HAYATTAKİ ŞANSIM

8. BÖLÜM

Bir elimde peçete ve bir elimde kamera ile ağlarken yanaklarıma kadar inen göz yaşlarımı peçete yardımıyla sildim. Çok kızgındım. Dün sırf bu yüzden çok kötüydüm. Lavabodan çıktıktan sonra elimde kamerayla birlikte babamla pislik üvey annemin yanına gittim. Yanlarına gittiğim anda masaya elimi sertçe vurarak kızgınlğımı belirtmek istedim. Babam bana ne olduğunu sordu,bende elimdeki kamerayı babamın eline vererek hiç konuşmadan ayakta bekledim.Çok sinirliydim ağlıyordum ,elimin tersiyle yanaklarıma inen gözyaşlarımı sildim. Babam kameraya baktıktan sonra bir bana bir üvey anneme bakarak bana ;
-Tamam Defne sen odana git ! Biz annenle bir şey konuşucaz !!
-Ama baba o kadının bana ne yaptığını kamerada gördün!!
- Defne dediğimi yap çabuk!!!
Babamı hiç bu kadar sinirli görmemiştim.Babama bu sefer hiç karşılık vermeden odama çıktım.
Benim odamın penceresi tam babamların oturduğu yere baktığı için zor da olsa onların bağırışmalarını dinlemeye çalıştım. Konuşmalarında;
-Böyle bir şeyi nasıl yaparsın Elmas!! O benim kızım!
- Nejat sadece ağrı kesici başka ne olabilirdi ki?
- Bilmiyorum... Bu görüntüler ne o zaman Elmas bana bunu açıklarmısın??
- Hayatım bak her şey bir yanlış anlaşılmadan ibaret ben Defne 'yi biraz yorgun gördüm ve ona ağrı kesici verdim. Defne'nin de ilaçları hap olarak içmediğini bildiğimden ona eczaneden toz olarak alıp içeceğine koydum. Defne'yi seviyorum o kızımın ablası...
- Böyle bir şey yapmayacağını biliyordum Elmas...
- So...Sorun etme hayatım ...
- O zaman ben Defne'nin yanına gideyim. Çok korkmuştu.
- Tamam hayatım...

Babamla o pis kadın bunları konuştukları için çok mutsuzdum. İçimden ' Allahım bu kadın her seferinde bu şekilde nasıl kurtulabiliyor hiç anlamıyorum doğrusu' dedikten sonra oda kapıma birisi tıklattı . Gelen babamdı ve bana üvey annem güya benim iyiliğim için falan böyle bir şey yapmışta ben de buna inanıcakmışım da üvey annem beni çok seviyormuşta... Falan kelimeler söyledikten sonra babam yanağımdan öpüp odamdan gitti...