Song Writer

13. Meeting Her Parents 1

Ha Yoo's POV

After that night naging okay na kaming dalawa ni Woozi Hyung. Kahit na ilang beses niya akong pilitin na O**a ang itawag ko sa kanya. Kaso ayoko talaga kasi feeling ko kapag tinawag ko siyang ganoon feeling ko pagaari ko na siya. Diba yun parin yung tawag ng babae sa boyfriend niya sa Korea. Ayoko hanggat hindi ko siya nagiging pagmamayari hindi ko siya tatawagin ng ganoon. Well maarte na kung maarte.

Marami na kaming nagawa simula ng araw na iyon. Pero ngayon feeling ko naiiyak na ako dahil 2 days na lang babalik na sila sa dating gawi. Trabaho dito trabaho jaan, sayaw dito sayaw jaan, kanta dito kanta jaan. Hindi ko na alam kung paano kami magkakaroon ng time na magusap kapag bumalik na siya. Ang hirap naman ng ganoon.

"Unnie, anjaan na si Woozi Oppa" Si Mae-mae na kumakatok sa pinto ng kwarto ko.

"Lalabas na" Sigaw na sagot ko dito at inayos na ang short at damit ko. Naglagay lang ako ng concealer, pulbo at lipstick and viola maganda na ang Lola niyo, pilingera eh no.

Itatanan na daw kasi ako ng Woozi hyung, charot hehe peace tayo jaan. Sabi daw niya kasi sa akin babayaran daw niya yung utang na loob niya sa akin alam niyo na yung doon sa NAIA.

Sabi ko naman sa kanya ay okay lang iyon. Well kahit sino naman siguro tutulungan siya. Lalo na kung nakilala ito ng ibang teenagers na nandoon din that time.

Pero alam niyo yung malupet mula nung nagkasundo kami wala na siyang ginawa kung hindi yayain ako mamasyal at maglaboy. Lalo na kahapon at ngayon. Gabi na pala ngayon guys pero wala atang kapaguran itong lalaking ito. Simula kaninang umaga ay malupet wala na atang balak manatili ito sa bahay.

Buti nga kahapon may pasok ako kaya kalahating araw lang kaming magkasama. Pero sa tingin ko hindi ako magsasawang kasama siya. Every single second pass hindi siya nagsasayang ng pagkakataon na mapangiti at mapatawa ako pero sa lahat hindi siya napapatos na pakiligin ako dahil hindi niya binibitawan ang kamay ko at hindi lang iyon inaakbayan pa niya ako. Laglag na yung panty at bra ko dahil sa kilig. Impakto kasi itong lalaking to. Nakakabaliw ang pinaggagawa sa akin. Sarap ihambalos sa kama ko, hehehe peace tayo jaan.

"Did you wait to long?" I asked him when I get down.

"No, are you ready?" He asked and get my hand bag in my arm.

"Yeah let's go" I said and start to walk to go out but I feel he is not in my back when I look he is still in there where he is standing. "What are you still doing there, let's go" I shout at him but he still stay there. What is he want.

Then everything turn in to rose I mean namula pala ako. Kasi naman nakayukong nirreach nito ang kamay ko. Ano ba kenekeleg ako, ang sweet ng gesture nito sa akin. Naiinis na ako huh tapos ano kapag umalis na siya ano na kami, wala palang kami, siya at ako lang pala. Paasa na siya kapag hindi na niya ako pinansin kapag umalis na ito.

Hinawakan ko yung kamay niya at sabay na tumaas ang ulo nito. Masayang mukha at matamis na ngiti at bumungad sa akin ng itinaas na nito ang ulo nito. Kung hindi ko lang alam na walang kami baka niyakap ko na ito. Nakakainis lang kasi baka maging mukha akong tanga kapag tinanong ko dito na may gusto ba ito sa akin, baka mapatay ko pa sarili ko sa kahihiyan.

"Let's go?" I asked him again at hinawakan ko yung kamay niya.

Hinigpitan nito ang kapit sa kamay ko at nagumpisa na kaming maglakad palabas.

"Oppa, made her happy, she is crying since last night" Sabay sabay na sigaw ng tatlo kong mga sira ulong kapatid.

"Why?" He asked after he look to my mga sira ulong kapatid ko ay tumingin ito sa akin.

"It's nothing" Sabi ko at hinila ko na siya palabas ng bahay.

Langya talaga ang mga iyon. Ibinunyag pa ako actually patago lang talaga ako umiyak kagabi malay ko bang titignan pa nila ako. Oo umiyak ako kagabi kasi alam ko sa sarili kong mamimiss ko siya. Kasi naman aalis na siya in two days time. Goodbye happiness na ako. Kayo ba hindi niyo mafifeel yung na fifeel ko ngayon grabe lang. Week lang siya dito tapos aalis na, iiwanan niya na ako ng mga memories na ang hirap balikan kasi wala na siya.