10/ "Küçüğüm"

1.8K 84 20
                                    

Keyifli okumalar... 15.07.16

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bu adam o muydu yani? Aymarın mektupta bahsettiği. Bu mu? Ben daha yakışıklıyım. Burada ne arıyor hem o? İç sesim bile egoist.

-"Ne sevgilisi? Ne zırvalıyorsun sen?" Adam sinirli olmayan ama vurgulu ses tonuyla tane tane konuştu.

-"Burası benim sevgilimin evi."

-"Asıl burası benim sevgilimin evi!" Bana şaşkın şaşkın baktı. Histerik bir gülüşle devam ettim. "Hem hadi diyelim öyle. Evine girerken neden maske takıyorsun. Yalanın alemi yok hırsız polisi arıyorum."

-"Hey dur bir dakika çünkü o öldü tamam mı! duraksadım. Gözlerimi kısarak;

"Ne işin var senin burada?" Adam titreyen sesi ile konuştu.

-"Onun bir kaç parça kıyafetini arıyordum sadece." Mahcup bir şekilde ellerini birleştirdi. Benimse çatık kaşlarım kalkmıştı.

"Neden?" Yutkundu.

-"Ç çünkü bebeğimiz annesinin kokusunu arıyor." Beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Sanırım uykusuzluktan halisülasyon görüyordum böyle bir şey olamazdı değil mi?

-"Ne zırvalı_" sözümü kesti.

"Sen Evan'sın değil mi?"

***

Güneş'in Ağzından

Saat gecenin üçüydü odamı paylaştığım Aras çoktan uyumuş ben ise lambayı yakmış oturuyordum. Bir türlü uyuyamıyordum. Bay Evan'ı düşünüp duruyordum. O adamı neden düşünüyordum ki? Sebebini bilmediğim bir düşünce yumağının içerisindeydim. Beynim kıvırcık saçlı bir kızın uzun saçları kadar karmakarışık olmuş birbirine dolanmış, bulanmıştı.

Bay Evan çok uzun zamandır ortalıklarda yoktu. Aras kırpıştırarak gözlerini açtı ve esneyerek yavaş hareketlerle yatağın içinde doğruldu. Bana bakıp zaten dağınık olan saçlarını karıştırdı.

"Neden uyumuyorsun?" ona yatağında orangutan görmüşüm kadar tuhaf bakmış olmalıyım ki gözlerini pörtletip o da bana baktı. Gözlerimi kıstım.

" Uyku tutmadı." uykulu mahmur sesiyle uzatarak konuştu.

"Öyle miii? "

"Evet."

"O, zaman neden garip işler karıştırıyor gibi duruyorsun? Bir şey mi oldu? "
Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Yoo." o da kafasını salladı.

"O zaman kapat şu ışığı uyandırıyorsun. " oflayarak ışığı kapadım. Yatağın içinde oturmaya devam ediyordum. Ellerim çenemde düşünüyordum. Yaklaşık, 5 dakika sonra Aras yataktan kalktı ve beni bi taraflarıyla ittirerek yanıma oturup ışığı açtı.

"Dökül."

-"Ne dökü... " üst dudağını yukarı iterek ölümcül bakışlar attı. "Tamam tamam ya. Ama bak aramı... "

"E heralde yani. " gülümsedim. Ablamı ve Bay Evan'ı bilmiyordu sanırım artık anlatmamın zamanı gelmişti.

Bir süre sonra

"Nee!!! " kafamı salladım. Bi o yana bi bu yana yürüyüp duruyordu.

"Peki, ne yapacaksın?" omuz silktim.

"Bilmiyorum." ellerini saçlarından geçirdi.

-"Nasıl ya? Bence sen ne biliyim yani adamı tavlamaya ayartmaya falan çalış." çirkefleşerek bağırdım.

Matematik ÖğretmenimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin