The Bad Guy's Love (On-going & Editing)

Bad Chapter 15: Incident

Umalis ako ng maaga sa school at dumeretso sa ospital para dalawin yung lalaki. Pagpasok ko sa hospital room, naabutan ko yung nurse sa loob. "Nanjan na po pala kayo Mam, chineck ko lang po yung pasyente. Okay naman po sya." Sabi ng nurse at mukhang papaalis na.

"Uh, miss? May iba pa bang bumisita sa kanya dito? Simula kagabi?" Tanong ko bago sya tuluyang makaalis. "Bukod sainyo Mam, wala pa po."

"Ah- okay. Sige, salamat." Sabi ko habang papalabas sya ng pinto. Nilapitan ko yung lalaki. Talagang sabik na sabik na akong malaman ang katotohanan, sana naman magising na sya para hindi na ako maguluhan pa sa mga nangyayari. Hindi ako nababagay dito sa sitwasyon na 'to. Hindi 'to yung kinalakihan ko. Bakit ba kasi ako napunta sa puntong ito.

Habang nakatingin ako sa kanya, napansin kong unti-unting dumilat ang mga mata nya at gumawa ng isang ungol. Pipindutin ko na sana ang buzzer para tumawag ng nurse nang bigla nyang hinawakan ng mahigpit ang kamay ko kaya napatigil ako. "A-ayos ka lang ba?" Nagaalala kong tanong sa kanya. Medyo hindi nya pa magawang makakilos ng maayos.

"Don't you dare call a doctor or a nurse." Pagbabanta nya dahilan para ikatakot at ikagulat ko. The way he talks parang may pagkakapareha sila ni Jax hindi ko alam kung bakit yun agad ang unang sumagi sa isipan ko pero talagang parang magkaboses sila ni Jax.

Pinanood ko syang tinanggal ang oxygen nya at kung anu anu pang mga nakasabit sa katawan nya. "Damn it! Why the hell am I wearing a hospital dress. Ugh! Fuck!" Mura sya ng mura kaya wala akong nagawa kundi manahimik na lang. Umupo sya ng maayos at medyo nakahawak sa bandang katawan nya kung saan sya napuruhan. Inabot ko sa kanya yung paperbag sa gilid para makapagpalit sya. Pinasabi ko kasi kay Shane na bilhan sya ng damit kung saka-sakaling magising.

Kinuha nya ito at nagpalit sa cr. Mga ilang minuto ang nakalipas, lumabas na sya at umupo sa hospital bed. "You must be Valere?" Tanong nya sa akin. "P-paano mo nalaman?" tanong ko din sa kanya.

"Because of your fucking Dad who almost killed me." Medyo napayuko ako dun. "But-- thanks to you because you were there to save my life. So I owe you." Tumingala ako at kinumpirma na seryoso sya sa sinabi nya. "I can do you a favor or something."

"Anung pangalan mo?" Seryoso kong tanong. "Jack" Sagot nya. "Bakit gusto kang patayin ng daddy ko?" Medyo pagalit ko tanong. "Do you really want to know the truth?" Tanong nya at saka tumayo.

Ngumisi ako. "For these past few days, walang nakakaalam ng nararamdaman ko, I pretend to be someone who always wear a smile pero dahil hirap na ako I can't do it any longer. Kaya ako nagsarili. Im finding an answers to my question pero bigo ako. And now that you are asking me that. My answer is yes."

"If that's the case so, let me rephrase it again. Are you ready to know the truth?" He asked. I blink, three times then I nodded.

"Okay, just give me one day to regain my strength." Sabay nya nagpamulsa at may tinawagan sa phone. Nang naibaba nya na ang phone nya humarap sya sa akin.

"I decided to stay here for one another day to tell you all that I know and all that you want to know. For now, go to your hotel and prepare for the event tomorrow." Sabi nya sabay talikod sa akin. Lumabas na ako sa kwarto at saka naglakad palabas nang di makapaniwala. Bakit alam nya tungkol sa hotel? Atsaka sa event sa school para bukas? Nababaliw na ba ako? Tsaka magkaprehas na magkaparehas talaga sila sila ni Jax. Yung ugali at tindig pati kung paano tumitig. Iniling iling ko yung ulo ko at pumikit ng ilang segundo.

××× Jack's Point of View ×××

When I feel like someone is staring at me, I force my eyes to open and then I see a white glowing ceiling. I look around then realized that I was in the hospital bed so obviously I am in the hospital.