Πρόταση

79 7 2
                                    

Οι φωτεινές ηλιαχτίδες εισβάλλουν στο δωμάτιο από το ανοιχτό παράθυρο μου και γυρνάω πλευρό. Ανοίγω αργά τα μάτια μου και τα τρίβω πριν κοιτάξω δίπλα μου. Πού είναι ο Χάρρυ; Χθες το βράδυ, κάναμε έρωτα τρεις φορές. Τον ένιωσα τόσο κοντά μου. Γίναμε ξανά ένα! Τον αγαπάω τόσο πολύ! Την στιγμή που αποφασίζω να σηκωθώ από το κρεβάτι, με προλαβαίνει εκείνος που μπαίνει στο δωμάτιο με ένα δίσκο στα χέρια του κι έρχεται στο κρεβάτι. Κάθεται και αφήνει το δίσκο ανάμεσά μας , ενώ τεντώνεται αφήνοντας ένα φιλί στα χείλη μου για καλημέρα.

" Καλημέρα πριγκίπισσα! " μου λέει γλυκά χαμογελώντας με τα απίστευτα όμορφα λακκάκια του.

" Καλημέρα Χάρρυ μου. " λέω με την αγουροξυπνημένη φωνή μου , χαμογελώντας ελαφρά. " Τι έγινε; Πρωινό στο κρεβάτι σήμερα; " ρωτάω και γνέφει χαμογελώντας.

" Ναι μωρό μου. Όπως βλέπεις σήμερα το πρωινό έχει ποικιλία. " λέει δείχνοντας το δίσκο. Γελάω πνιχτά και με κοιτάει στα μάτια. Με φιλάει άλλη μια φορά πεταχτά και μου χαμογελάει.

"Έλα να σε ταΐσω. " μου λέει και πιάνει μια φρυγανιά με μερέντα. Μου δίνει μια χαρτοπετσέτα και δαγκώνω ένα κομμάτι.

" Ωραία; " ρωτάει και γνέφω μασώντας αργά.

"Σειρά μου να σε ταΐσω. " λέω χαμογελώντας πλατιά και χαχανίζει. Κόβω ένα κομμάτι αλμυρή κρέπα και τον ταΐζω. Βγάζει ένα μορφασμό ευχαρίστησης όταν καταπίνει και πιάνει τις κούπες με τους καφέδες μας. Πίνει άνετος τον καφέ του αλλά ο δικός μου κάτι έχει στην επιφάνεια. Όταν κοιτάω καλύτερα βλέπω ότι γράφει: " Marry me? ". Σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάω, η καρδιά μου χτυπάει δυνατά και δεν ξέρω πως εκφραστώ. Έχω μείνει άφωνη. Με κοιτάει με ένα χαμόγελο και πιάνει το χέρι μπλέκοντας τα δάχτυλα μας μεταξύ τους. Φιλάει την αναστροφή της παλάμης μου και ενώνει ξανά τα μάτια του με τα δικά μου.

" Λοιπόν; Θα μου κάνεις την τιμή να με παντρευτείς; " ρωτάει σιγανά. Μένω άφωνη ακόμα κοιτώντας τον. Περνάνε μερικά λεπτά απλά κοιτώντας ο ένας στα μάτια του άλλου. Δεν είχα καταλάβει ότι έκλαιγα όταν με το χέρι του πήρε μακριά ένα δάκρυ πριν τρέξει τη διαδρομή χαμηλά στο μάγουλο μου.

" Γιατί κλαις αγάπη μου; " ρωτάει και κουνάω το κεφάλι μου για να "ξυπνήσω" .

" Εε...μου ήρθε λίγο απότομο. " λέω και με κοιτάει περιμένοντας να συνεχίσω. " Δεν το περίμενα και...αυτό είναι πολύ γλυκό. " λέω δείχνοντας την κούπα και γνέφει. Είναι σοβαρός. Με κοιτάει με προσήλωση και αμηχανία με καταλαμβάνει καθώς άγχος και φόβος. Νιώθω ότι θέλω να βάλω τα κλάματα. Δεν είμαι σίγουρη τι πρέπει να πω ή τι πρέπει να κάνω. Παρόλα αυτά αποφασίζω να πω κάτι.

" Πάω στο μπάνιο. " λέω και με γρήγορες κινήσεις σηκώνομαι από το κρεβάτι και πριν το καταλάβω έχω βρεθεί μες το μπάνιο με την πόρτα κλειδωμένη πίσω μου. Δεν πρόλαβε να αντιδράσει ή να με εμποδίσει. Όχι ότι τον άφησα κιόλας. Νιώθω ένα μεγάλο κύμα συναισθημάτων, αλλά δεν ξέρω αν είναι καλά ή άσχημα. Κάθομαι στο καπάκι της λεκάνης κι αφήνω τα δάκρυα του πανικού να τρέξουν από τα μάτια μου ελεύθερα. Το μυαλό μου είναι ένα χάος. Τον αγαπάω αλλά δεν ξέρω τι θέλω αυτή τη στιγμή. Είμαστε μαζί , αγαπιόμαστε και περνάμε όμορφα. Είμαι όμως έτοιμη για ένα τέτοιο μεγάλο βήμα; Για ένα τόσο δυνατό δέσιμο; Έναν τόσο βαρύ όρκο;
Ένας χτύπος στην πόρτα με βγάζει από τις σκέψεις μου.

" Κοίτα δεν είναι ανάγκη να μου απαντήσεις τώρα. Πάρε όσο χρόνο χρειάζεσαι, σκέψου το. Καταλαβαίνω είναι μεγάλο βήμα. Να ξέρεις πως οποία κι αν είναι η απάντησή σου, εγώ σε αγαπώ όσο τίποτα άλλο στη ζωή μου. Όταν θελήσεις να μου μιλήσεις, πέρνα από το σπίτι μου. Σε αγαπάω! " ακούω τη βραχνή φωνή του. Έκλαιγε κι αυτός. Προσπαθεί να το κρύψει, όμως εγώ τον ξέρω καλά. Σκέφτομαι να ανοίξω την πόρτα, να του φωνάξω ότι κι εγώ τον αγαπάω και να πέσω στην αγκαλιά του. Όμως όχι. Μένω εκεί αμίλητη.

Μερικές ώρες αργότερα, βρίσκομαι στον καναπέ κουκουλωμένη με μια κουβέρτα, τρώγοντας παγωτό σοκολάτα και βλέποντας τηλεόραση. Η ώρα είναι πέντε το απόγευμα. Όλη την ημέρα στο καναπέ την έβγαλα. Στο μυαλό μου γυρνάει συνέχεια η πρωινή σκηνή, με τον Χάρρυ. Μου ζήτησε να τον παντρευτώ. Δεν μπορώ να το χονέψω. Δεν μπορώ! Θα έπρεπε να είμαι χαρούμενη. Είμαι; Αν τώρα νομίζει ότι δεν τον αγαπάω; Η Μελωδία έρχεται στο σαλόνι και μόλις με βλέπει κάθεται κοντά μου.

" Τι έγινε; Τι σου έκανε; " με ρωτάει ανήσυχα και κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου.

" Δεν μου έκανε τίποτα κακό. " λέω αναστενάζοντας και με κοιτάει καλύτερα από πριν.

" Μήπως...μήπως είσαι...ξέρεις; "με ρωτάει και κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά με ορθάνοιχτα μάτια.

" Όχι Μελ. " λέω στεγνά. " Ο Χάρρυ...μου ζήτησε να τον παντρευτώ. " λέω γρήγορα τις τελευταίες μου λέξεις και με κοιτάει με ανοιχτό το στόμα. Μια έκφραση έκπληξης καλύπτει το πρόσωπό της.

" Κι εσύ;" ρωτάει αγωνιωδώς με σκοπό για περισσότερες λεπτομέρειες.

" Δεν απάντησα. Φρίκαρα, δεν το περίμενα. Βασικά, δεν φρίκαρα. Τρόμαξα. Η γλώσσα μου δέθηκε κόμπος και δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη. Πήγα στο μπάνιο γρήγορα και εκείνος είπε ότι οποία κι αν είναι η απάντησή μου θα με αγαπάει το ίδιο. Κι έφυγε αφήνοντας μου χώρο. " Παίρνω μια βαθιά ανάσα τελειώνοντας ενώ με κοιτάζει σκεπτική.

" Εσύ τι θες;" με ρωτάει και την κοιτάω.

" Δεν..δεν ξέρω. Δηλαδή, δεν είμαι σίγουρη... Βοήθησε με κολλητή! " λέω και γνέφει. Ανοίγει τα χέρια της κλείνοντας με στην γλυκιά αγκαλιά της.

Fallen AngelsWhere stories live. Discover now