Song Writer

11. Punishment

Yan po si Lee Ha Yoo or Ferlin taba niya no??

Ako yan!!wag kayong ano jaan!!
---------------------------

Ha Yoo's POV

Nagsusulat ako ng notes sa Science ng makarecieve ako ng text galing kay Melanie.

'Unnie, pupunta kami kila Cezille sama ka?' Text niya sa akin.

Nagisip muna ako kung sasama ba ako kaya lang ayoko ko pa ulit makita si Woozi nakakahiya kaya yung una naming pagkikita. Pero gusto ko ulit siya makita kasi ang pagkakaalam ko meron lang silang one week na vacation pero hindi ko naman alam na dito siya magbabakasyon or should I say na sinama lang talaga siya ni Hoshi Hyung. Kaya naman napagdisyunan kong..........

Ringgggggg

Signal na tapos na ang last subject ko inabot lang naman ako ng gabi kaya naman dumeretsyo na ako sa bahay naming magkakapatid kung itinatanong niyo kung nasaan ang mga kapatid kong sila Melanie ayun nakila Cezille napagdesisyunan ko kasing wag nang sumama kasi nahihiya parin ako.

Naliligo ako sa loob ng banyo ng kwarto ko nang marinig ko yung front door ng bahay na bumubukas. Siguro sila Melanie na iyon sanay naman kasi ang mga iyon na tahimik dahil alam ng mga ito yung trabaho ko na nagaaral pa oh di ba masaya, pakamatay na.

Nakaramdam ako ng uhaw sa gatas kaya naman bumaba ako sa kusina na nakatapis lang ng tuwalya well puro babae naman kami dito kaya okay lang.

Pagbaba ko ay dumeretsyo na ako sa kusina at kumuha ng baso para lagyan ng malamig na gatas.

"Lee Ha Yoo" Mahina pero sapat na para marinig ko ang pantawag sa Korean name ko. Pero dahil sa gulat ko naibuga ko ang gatas na nasa loob ng bibig ko.

"What the...!" Nabitin sa ere ang salitang sasabihin ko nang makita ko kung sino ang taong nasa harap ko ngayon.

Pero bago pa ako makapagpanic naalala ko na nakatapis lang ako ng tuwalya buti na lang nakaharang pa sa katawan ko ang pinto ng refrigerator. Ulo at hita ko lang ang kita.

"Hi!" Bati nito sa akin na nakangiti pero bakas sa mukha nito ang tinatagong panganib. Alam kong brutal siya pero hindi ko alam na makikita ko ito ng personal. Napalunon ako nang maalala ko ang tinawag nito sa akin ngayon lang.

"H-Hi" Nakangiwing bati ko naman dito. Hindi ko alam ang gagawin at sasabihin ko dito dahil literally gusto kong lamunin na ako ng lupa ngayon dahil sa mga titig nito na nakakamatay. Ang gusto kong makita sa mata nito ay nakangiti at parang kumikinang pero parang imposible iyon ngayon dahil sa tingin ko nalaman na nito ang totoo.

Hindi ko man sure kung siya yung tinulungan kong gangster I think may hinala na ako kung bakit siya nandito. Tanda ko pa yung height nito yung puti at ang damit na suot nito ngayon. Hindi pala ito totally T-shirt na pang gangster sakto lamang ito sa pangangatawan nito. Ang napapansin ko kasi na lagi nitong suot ay puro maluluwag at plane.

"Can I talk to you?" He asked me with his serious face.

I just nod my head signaling na it was okay.

"Can I just change my clothes?" I asked still not moving away from the door of the ref.

"Yes of course don't worry I already saw it awhile ago" He said that make my cheeks blush. What the hell is he saying is he wants me to feel embarrass . Well he won.

I closed the door of the ref and in my instant he look away from me and start to walk away I think he will go the the living room.

I smiled brightly that I even want to laugh because I really thought that he look to my body just wearing the towel. But God knows how happy I am. He is really a gentleman.

I walk to the other stair that is really reserve just only for the owner of the house. I walk fast to my room and look for a decent short or shirt or dress I really don't know what to wear I even didn't notice that the towel around me is not on me already. Just looking for the right clothes I should wear in front of him.

Then nakita ko yung puting damit ko na kita ang braso at kili-kili ko ay sinuot ko na ito at kumuha ng hindi maiksi at hindi rin mahabang short. I remember that I should be true to myself. If he like me then I should be true to him for being who I am. Charot, taas ng pangarap eh no kapal ng face pwede naman na dinalaw lang niya ako dahil ako lang ang wala doon sa bahay nila Cezille. Minsan kakapalan ng face ko tumotodo na kahit nasa harap ko na talaga yung pinapangarap ko, charot ulit.

Going back.....

Hindi ako naglagay nang kung anu-ano sa mukha dahil sanay ako sa mukha kong walang echecheburetche habang nasa loob lang ako ng bahay. Wala namang party para maglagay nang abubot sa mukha.

Nang makababa na ako sa hagdan ay nakita ko siyang prenteng nakaupo sa sofa. Nang makita niya ako ay tumayo ito at hinikayat(big word hehe wala akong maisip eh kaya sorry na) ko siyang maupo na ulit.

"Why are you here?" I asked him with my smile.

"Should I asked you too?" He said to me but if you can see it have a question mark. Grabe guys ang saya ng sagot niya hambalusin ko ito eh.

"B-But I asked you first" I said but my voice is soft I still need to confirm at baka nagkakamali lang ako nang hinala. Assuming naman ako di ba.

"Then I have the most interesting topic" He answer to me that he even sit confidently in the sofa still looking at me. "But first, can I get a glass of water as your visitor" He added that in my shock I even open my mouth.

"Y-Yes of course" I answer I even stutter in my first word. Why the hell I feel nervous but in a second thought I also feel happy. What the hell is happening to me.? Now I remember my plans when the day comes that I can face to face with WOOZI but now my knees are shaking even my words is stuttering. He really have effect to me.

Nang makuha ko yung gusto niya at mailagay ko ito sa tapat na lamesa nito nagrequest naman ito ng slice ng cake any flavor naman ang gusto nito kaya naman hindi ako namoblema sa gusto nitong kainin. Pero ang ikinagulat ko gusto din nito ng Dunot kaso wala kaming ganoong stuck kaya naman nagpadeliver pa ako sa J.Co dahil hindi ko na ito natanong kung ano ang gusto nito. After a minutes na pagtitig ko dito na walang alam gawin kung hindi ang lamunin ang dalawang slice ng cake ay dumating na rin sa wakas ang pinadeliver ko pang Dunot. Pero yung feeling na nakakatatlo palang siya gusto naman nito ng pizza yung totoo yung bias ko na alam kong mataba naman talaga in reality is reality rin pala na matakaw ito well si Wonwoo hyung yung kumuha ng titulo ng pinakamatakaw na member. Kaya naman katulad ng sinabi nito, visitor, nagpadeliver ako ulit sa Pizza Hut yung medium ang size.

Partida guys, wala pa kaming napapagusapan huh. Ano ako dito katulong. Baka ipasalvage ko to. Pasalamat na lang siya at Mahal ko ito dahil kung hindi nako lang ang walang ganti hehe.

Ang dami na nitong naiutos sa akin pero wala parin kaming napapagusapan. At dahil impatient akong tao konti na lang at sasabog na ako na parang bulkan.

"Woozi hyung, before anything else can you tell me already directly to what do you want to say?" I said pero pigil parin naman yung inis ko. Hindi ako galit huh, inis lang dahil kahit kailan hindi ako nautusan ng ganoon na katagal at pabalik-balik sa kusina at front door para lang kuhain ang pinadeliver KO para sa KANYA.

"Why do you gave me a wrong number?" He start that make me go silent I don't know what to say actually I just gave it to him without thinking. I just need to give him a number but I don't intentionally to give my sisters number, I really didn't mean it.

"I-I-I-I'm sorry" I said with my sincere voice but now I'm looking in the floor that for me now it was the beautiful thing I see.

In my peripheral vision nakita kong tumayo ito at naramdaman ko na lang init na nang gagaling dito.

"Can you sing for me?"

-------------------
Wooo guys sorry na po kung hindi ako makapagupdate its because sa welengyeng internet. Nung May 22 ko pa ito natapos kaya lang nang dahil sa internet ginagamba na ito sa tagal na nakaistact.

'Can you sing for me?'

Anong bang kanta ang gusto niyong kantahin ni Ha Yoo para kay Lee Ji Hoon?