Her Best Tragedy (FS # 3)

Kabanata 23

Ala-ala

"Tutuloy ka ba talaga?"

Napatingin ako sa pinsan kong pumasok sa kwarto ko. Isinara ko ang kurtina ko, kanina pa ako nagmamasid sa labas dahil minememorya ko ang mga paborito kong lugar sa bahay namin.

"Yes, I will Jas. Don't worry okay? Ibabalik ko dito si Jade ng maayos and we will go back to the way we was." paninigurado ko at pinagpatuloy na ang pagaayos ng gamit ko sa maleta ko.

Kumuha din siya ng damit ko at tinulungan ako mag ayos.

"Bakit kasi pupunta ka pa doon? Jade is doing fine there." umupo ako at tinignan siya. Hindi lang naman yun ang rason.

"Sinabi ko na sainyo ang rason diba? Gusto kong bumawi, pakiramdam ko nagkulang ako kaya nagkaganito lahat. Ako ang panganay sa ating lahat pero wala ako palagi, I should have protected her. Tsaka isa pa, mag-isa lang siya doon. She needs someone kahit isa lang." Napabuntong hininga nalang si Jasmine sa sinabi ko. I am the stubborn daughten of Travis Morgan so they know whose genes they should blame.

"Bakit ba ayaw niyo akong pumunta don? Its not like this is my first time going to another country?"

"Pero first time na mag-isa. Iba ngayon.." paliwanag ko sakanya.

"And besides.. baka doon ko makita ang worth ko" natatawang wika ko kaya napailing nalang siya.

"Mommy.. sandali lang ako doon. I promise and I will always contact you promise." she hugged me like there is no tomorrow. Dad looked at me with too much sadness.

"Dad, I'll help with the company too" saad ko kay Daddy at yinakap siya.

"Take care Princess. I trust you.. you are my female version so I know you can handle this" napangiti ako sa sinabi ni daddy at yinakap siya ng mahigpit.

"Para namang hindi na tayo magkikita! I will be back okay? May skype naman." Humiwalay ako kay daddy at yinakap ulit si momny dahil ayaw niya tumigil umiyak. I wiped her tears, it breaks my heart to see her like this.

"Pin.. can't you just go? I can feel it, this is not a good idea."

I hugged her one last time. Pati na din si daddy.

"I love you all.. I will be back"

Ni-airplane mode ko na ang cellphone ko at kinuha ang journal ko. I feel like writing..

June 25, 2016

Today, I am sitting on my favorite place in the plane. I am looking outside while watching the clouds. Ewan ko ba.. imbis na stars at sun ang nagugustuhan ko ay sa clouds ako na-a'amaze. I love how it looked so fluffy and how it looks so white, para bang naka pure nito. Pupuntahan ko ang pinsan kong si Jade sa New York. I am so excited to see her. I want to help her in her difficult times. Kailangan kong bumawi sa mga pagkukulang ko sakanila. Gusto ko rin hanapin ang purpose ko doon, I wouldn't be able to find it in my family's circle.

Napahawak ako sa puso ko. I feel different. Suddenly my family's faces flashed in my mind, sumisikip ang puso ko.

Pero may dinaramdam ako. Naninikip ang dibdib ko.. parang kinakabahan ako

Natigilan ako sa pagsulat ng marinig ko ang boses ng piloto.

"Ladies and Gentlemen this is your captain speaking. Please fasten your safety belts."

Hindi pa naman niya sinasabi ang bagay na dapat kong ikabahala ay naramdaman ko na. Sa puso ko ay ramdam ko na ito ang araw na magpapabago sa buhay ko. It is a tragedy for everybody.