My Sweet Revenge

Amnesia

Aelly Pov

"Are you playing a game?!" I hissed at him. I even hold his collar. Damn! Anong amnesia pinagsasabi nito?!

"F*ck! No! I really can't remember you! But one thing I know is your the one in my dream. Your voice, and your face"
Napabitaw ako sa pagkakahawak sa collar niya. Hindi niya ako maalala? Tsaka ako ang nasa panaginip niya?

Pero paanong.

"Paano ka nagka-amnesia?" Minasahe ko ang sentido ko habang nakapamewang. I really can't believe this! Paano ko mapagpapatuloy ang revenge ko kung hindi niya maala kung bakit ko iyon ginagawa?
Shit lang! I've been preparing this for a year! Tapos ngayon wala siyang maalala?

"Well. Actually, I can't remember the incident but they said that it was because of the car accident. I don't know kung bakit parang nagmamadali ako that time--as what they said ng bigla nalang daw sumalpok ang kotse ko sa puno" malungkot niya akong tiningnan saka nagpatuloy...

"But! I know it's you!
You're the girl in my dream! But.. why aren't you smiling now? You're a different person in my dream" nagtataka siyang tumingin sa akin tinaasan ko lang siya ng kilay.

Kainis! Bakit ako lang ang hindi niya maalala?! Damn! Ano to selective amnesia?! Aish..

"Galit ka ba sa akin? Did I do something wrong?" Pag-aalala niya.

Tsk. Is this a game?
Pero kitang-kita sa mata niya ang eager na makilala ako.

Galit ako sa kanya? Hindi noh. Tsk. Galit na galit!

"It's for you to find out, baby" I smirked as I kiss his cheeks. I left him dumbfounded. Bahala siya diyan, naiinis ako! Bakit hindi niya ako maalala?! Bwesit! Eh bakit si Daime naaalala niya pa?!

Selos ka?

Hindi no! Naiinis lang ako kasi hindi ko na mapapatuloy yung plano ko na patayin siya sa sakit ng pagmamahal. Tch.

Tinext ko si Kuya kung nasaan sila. Kakausapin ko muna siya. Naiinis ako! Eh kung pukpukin ko nalang kaya ulo niya? Baka sakaling maalala niya lahat ng mga ginawa niya sa akin--lahat ng mga kahayupan nila sa akin.

Dumiretso ako dito sa school oval. Umupo muna ako sa bench dito habang hinihintay sila. Nasa lumang building daw kasi sila may tinuruan lang daw ng leksyon. Tch. May humamon siguro sa kanila ng away o kaya may atraso sa kanila.

Hindi naman kasi sila nananakit ng hindi inosente eh. Sinasaktan lang nila iyong mga taong gusto silang sirain sa isa't-isa. We are brothers not in blood but in soul--sabi na rin ni Kuya.

"Yo! Aelly!" Ngumiti ako sa paparating. Si Glenn. Nilibot ko ang tingin ko saka umupo sa tabi ko si Glenn. Asan na sila Kuya?

"Sabi niya mauna na raw ako tsaka bantayan ka. May tinuro lang sila sa lalaking kuko. Knowing him? Tsk tsk. Poor Lalaki" he smirked saka kinalikot ang phone niya.
Tinuro ha? Tch. Warfreak talaga.
Napailing nalang ako sa naisip ko. Simula pa kasi ng mga bata kami, palaaway na yan lalo na kapag may umaaway sa akin. Haha.

Nakipagsuntukan pa nga siya nung narinig akong umiyak sa labas ng gate namin eh. And guess what? May twist. Naka-brief pa siya! Haha. Kakatapos niya lang maligo nun pero mas inuna niya pa ako kesa sa pagsuot ng damit niya. Haha. Siya nga ang superhero ko palagi eh. Kasi ilang beses na siyang na guidance ipagligtas lang ako sa mga umaaway sa akin. Sabi nga niya--Lumaban ka kung alam mong nasa tama ka, babysis. Kaya kita pinapaglaban kasi alam kong wala kang ginagawang masama. Kaya be strong--kahit ganun si Kuya mahal na mahal ko siya. Kaso dumating ang araw na naospital siya. Kinailangan pang pumunta ng U.S para ipagamot siya. Doon yung araw na wala siya sa tabi ko kaya pasawa sa pagbully sa akin ang mga tao.