ma-mae?” si Gel’z yun. Kusa namang nagpunta ang mga paa ko sa kinatatayuan ni Gel'z at kitang-kita ng mga mata ko na hawak-hawak ni Mark ang kapatid nya na para bang pinoprotektahan ito. Hindi ko maramdaman ang paghinga nila kaya ibig sabihin nangyari na nga ang future seeing ni Gel’z. Bigla namang nawala ang katawan ni Mark at sa hindi kalayuan ay nakita namin si Lynpires na karga ito. Nabuhay pala si Lynpires sa pagsabog na yun. Parihong wala nang buhay ang kambal at dahil dito mababago ang takbo ng kasaysayan. Napaiyak nalang ako habang hawak-hawak ang katawan nyang wala ng buhay.

“Please come back. Please don’t leave me.” Kasabay nun ang pagtulo ng traydor kong mga luha.

***Bye-bye Mae hahah... Mark and Mae Smith above... Comment lang ng comment guys at like lang din ng like heheh...