Night Owl Assassin 2

Chapter 25

"Erwin!!! Kanina ka pa ba diyan?" Tanong ko sa kambal ko na halos mapatili na ako sa gulat at takot ko nang marinig ko siyang magsalita.

He looked confused and angry at the same time, hanggang sa umalis nalang siya bigla sa harapan namin ni Katarina.

Halos mapatakbo na ako para lang sundan siya at hindi makarating sa iba kung ano man ang mga narinig niyang pinag-usapan namin ni Katarina.

"Erwin!!!" I hissed, trying not to shout so no one can hear us downstairs.

"Erwin, stop!" Sabi din ni Katarina na nakasunod lang din pala sa likod ko.

"Amethyst! Stop my twin! Please!" Sabi ko nang makita ko si Amethyst na kakaakyat lang ng hagdan at papalapit kay Erwin na lalagpasan din sana siya kung hindi niya ito nahawakan sa braso.

"Honey? What did you do?" Naghihinalang tanong sa kanya ni Amethyst habang hawak parin ang kamay niya. Napansin ko na din ang mga pasa niya sa mukha at braso niya pati ang mga sugat na parang mga kalmot, pero mamaya ko nalang din aalamin sa kanya ang tungkol doon, ang mahalaga ay makausap ko muna si Erwin.

"Let go of me, honey. Kailangang malaman nila papa ang binabalak na pagtakas ni Erika para hindi siya makasama sa atin sa Italy."

She frowned. "Erika? Totoo ba ang sinasabi ni Erwin?"

"Pwede bang mag-usap muna kami? Please, Erwin, mag-usap na muna tayo."

"Bakit pa? Para makuha mo din ang panig ko kagaya ni Katarina?"

"Honey, mabuti pa ngang mag-usap na muna kayong magkapatid para magkaintindihan kayo ng mabuti." Sabi ni Amethyst na hinawakan na din ang kamay ko at sabay kaming dinala ni Erwin sa mismong kwarto niya bago siya nagpaalam sa amin na bababa na sila ni Katarina sa kusina.

"Erwin, 'wag ka sanang magalit sa akin, please? Pero ayoko kasi talagang umalis ng bansa. Ayokong doon na tumira at palakihin ang anak ko sa ibang lugar. Kung ayaw ninyo akong maiwan dito, edi dito nalang tayong lahat, diba? Please?"

"Iyon lang ba talaga ang dahilan mo kung bakit gusto mong manatili dito?" He asked, still not smiling.

"Fine. I'm going to be honest with you but please-------"

"Erika."

"What?!" Galit na sabi ko nang bigla nalang pumasok si Cyrus sa kwarto ni Erwin na mukhang nagulat din sa inakto ko. "I'm sorry. Sorry, hindi ko sinasadya. Importante lang kasi ang pinag-uusapan namin ni Erwin. May kailangan ka ba?" Tanong ko sa kanya, pero sa halip na ako ang kausapin ay kay Erwin pa siya humarap.

"Pwede ko bang makausap muna si Erika? Importante lang din ang sasabihin ko."

Mabilis namang pumayag si Erwin at aalis na sana kung hindi ko lang siya pinigilan.

"Erwin, no! Nag-uusap pa tayo!"

"We're done talking, Erika. At kahit ano pa ang sabihin mo hindi kita pagbibigyan. Pasensya na, pero gusto man kitang intindihin alam kong mali parin iyang gusto mong mangyari. Wala akong sasabihin kila papa tungkol sa plano mo basta kakalimutan mo na din iyon." Sabi niya bago tuluyang umalis sa kwarto niya at isara ang pintuan para makapag-usap na din kami ni Cyrus na hindi man lang nagtaka kung bakit ako kakausapin nito.

"What's wrong?"

I sighed. "Narinig niya kasi kaming nag-uusap ni Katarina dito sa kwarto niya. Sinabi ko kasing ayokong umalis ng bansa sa paraang tatakas ako sa kanila."

"You don't have to do that."

"But you know why I don't want to leave."

"Yeah, I know. Ayaw mong malayo sa akin."