Fallen Angels

"...τα λεφτά μου! Χάνομαι! "

Είμαι ντυμένη στο καινούργιο μου γαλάζιο στράπλες φόρεμα με τις καινούργιες μπεζ πλατφόρμες μου. Η ζέστη έξω είναι αφόρητη και αυτό δεν με βοηθάει καθόλου. Έχω άγχος για πρώτη φορά που θα συναντήσω την άνδρα που αγαπώ. Τόσο όσο δεν είχα ούτε την πρώτη μας φορά.  Έχω ήδη φτάσει σπίτι του και στέκομαι έξω ακριβώς από την πόρτα του.  Τι να κάνω;  Να χτυπήσω;  Θα χτυπήσω! Το κουδούνι ακούγεται σε όλο το σπίτι και όταν ανοίγει η πόρτα αντικρίζω τα πανέμορφα πράσινα μάτια του.  Μου χαμογελάει ελαφρά και μου κάνει νόημα να περάσω.  Κατευθυνόμαστε στο σαλόνι του και με κοιτάει.

" Κάθισε. " μου λέει και γνέφω παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. 

" Ευχαριστώ. " χαμογελάω αχνά σε εκείνον και κάθεται στην πολυθρόνα απέναντί μου. 

" Ω εμ..θες κάτι να πιεις;  Λίγο χυμό, τσάι, καφέ...;" σηκώνω το χέρι μου για να τον κάνω να σταματήσει. 

" Όχι Χάρρυ.  Θέλω να μπω στο ψητό. " λέω αποφασιστικά και πιο έντονα από ότι υπολόγιζα. 

" Εντάξει λοιπόν.  Σε ακούω. " μου λέει και βολεύεται καλύτερα στη θέση του.  Βάζει το αριστερό του χέρι κάτω από το πηγούνι του ενώ στηρίζεται στο μπράτσο της πολυθρόνας. 

" Καταρχήν, συγνώμη που αντέδρασα έτσι , παιδιάστικα. Αλλά...με αιφνιδίασες.  Δεν το περίμενα αλήθεια. Και απλά το μυαλό μου μπερδεύτηκε πάρα πολύ.  Τώρα όμως ξέρω τι...θέλω. " φτάνω στο τέλος αργά και όλο και πιο σιγανά.  Με κοιτάει με μάτια γεμάτα αγωνία αν και προσπαθεί να το κρύψει.  Εγώ όμως τον ξέρω καλά. 

Κάτι που θα καταστρέψει αργά και σταθερά τον Χάρρυ από μέσα του.

" Λοιπόν; " ρωτάει με θάρρος και δυνατή φωνή. 

" Ναι...θα σε παντρευτώ. " δίνω την απάντηση που περίμενε.  Μένει άφωνος και ανέκφραστος για λίγο.  Το επόμενο λεπτό, βρίσκεται σε χρόνο ρεκόρ δίπλα μου βάζοντάς με στην αγκαλιά του χαρίζοντάς μου το όμορφο χαμόγελο του. 

" Αγάπη μου! Αγάπη μου!  Σε ευχαριστώ!  Σε αγαπάω τόσο πολύ! " φωνάζει από τον ενθουσιασμό του και γελάω λίγο ρολλάροντας τα μάτια μου. Γελάει κι αυτός. Η εικόνα του είναι αξιολάτρευτη, τα λακκάκια κάνουν καλή δουλειά γιαυτό.  Χαμογελάω κι εγώ σε εκείνον και ενώνει τα χείλη μας σε ένα γλυκό φιλί.
Τον βοηθάω να στρώσει το τραπέζι για να φάμε.  Όταν μπαίνω στη κουζίνα και τον ρωτάω αν χρειάζεται βοήθεια το μόνο που λέει είναι...

" Έξω από την κουζίνα μου! " γελώντας υπακούω και σε λίγο φέρνει το φαγητό στο τραπέζι.  Κοκκινιστό κρέας με λαχανικά και ρύζι και φυσικά δεν θα μπορούσε να ξεχάσει τη συνοδεία του κόκκινου κρασιού.  Τσουγκρίζουμε απαλά τα ποτήρια μας και κάνουμε πρόποση στην αγάπη μας.  Το κουδούνι που χτυπάει επανηλημένα μας χαλάει την όμορφη στιγμή που είμαστε έτοιμοι να πιούμε μια γουλιά από το ποτό μας.  Ο Χάρρυ πάει να ανοίξει και αμέσως ακούγεται μια άγρια φωνή. 

" Αν δεν με ξεπληρώσεις θα αλυσοδέσω και εσένα και αυτή.  Θα σας βασανίσω κι έπειτα θα σας σκοτώσω.  Αλλά πρώτα θα παρακαλάτε για να πεθάνετε!" Λέει έντονα και τρομάζω σε αυτά τα λόγια αυτού του ανθρώπου.  Δεν μου ακούγεται πολύ καλός, κι ούτε τον φαντάζομαι συμπαθητικό. Μα τι είναι αυτό πάλι; Που έχει μπλέξει ο Χάρρυ; Ποιους εννοεί ότι θα σκοτώσει;  Τον Χάρρυ και εμένα ή κάποια άλλη;  Θεέ μου! Αποφασίζω να πάω μέσα αφού πέφτει ησυχία.

"Αγάπη μου, ποιος ήταν στη πόρτα; " ρωτάω μπαίνοντας στο χώρο της εισόδου.  Προετοιμάζω τον εαυτό μου για το τι πρόκειται να δω αλλά τελικά η εμφάνιση αυτού του άντρα δεν είναι τόσο τρομακτική όσο η φωνή του.  Φαίνεται πολύ γέρος και πάω στοίχημα ότι με το ζόρι κρατιέται όρθιος. Φοράει ένα γκρι κουστούμι και γυαλιά στο πρόσωπό του.  Κρατάει ένα ανοιχτό μπουκάλι μπύρας στο χέρι του και βρωμάει από χιλιόμετρα. Είναι μεθυσμένος.  Αλλά όχι και λιώμα.  Πλησιάζω τον Χάρρυ ο οποίος με κοιτάει με ένα θανατηφόρο βλέμμα αλλά τον αγνοώ και κάνω το δικό μου παιχνίδι μέχρι να μάθω τι συμβαίνει. 
Τον αγκαλιάζω από πίσω και την επόμενη στιγμή κάνω πως παρατηρώ τον άντρα που τώρα στηρίζεται πάνω στη πόρτα για να μην πέσει. 

" Ο Γειά σας.  " χαιρετάω ευγενικά και συγκρατημένα χωρίς κίνηση για χειραψία.

" Γειά σου όμορφη Κατλίν.  Σωστά;  Έτσι δεν σε λένε; "ρωτάει προφανώς ρητορικά.

" Πώς. ..πως ξέρετε το όνομά μου. " ρωτάω σιγανά προσπαθώντας να μην δείξω φόβο.

" Δεν έχει σημασία.  Εσύ , τα λεφτά μου όσο πιο γρήγορα γιατί χάνομαι!! " φωνάζει στο πρόσωπο του Χάρρυ και κρύβομαι πίσω του. 

" Καληνύχτα.  Α και Κατλίν, χάρηκα. " λέει ειρωνικά και γελώντας ανοίγει τη πόρτα και φεύγει αφήνοντας μας αναστατωμένους. 

" Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος Χάρρυ;  Γιατί πράγμα θέλει να τον ξεχρεώσεις που αν δεν το κάνεις θα χάσεις τη ζωή σου; " ρωτάω με τη φωνή μου να τρέμει έξω δάκρυα απειλούν να πέσουν από τα μάτια μου.