Σπιταρόνες και μπλεξίματα

102 8 1
                                    

"Μπρούκλιν; Τι κάνεις εδώ; Ήρθες κι εσύ να δεις το σπίτι;"εκπλήσσομαι που βλέπω τον παλιό μου συμμαθητή μόλις μπαίνω στο χώρο.

" Βασικά, εγώ το πουλάω. " μου λέει και γνέφω.

" Α. Ωραία."λέω και για έναν λόγο που δεν καταλαβαίνω μου χαμογελάει. Έτσι στο ξεκάρφωτο.

" Είναι πολύ όμορφο, βολικό και τα δωμάτια γενικά είναι άνετα. " λέει η Μελωδία καθώς έρχεται προς το μέρος μου με τον Ζευν αγκαλιά.
Ο Χάρρυ από την ώρα που ήρθαμε στέκεται κοντά στην είσοδο και απλά κοιτάει. Δεν του δίνω σημασία από όταν μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Ούτε εκείνος βέβαια έχει πει τίποτα ή έχει προσπαθήσει να απολογηθεί για την αδικαιολόγιτη συμπεριφορά του το πρωί. Γιαυτό τον αγνοώ. Δεν καταλαβαίνω τι τον έπιασε ξαφνικά. Τόσο πολύ ζήλεψε που είδα έναν παλιό φίλο; Πάντως η συμπεριφορά του με έχει νευριάσει.

" Γη καλεί Κατλιν! Όλα καλά; "η φωνή της Μελ με βγάζει από τις σκέψεις μου. Γνέφω στην ερώτηση της κι όταν κάνω ένα μικρό βήμα πίσω πέφτω πάνω σε κάποιον. Όταν κοιτάζω ψηλά το βλέμμα μου ενώνεται με το δικό του ψυχρό πράσινο. Η φωνή του Μπρούκλιν με κάνει να πάρω τα μάτια μου από πάνω του.

" Σας αρέσει; "μας ρωτάει και η Μελωδία με κοιτάει.

" Μην με κοιτάς. Εγώ σου είπα την γνώμη μου. Είναι τέλειο! Ακριβώς αυτό που ψάχναμε. " της λέω και γνέφει.

" Ωραία. Τότε το κατοχυρώσαμε. Μπρούκλιν τι κάνουμε με την χαρτούρα;"ακούω την φωνή της Μελ ενώ απομακρύνομαι και τελικά βγαίνω από το σπίτι. Χρειάζομαι λίγο αέρα. Το θέμα με τον Χάρρυ αρχίζει να με παίρνει από κάτω αν και δεν έγινε τίποτα τόσο τραγικό. Ελπίζω να κόψει τις ζήλιες του και να τα ξαναβρούμε γιατί εγώ... Τον αγαπάω. Και μου τη δίνει όταν με κάνει να αμφιβάλλω για την δική του αγάπη.

" Τι έχεις; " η φωνή του Χάρρυ πίσω από την πλάτη μου με κάνει να τρανταχτώ. Η φωνή του ψυχρή.

" Νομίζω πως ξέρεις πολύ καλά τι και με ποιον τα έχω. " απαντάω απότομα και γυρνάω ώστε να είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο.
" Θέλω να περιμένω στο αυτοκίνητο. Δώσε μου τα κλειδιά. " ζητάω ήρεμα. Με επεξεργάζεται με το βλέμμα του , με το ψυχρό και παγωμένο βλέμμα του. Βάζει το χέρι του στη τσέπη του τζιν του και αργά τα βγάζει. Τόση ώρα είμαστε απέναντι ο ένας από τον άλλο και κοιταζόμαστε. Αρπάζω τα κλειδιά από το χέρι του και γρήγορα μπαίνω μέσα στο μαύρο range rover του, στην θέση του συνοδηγού. Τότε ακολουθεί την κίνηση μου και μπαίνει στη θέση του οδηγού. Τη στιγμή που κάνω να ανοίξω την πόρτα για να βγω κατεβάζει τις ασφάλειες κλειδώνοντας με μαζί του.

Fallen AngelsNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ