HAYATA DÖNDÜREN AŞK (Tamamlandı) #Wattys2015

63. BÖLÜM

Medyada Uraz ve Adelina :))

Hastane önündeki bekleyiş her geçen gün daha zor hale geliyordu. Melih perişandı, Elif perişandı, Raber Ağa perişandı, Zehra Sultan perişandı. Uraz mı? Uraz için perişan kelimesi bile yetersizdi. Uraz darmadağındı, Uraz artık tükenmişti. 

Adelina ve kızları, evet ikizlerden hayata tutunan bebek kızdı, yaşam mücadelesi verirken, Adekan'ı, Adelina'sından olan kanı bu illet hastalıkla cebelleşirken Uraz nasıl iyi olabilirdi? Kime yanacağına, kim için üzüleceğine şaşırmış durumdaydı artık. Adelina, oğlu, doğmamış kızı! Bu hayat neden bu kadar kötüydü? Bu hayat onlara karşı neden bu kadar acımasızdı? Bitmek bilmeyen sıkıntılarının sebebi neydi? Nasıl bir günah işlemişlerdi? Neyin bedelini ödüyorlardı böyle? Uraz neredeyse emindi artık büyük bir günah işlediğine. Önce aşkıyla, sonra oğluyla, daha sonra doğmamış bebekleri de dahil en sevdikleriyle sınanıyordu. Her şey o kadar üst üste geliyordu ki Uraz kaybettikleri oğlunun acısını bile henüz fark edememişti. 

Günlerdir hastaneden dışarı adımını atmamıştı Uraz. Oğulları da bu hastaneye getirilmiş, diğer canlarıyla birlikte yaşam mücadelesine devam ediyordu. Adelina'nın durumunda kötüye giden hiçbir şey olmadığı gibi iyiye giden herhangi bir şey de yoktu. Buna sevinmeli miydi üzülmeli miydi karar veremiyordu Uraz. Oğlu içinse böyle bir durum söz konusu dahi değildi.O her geçen gün gücünü biraz daha kaybediyordu. Çaresizdi. Ne yapacağını, bu çıkmazdan nasıl kurtulacağını bir türlü bulamıyordu. Tek umudu oğluna uygun bir donör bulabilmekti. Her ne kadar kabul etmek istemese de oğlunun Adelina'nın doğumuna kadar dayanabileceğinden emin değildi. Hoş doğuma kadar Adelina dayanabilecek miydi ona da emin değildi. Düşüncelerinin içinde boğulmuşken telefonunun lanet sesiyle kendine geldi.

"Efendim Melih?"

"Abi şirkete gelmen lazım."

"Gelemem Melih."

"Uraz gelmen lazım diyorum sana. İçinden çıkamıyoruz bir türlü bu işin. Abi sana ihtiyacımız var."

"Tamam başımın belası tamam, geliyorum."

Günler sonra bıkkınlıkla hastaneden çıkarken bir yandan da Melih'e küfrediyordum. Hayır yani içinden çıkamadığı iş ne olabilirdi ki? 

Araba ana yoldan çıkıp kestirmeye  saptığında hızını bir nebze olsun azaltmamıştı Uraz. Bir an önce işini halledip hastaneye, canlarına dönmek istiyordu ama maalesef hayatta her şey planladığımız gibi olmuyordu. Yolun ortasındaki baygın kadının hastaneye geç gitmesine neden olacağını bilmiyordu. Adekan'ın  hayatını kurtaracağını bilmiyordu. Hatta ve hatta kendisine bir oğul vereceğini asla tahmin etmiyordu.

biliyorum kısaydı ama bekletmek istemedim. Bu bölüme özellikle yeni karakterimize dair yorumlarınızı merak ediyorum. 

Evlat derken ne demek istedim acaba? Uraz Adelina'yı aldatacak mı?

Bol bol yorum istiyorum sizden.

Kardeşim dediğim bir insanın babasını kaybettik kanserden. Lütfen dua edin.

Sizi seviyorum, iyi geceler