Her Best Tragedy (FS # 3)

Kabanata 20

Tayo?

Yumuko ako at napahawak sa binigay nilang baso na may lamang tubig. Napainom ako para kumalma at bahagyang pinunasan ang pawis na namuo sa aking noo.

"So where is she?" Tanong ko.

Lahat ng ito ay parang normal lang sakanila. Kung ikwento nila ay parang tapos na tapos na ito at hindi na kailangan isipin pa pero dahil ngayon ko lang nalaman ng ito, pakiramdam ko ay sobrang bago pa nito.

"She's in the cruise right now, with Josh." Ani Jade.

Tumango ako.

"I need to go. May meeting ako. Let's talk later, Ate. Don't think about it too much. Ayos na ang pamilya, nakita mo naman hindi ba?" Ani Jerem.

Sa pangalawang pagkakataon ay tumango ako muli. Bumaling naman si Jerem kay Jade at tinapik ito sa balikat.

"Pakihatid nalang siya." Ani Jerem.

"Sure." Sagot ni Jade.

Uminom nalang muli ako at hinayaan na makalayo si Jerem. Hindi ko maiwasan ang magpabalik balik ang tingin sa mga kaharap ko. Teo is sitting beside me, Jade is in front of me while Ivor is sitting beside Jade.

"Okay ka na ba? Gusto mong mag pacheck up? Let's tell your doctor." Alok ni Jade pero umiling ako.

"No need, may follow up check up naman ako niyan. Doon ko nalang sasabihin." Mahinang wika ko.

Tumango siya. "Okay, yun ang gusto mo. Let's go home." Aniya.

Tumayo ako at tumayo rin sila. Kinuha ko na ang bag ko pero inagaw 'yon sa akin ni Teo at bago ko pa maagaw sakanya 'yon ay nauna na siyang naglakad.

Bumuntong hininga ako dahil sa ginawa niya.

"Pagpasensyahan mo na siya. He's just very hardheaded."

Napalingon ako at nakitang nakatabi sa akin si Ivor habang naglalakad. Jade held my hand and we walked together.

"Galit ako sa kapatid ko, inaamin ko na nag away pa kami dahil sa ginawa niyang pag lihim pero trust me. Lahat ng pinakita niya sa'yo ay totoo. I know him, he's my brother." Saad ni Ivor.

Napaiwas ako ng tingin at sumunod ang tingin ko sa nangungunang naglalakad sa amin. Tinignan ko lang ang likod niya at parang maninikip na ang puso ko habang nakatingin doon.

"Magtataxi nalang ako. 'Wag niyo na akong ihatid. Nakakahiya naman." Mahinang wika ko nang makalabas na kami.

Umihip ang hangin kaya napahawak ako sa buhok ko. Ngayon ko lang napansin na madilim na pala. Napansin ko din na lumalamig na ang panahon, nitong mga nakaraang araw.

Gusto ko ito..

"No! Hahatid ka namin. I can't let you be." Maagap na wika ni Jade.

Alam ko kung bakit ayaw niya. Natatakot siguro siya na may mangyaring masama ulit pero umiling ako. Ako ang panganay, gusto kong makita nila na kaya ko pa rin ang sarili ko. Hindi naman sa may nangyari dati ay mananatiling ganon ang sitwasyon.

Hindi naman laging nasa piligro ang buhay ko.

"Ako nalang mag hahatid sakanya." Mabilis akong napabaling kay Teo.

Seryoso lamang ang tingin niya habang prenteng prentend nakasandal sakanyang kotse. Hawak hawak niya pa rin ang bag ko at sobrang weird niyang tignan.

Nagka salubong ang mga mata namin kaya naramdaman ko ang mabilis na epekto nito sa puso ko. Napakagat ako sa aking labi at handa na sanang humindi pero mabilis siyang umayos ng tayo at lumakad palapit sa akin.