IBC Activity Section

IBC WC: Contestant #26

Contestant # 26

Title: Being Fearless

Wattpad Username: Malus_Ferox

Genre: Teen Fiction

Theme: Love is Sacrifice

[Anne's POV]

Nakatingin lang ako sa babaeng nakaluhod sa aking harapan habang nagmamakaawa. Nandito kami sa hallway ngayon kaya maraming nakakakita sa kaniya.

"Parang awa niyo na po itigil niyo na ang pangbu-bully sa'kin. "Umiiyak niyang sabi.

"Girl Patulan na ba natin? "Nakangising sabi ni Jamie.

"Oo nga Girl. Kanina pa nagpipigil ang kamay ko ohhh. "Mae said.

Napairap nalang ako saka nagsimula ng maglakad paalis. Nilagpasan ko ang babaeng nagmamakaawa kanina at iniwan sila. Gusto ko ng umuwi. Psh naaksaya nanaman ang oras ko sa mga walang kwentang bagay.

Pagkarating ko sa bahay ay nagmano ako sa aking ina na nakaupo sa upuang kahoy sa labas ng bahay.

"Mano po 'nay. "I said saka nagmano.

"Kamusta pasok mo anak? "She said.

Ngumiti lang ako sa kaniya. Yan nanaman ang tanong na pilit kong iniiwasan palagi kasi ako napapasabak sa maraming gulo sa eskwelahan pero kahit ganun hindi nakakarating kay Inay kasi Kada may nagagawa akong mali ay ako pa ang nagprepresinta na maglinis ng hallway at classroom.

"Tara 'Nay pasok na po tayo. "I said to her saka siya tumayo at sabay kaming pumasok ng bahay.

Masaya kami kahit na wala si Tatay. Iniwan na niya kasi kami simula nung pinagbubuntis pa ako ng aking ina kaya sobra nalang ang galit ko sa kaniya at the same time pagkaulila dahil sa pangiiwan niya samin.

***

Kinabukasan ay maaga akong pumasok dahil Hindi pa ako nakakapaglinis ng hallway. Tinamad kasi ako kahapon kaya di ko yun nagawa.

"Oh ang aga natin ah. "Pagbati ni manong guard.

Nginitian ko lang siya bilang sagot saka pumasok na sa loob ng campus. Nagmamadali ako ngayon dahil kailangan kong matapos ang paglilinis ng hallway bago pa dumami ang estudyante.

Pumunta ako sa Janitor's room para kuhanin yung walis at dustpan saka ko na sinimulan ang paglilinis.

Ilang sandali pa ay napatigil ako dahil nakaramdam na ako ng pagod. Grabe ang bilis kong mapagod ilang minuto palang ako naglilinis.

Hindi ko alam kung bakit ganito ako mula bata pa. Mabilis akong mapagod at minsan hirap huminga pero binabaliwala ko nalang.

Tinuloy ko na ang paglilinis ng may biglang nagsalita sa aking likod na ikanasama ng mood ko.

"Hi mylubs. "Nakangiti niyang pagbati sa'kin.

Humarap ako sa kaniya saka siya tinaasan ng kilay. Kay aga-aga sisirain niya mood ko. Nababanas na ako sa lalaking ito ah.

"Pwede ba? Tigil-tigilan mo ang pagsasabi ng mylubs ah?! "Naiinis kong sabi sa kaniya.

"Anong masama dun? Eh mahal kita ehh. "Nagtataka niyang tanong saka ako kinindatan.

Grabe! Ang kapal ng apog ng lalaking ito. Ang sarap paghahampasin ng bakal ng maraming beses. Hindi ako naniniwala sa love thingy na yan.

"Tss Can you please get your ass out of my life! Hindi kita mahal! "I shout at him saka tumalikod at pinagpatuloy na ang pagwawalis ko.

"Yan ang hinding-hindi ko gagawin. I love you so much so i can't leave without you. "He said.

Napairap nalang ako at hindi na siya pinansin. Kailangan ko talaga iyong matapos hanggat hindi pa dumadami ang estudyante dahil sigurado pag nagsidatingan na sila kakalat nanaman yung hallway.

"Gusto mo tulungan kita? Mylubs. "He said.

Aba ang gago hindi talaga ako tatantanan. Kabanas na yung lalaking ito ah. Humarap ako sa kaniya.

"Hindi mo ba talaga ako titigilan?! I don't need your help! "Bulyaw ko sa kaniya.

Magsasalita na sana siya ng biglang kumirot ang dibdib ko. Kaya napahawak ako doon at umungol dahil sa sakit na naramdaman.

"Hey! Are you okay? Anong nangyayari? "He said saka lumapit sakin saka ako hinawakan sa aking balikat.

"Wally-- ahhh! "I said saka napaupo na dahil sa sakit na naramdaman ko.

Labis na sakit ang nararandaman ko. Parang tinutusok-tusok ang dibdib ko na hindi ko maipaliwanag kung ano. Hirap narin ako huminga kaya ilang sandali lang ay nawalan na ako ng malay.

"Anne!! " tanging narinig kong tinig ni wally bago ako mawalan ng malay.

***

[Third Person's POV]

Agad na binuhat ni wally ang walang malay na dalaga saka binitbit papunta sa kaniyang kotse.

Nilagay niya ang dalaga sa tabi ng driver seat habang wala parin itong malay. Kita sa mukha ng binata ang sobrang pag-aalala dahil sa nangyari sa minamahal.

Sumakay narin siya sa driver seat at pinaandar ang kotse papunta sa pinakamalapit na hospital. Sarado kasi ng Clinic sa eskwelahan dahil maaga pa at kung magbubukas ito ay nagkakaklase na ang mga estudyante.

Pagkarating nila sa hospital ay agad na binitbit ni wally ang dalaga papasok sa hospital. Pagakapasok nila ay agad naman inasikaso ng mga nurse ang walang malay na dalaga.

Inihiga ni wally si anne sa Folding bed bago ito daling dinala sa Emergency Room. Hindi mapakali ang binata habang pabalik-balik ang lakad sa labas ng ER habang hinihintay ng Mama ni Anne.

Tinawagan na niya ito kanina habang ngmamaneho papuntang hospital. Ilang sandali pa ay dumating na ang mama ni Anne. Kita sa mukha nito ang labis na pag-aalala dahil sa nangyari sa anak.

"Anong nangyari sa anak ko? "Nag-aalala niyang tanong ng makalipit sa binata.

"Hindi ko po alam tita. Bigla nalang po siyang nahimatay kanina. "Malungkot na sagot ng binata.

"Diyos ko! Sana naman walang mangyaring masama sa kaniya! "Nag-aalala nitong sabi habang my tumutulong ng luha samata nito.

"Huwag po kayong mag-alala tita. Mgiging okay din siya. "Pagcomfort ng binata sa ina ng minamahal habang hinahagod ang likod nito.

Ilang sandali pa ay lumabas na ang doctor. Agad naman kaming lumapit sa kaniya upang malaman kung ano ang lagay at nangyari kay anne.

"Doc How's my daughter? "Umiiyak nitong tanong.

"I'm sad to say but your daughter had Congenital Heart Disease. She need a Heart transplant sa lalong madaling panahon. Bumabagal na ang pagtibok ng puso niya huwag na nating hintayin tumigil ito. Maiwan ko na kayo. "He said saka umalis.

Lalo namang naiyak ang mama ni anne dahil sa nangyari habang si wally naman ay napaupo nalang at napasandal sa pader habang umiiyak narin dahil sa nangyari sa minamahal.

Labis siya nasaktan dahil sa sinabi ng doctor na may sakit sa puso si anne na mayroon ng taning ang buhay ng kaniyang minamahal.

Habang umiiyak ang binata ay nabuo ang isang desisyon sa kaniyang utak na kailan man ay hindi niya pagsisisihan.

"I'm sorry anne. Mahal na mahal kita kaya gagawin ko ito. "He said habang umiiyak.

***

[Anne's POV]

dahan-dahan kong minulat ang aking mata kasabay nito ang pagkasilaw ko sa araw na tumatagos mula sa bintana. Igagalaw ko sana ang aking kamay ng maramdaman kong may nakahawak dito.

Tiningnan ko kung sino yun and it's my mom. Napangiti ako habang nakatingin sa kaniya. Masaya ako na sa paggising ko si Mama agad ang makikita ko.

Dahan-dahan siya gumalaw hanggang sa nagising na siya. Gulat siya nakatingin sa akin.

"Anak?! "Gulat niyang sabi.

"'Nay huwag naman pong masyadong OA. "I said to her.

Napangiti naman siya saka ako niyakap habang ako ay nakahiga parin.

"Salamat naman sa diyos at nagising ka na. "Masaya niyang sabi saka kumalas ng yakap sakin at hinawakan ang aking mukha.

"'Nay anong nangyari? Bat ako nasa hospital? "Nagtataka kong tanong sa kaniya.

Lumungkot naman ang kaniyang mukha dahil sa sinabi ko. May masama bang nangyari?

"Inatake ka ng sakit mo anak pero nagawan naman na yun ng paraan para gumaling ka. "She said.

Napatigil naman ako ng maalala yung huling nangyari bago ako mawalan ng malay. Si Wally ba nagdala sakin dito?

" Si wally po 'Nay? Siya po ba ang nadala sakin dito? "Tanong ko sa kaniya.

Ngumiti siya saka hinagod ang kaniyang kamay sa aking buhok pero kahit na nakangiti siya ay kita parin ang lungkot sa kaniyang mata.

"Siya nga Anak. Sobrang mahal ka ng batang iyon na maging buhay niya kaya niyang ialay para lang sayo. "She said na ikinanuot ng noo ko.

"Ano pong ibig mong sabihin 'Nay? "Taka kong tanong sa kaniya.

"Mayroon kang Heart Disease Anak and we need a Heart transplant para gumaling ka na. Siya ang naging donor mo anak. Siya ang nagbigay ng pangalawang buhay mo. Sobrang bilib ako sa batang iyon dahil sobrang mahal ka niya na maging buhay niya kaya niyang isuko para sayo. "She said.

Nakatulala lang ako sa sinabi niya. Ilang sandali pa ay naramdaman ko nalang na may luha ng tumutulo mula sa aking mata.

Nagsisisi ako sa mga nagawa ko sa kaniya. Sa pagiging mataray ko at sa pagbabaliwala ko sa pagmamahal niya sa'kin.

Napapikit nalang ako habang patuloy parin sa pag-iyak. Sana minahal ko nalang din siya. Sana naniwala ako sa pagmamahal niya.

'Sorry wally sa lahat. Kahit na ang sama-sama ko sayo. You still cares for me na maging buhay mo kaya mong isuko para mabuhay ako. sana minahal din kita. Sana nasuklian ko ang pagmamahal mo at sana masaya ka na kung nasaan ka ngayon gusto ko malaman mo na hindi kita kilanman makakalimutan. ' bulong ko.

'Kailangan matuto tayong mahalin at pahalagahan ang mga taong nagmamahal satin dahil sila lang ang tutulong sayo sa oras na nasa pilogro ang iyong kondisyon. '

Iyan ang lesson na aking natutunan na ang pagiging fearless ay hindi maganda dahil hindi mo napapansin na ang taong tinataboy mo ay siyang labis na nagmamahal sayo.

Sana mabalik muli ang nakaraan para itama ang aking pagkakamali. Maraming salamat wally. Ikaw ang nagbigay ng pangalawang buhay ko. Ikaw ang isang parte ng aking buhay na hindi ko kailanman makakalimutan.

Totoo ngang 'love is Sacrifice' dahil sa pagmamahal sinacrifice niya ang kaniyang buhay para lang mabuhay ako.

***