Fallen Angels

Αποκαλύψεις

"Γιατί ήρθες έξω; " με ρωτάει έτοιμος να χάσει την υπομονή του. Η αναπνοή του έχει χάσει τον κανονικό της ρυθμό και το στήθος του ανεβοκατεβαίνει ακανόνιστα. Κοιτάζω το πάτωμα, μάλλον αυτή τη στιγμή είναι πιο ενδιαφέρον από τα μάτια του Χάρρυ.  Μπορώ να τον νιώσω να με καίει με τα μάτια του. 

"Αυτός ο άνθρωπος απείλησε να σε σκοτώσει αν δεν του δώσεις χρήματα που προφανώς χρωστάς...;! " λέω περισσότερο σαν ερώτηση. Όταν σηκώνω το βλέμμα μου και τον κοιτάω, έχει ξεπεράσει το όριο.  Είναι έτοιμος να εκραγεί.

" Γαμώτο!" Το χέρι του πέφτει με δύναμη πάνω στο έπιπλο δίπλα από την πόρτα. Ο ήχος με κάνει να αναπηδήσω. "Είναι επικίνδυνος!  Θα μπορούσε να σε είχε βλάψει! " φωνάζει πλέον. Δάκρυα πανικού τρέχουν από τα μάτια μου και βάζω τα δυνατά μου ώστε να ηρεμήσω. 

"Κι εγώ πώς υποτίθεται ότι θα έπρεπε να το ξέρω αυτό; " ρωτάω έντονα.  Ξαφνικά είμαι μες τα νεύρα.  Όταν τα βλέμματα μας διασταυρώνονται, παρατηρώ το πράσινο σκούρο χρώμα που κυριαρχεί τώρα μέσα τους.  Την ίδια στιγμή που κάνει ένα βήμα προς εμένα , κάνω ένα βήμα πίσω.  Συνοφρυώνεται. 

" Με φοβάσαι; " με ρωτάει σιγανά.  Μένω να τον παρατηρώ για λίγο σκεφτόμενη την ερώτηση του. 

" Όχι.  "  Δεν τον φοβάμαι. Δεν έχω λόγο να το κάνω έτσι κι αλλιώς. 

" Καλώς... " εκπνέει ανακούφιση. 

" Δεν γνωρίζω καλά τον άνθρωπο που πρόκειται να παντρευτώ. " λέω περισσότερο στον εαυτό μου.  " Θες να μου πεις που είσαι μπλεγμένος; " ρωτάω και γνέφει αβέβαιος ξεροκαταπίνοντας. 

" Λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετά πράγματα που δεν γνωρίζεις για εμένα.  Όπως ότι...Οι γονείς μου , όταν βρισκόμουν σε μικρή ηλικία χώρισαν.  Παρόλα αυτά κράτησαν φιλικές σχέσεις.  Όταν μεγάλωσα λίγο ακόμα πήγα κι έμεινα με τη μητέρα μου.  Για λίγο καιρό, χάσαμε επαφή με τον μπαμπά μου. Μια μέρα πήγα σπίτι του για να τον δω, η πόρτα ήταν ορθάνοιχτη και μέσα ήταν ένας άντρας. Φυσικά έκανε μπαμ ότι ήταν της νύχτας.  Φόραγε μαύρο κοστούμι, καπέλο, γυαλία.  Και...στο χέρι του κράταγε ένα πιστόλι με το οποίο τον άκουσα να απειλεί τον μπαμπά μου ότι θα τον σκότωνε αν δεν είχε τα λεφτά. Μετά από εκείνη την ημέρα, πρέπει να μπήκα κι εγώ στο παιχνίδι του. Του ζήτησα εξηγήσεις.  Μου είπε ότι χρειαζόταν χρήματα κι ότι η εταιρεία υφασμάτων που εργάζονταν είχε χρεοκοπήσει. Είχε μπλέξει άσχημα, και από εκείνη τη νύχτα έμπλεξα κι εγώ.  Από όταν με είδε αυτός ο τύπος στο σπίτι του πατέρα μου.  Με τα πολλά, είπα ότι θα τον βοηθούσα. Ήμουν μόνο δεκαπέντε χρονών. Έπιασα δύο δουλειές, το πρωί έκανα λογαριασμούς σε ένα μαγαζί και το βράδυ τραγουδούσα σε ένα μικρό μαγαζί. Ότι έβγαζα του το έδινα όμως δεν ήταν αρκετά.  Ένα πρωί που ήρθε εκεί που δούλευα, ήταν κι η τελευταία φορά που τον είδα. Το ίδιο βράδυ βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του, τον βρήκε μια γειτόνισσα που άκουσε θόρυβο και φασαρία.  Ο πατέρας μου δεν πρόλαβε να ξεχρεώσει, έτσι τόσα χρόνια προσπαθώ να ξεχρεώσω εγώ για εκείνον.  " μου εξομολογείται και θέλω να βάλω τα κλάματα αλλά και να αρχίσω να φωνάζω με το πόσο απαίσιος άνθρωπος ήταν ο πατέρας του.

" Ο άνθρωπος που σκότωσε τον πατέρα σου, είναι ο ίδιος που ήρθε εδώ σήμερα; " ρωτάω και γνέφει. 
" Αν...αυτό το άφηνα να περάσει θα μιυ μιλούσες ποτέ; Εννοώ , Χάρρυ μου ζήτησες να σε παντρευτώ.  Με όλα αυτά τα ψέματα μου δημιουργείς αμφιβολίες.  Πώς γίνεται να παντρευτώ κάποιον που προφανώς δεν γνωρίζω στο ελάχιστο; " ρωτάω και όταν τον κοιτάω έχει μείνει άφωνος.  Προσπαθεί να βρει τα λόγια του. 

" Όχι αγάπη μου.  Εγώ θα σου μιλούσα , αλήθεια. " λέει. 

" Πρέπει να φύγω.  Άσε με να φύγω Χάρρυ. " ζητάω ήρεμα αλλά αρνείται κατηγορηματικά. 

" Όχι.  Θα παντρευτούμε. Θα είμαστε χαρούμενοι, θα σε κάνω χαρούμενη.  Μείνε μαζί μου απόψε σε παρακαλώ. " παλεύει να μην φύγω. 

" Όχι Χάρρυ. Δεν μπορείς να μου ζητάς κάτι τέτοιο.  Μην μου το κάνεις αυτό. " λέω και με κοιτάει στα μάτια. 

" Αλήθεια θες να φύγεις; " ρωτάει και γνέφω παίρνοντας την τσάντα μου.

" Θέλω να σκεφτώ.  "  λέω ελαφρά και εκείνος απλά γνέφει.  " Κάτι τελευταίο...τόσο καιρό, γιατί δεν είχε εμφανιστεί αυτός;  Από όταν ήμασταν μαζί στο ίδρυμα. " λέω σιγανά και ξεφυσάει. 

" Γιατί είχε χάσει τα ίχνη μου. Ερχόταν μόνο από το σπίτι και αφού δεν με έβρισκε έφευγε.  Γιαυτό πήγα στο ίδρυμα. Για να κερδίσω χρόνο. " μου λέει και γνέφω.  Τη στιγμή που κάνω ένα βήμα στη πόρτα πιάνει τον καρπό μου γυρνώντας με προς το μέρος του. 

" Σ'αγαπάω..." ψιθυρίζει πάνω στα χείλη μου και μου δίνει ένα τρυφερό στιγμιαίο φιλί.  Πριν κυλήσει ακόμα ένα δάκρυ από τα μάτια μου ανοίγω τη πόρτα και κατεβαίνω με το ασανσέρ.  Βγαίνω από τη πολυκατοικία και αρχίζω να περπατάω μακριά με δάκρυα στα μάτια και το μυαλό μου κουβάρι.  Σήμερα αποκαλύφθηκαν πολλά!