İşte Toprak ,bütün olaylar böyle gelişti. Ben ağlarken de sen geldin. Ha bu arada sen beni nasıl buldun, çünkü ben babama nereye gideceğimi söylemedim?
- Defne biz senle çıkıyorken, ne zaman üzülsen ve ya kızgın olsan küçüklüğünden beri bu parka gelirdin ben de bu yüzden buraya geleceğini tahmin ederek geldim. Tahminlerim doğru çıktı.
-Hala çıktığımız günleri hatırlıyor musun Toprak ?
- Hiç aklımdan çıkmadı ki Defne.
- Toprak yapma böyle sen de ne için ayrıldığımızı biliyorsun.
Toprak bu son sözümün ardından başını öne eğerek bir kaç dakika konuşmadan bekledi ve;
- Defne istediğin zaman gidebiliriz.
-Gitmek mi istiyorsun Toprak ?
-Şey... Sen bilirsin istiyorsan kalkalım.
-Tamam kalkalım o zaman.
- Toprak beni eve götürebilir misin lütfen ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATTAKİ ŞANSIM
Teen FictionHayat bu kadar kötü olmak zorunda mı? Bütün zorluklar insanın suratına tazikli su gibi sertçe çarpmak zorunda mı? BÜTÜN HERŞEY KİTABIN SONUNDA BAŞLIYOR..
