Blindfolds Of Love (We're just bestfriend book 2)

Chapter 17

"PAKIULIT nga nga ng sinabi mo?" Xandrea ask nervously. She don't know why she's stammering.

"You heard it right. I used to love... No erase the used. Because you're always in my heart, because I still love you. Hindi nagbago at hindi nawala. Hindi totoong bestfriend lang ang tingin ko sayo. Hindi totoo na it's just a puppy love. God knows how much I regret for letting you go... For saying those words to you... for hurting you and giving you so much pain, I love you Xamie. Not just a friend nor a bestfriend, not just a puppy love. But a true love. I really love you Xamie no explanations ask. I don't know when it starts or where it starts or how it starts. All I know is that I really love you. Kahit matagal kang nawala. Doon ko napatunayan na mahal pala talaga kita. Hindi ko na kayang itago pa sa'yo ang nararamdaman ko. Mahal kita! Mahal na mahal Xamie," madamdaming pahayag nito.

Xandrea started to cry. Hindi na niya napigilan ang kanina pang nagbabadyang pagtulo ng masaganang tubig mula sa kanyang mga mata. She don't know what to say or to feel. She don't even know if she's going to believe him or not.

But believe it or not she's not convinced or she just doesn't want to accept his undying love for her. Dahil sa takot na siyang masaktan. Takot na syang ipagtulakang muli at dahil alam nyang hindi tama.

Kung pagbibigyan niya ang puso nya at ang isinisigaw ni zay. Marami ang masasaktan. At yon ang hindi niya gustong mangyari. Kahit pa mahal niya si Zayrex, she can't be selfish for the sake of her happiness. At ano may batang hindi makukumpleto ang pamilya dahil sa pagiging sakim nya.

She don't want to be called a home wrecker or a father stealer because she's not. Ayaw nyang maging dahilan ng pag laki ng bata na walang kinikilalang ama dahil lang sa mahal siya nito at mahal nya ito.

"Are you crazy?" Naiiling na tanong nya nang magsink-in na sa utak niya ang mga sinabi nito. "Are you out of your mind?"

"Siguro nga this is craziness, but Xamie I don't want to lose you again. I don't want to have regrets that I didn't fight for what I feel. I'm not the old Zayrex that you know. The Zayrex that aftaid of everything, the Zayrex that afraid of losing his bestfriend. It turned out that I lost both. I lost my bestfriend and I lost the girl that I love. Kaya handa na akong sumugal,"

"Zay! Mali... Mali ito," sumisigaw na siya. Mabuti na lamang at sa lugar na kung nasaan sila ay medyo tago sa karamihan kaya hindi sila nakakaagaw ng attention. "You shouldn't say that. Magkakaanak ka na, magkakaroon ka na ng pamilya. Nang sarili mong pamilya. Tigilan mo na ito. Hindi ko ito matatanggap. Hindi kita matatanggap," umiiling-iling na sabi niya.

"Try to hear me out Xamie please!" He pleaded while he holds his both shoulder.

"Ayoko Zay! Ayoko!" lalong lumakas ang pag-iyak niya na naging hagulhol na. Wala na siyang pakialam kung anong mangyari sa make up nya.

Naramdaman na lamang niya ang mahigpit na pagyakap nito sa kanya. Pakiramdam niya ay hindi siya inaalo nito dahil sa halip na tumahan siya ay lalo siyang napaiyak.

"Xamie. I'll wait for you. I'll give you time to think about it. Handa akong antayin ang sagot mo. Hindi naman kasi ito mali Xamie. Hindi kami kasal at bunga lang 'yon ng isang gabing pagkalimot," lalo siyang napaiyak sa sinabi nito.

Umiiling-iling na humilay siya dito. Ramdam niya ang pamamasa ng mukha niya dahil sa pag-iyak. "Mali pa din Zay. Hindi ko gugustuhing maging masaya kung may bata namang magdudusa,"

"Xamie, mas gugustuhin mo pa bang isipin ang nararamdaman ng iba kaysa ang nararamdaman mo? Hindi mo ba hahayaang maging masaya ka naman? Na kalimutan naman natin ang ibang tao? Please Xamie... please nakikiusap ako sayo. Let's give each other a chance. Give me a chance to prove myself to you," pagsusumamo nito.