HAYATA DÖNDÜREN AŞK (Tamamlandı) #Wattys2015

5. BÖLÜM

ADELİNA'DAN

Uraz Bey'in odasından çıktıktan sonra ofise geçtim. Akşam Dubai'nin en iyilerinden biriyle toplantımız vardı. Yer altı oteli inşa edecektik. Atalar Holding çok geniş kapsamlı bir yerdi. Otomotiv sanayi, taşımacılık, tekstil, inşaat... Uraz Bey Türkiye'nin en zengin iş adamı seçilmiş hatta bir dergide Yelda öyle demişti. Akşam ne giymeliydim, daha önce öyle bir yerde olmadığım için bilmiyordum. Yelda'ya sormaya karar verdim.

"Yelda akşam yemek lüks bir otelde olacakmış sence ne giymeliyim?"

"Canım Dubaililer kıyafet konusundaa baya titizmiş ve toplantıya katılanlar çok şık oluyorlarmış. Genelde abiye tarzı tercih ettiklerini duydum ama karar senin."

"Çok teşekkür ederim. Ben çıkıyorum daha hazırlanmam gerek. görüşürüz."

"Görüşürüz."

Önce alışverişe mi gitsem diye düşündüm ama o kadar zaman yoktu. Dolabımda bugün giyebileceğim birkaç elbise vardı onlardan birini giyerdim artık.

Trafik vardı eve geldiğimde toplantıya 2 saat vardı. Duş almam, saçım, makyajım derken 1 saat geçerdi. Trafiği göz önünde bulundurursak 1 saate yakın da otele gitmemiz sürerdi. Acele etmeliydim hemen duşa girdim. Normalde suyu çok severdim saçlarım da uzun olduğu için yarım saatten erken çıkmazdım ama bu sefer 15 dakikada çıkmıştım. Dolabın başına geçtim lacivert hafif göğüs dekoltesi olan yırtmaçlı bir elbise seçtim. En uygunu buydu diğerleri fazla abartılıydı. Hoş bence bu bile abartılıydı ya neyse. Kremlendikten sonra elbiseyi giydim. Saçlarımda zorlanmayacaktım zaten kıvırcık olduğu için dağınık topuz yapacaktım. Ayağıma siyah süet topuklularımı giyecektim. Hafif makyaj tercih ettim abartıya gerek yoktu. Boynumun açıkta kaldığını düşünüp kolye taktım. Küpe takmayı sevmezdim. 45 dakika olmuştu Uraz Bey birazdan gelirdi. Telefonumu elime aldım ama ne bir arama ne de mesaj vardı. Ege'nin numarasını engellemiştim. Ailemin ölümünden sonra içime kapanmıştım arkadaşım olmamıştı pek. Ege'den sonra da kimle yakınlaşsam kafayı Ege'ye takıyordu o yüzden uzak duruyordum kızlardan. Acaba o zamanlar da aldatılmış mıydım? Belki okuldan biriyle aldatmıştı beni? Elimdeki telefonun titremesiyle birden sıçradım. Numarayı tanımıyordum. Ege miydi acaba açmasa mıydım? Şirketten olabilirdi ya da Uraz Bey'in şoförü.Açtım.

"Efendim?"

"Adelina Hanım benim Uraz. Gelmek üzereyim hazırsanız aşağıya inebilir misiniz?"

"Tabi Uraz Bey iniyorum."

Çantamı da alıp indim. Kapıdan çıktığım an lüks bir araba siteye girdi Uraz Bey olmalıydı. Arabada sadece Uraz Bey vardı, şoför yoktu. Arkaya mı oturmalıydım yanına mı? Tereddütte kaldım, Uraz Bey de anlamış olacak ki yanını işaret ettin 'Buyrun.' diyerek. Oturdum hemen kemerimi taktım kazadan sonra takıntılıydım. Uraz Bey'in bana baktığını gördüm.

"İyi akşamlar efendim."

İyi akşamlar. Çok şıksınız."

Siyah bir takım elbise beyaz vücuduna oturan bir gömlek giymiş, siyah kravat takmıştı.

"Teşekkür ederim efendim siz de öylesiniz."

"Teşekkürler. Bir an önce gidelim yoksa geç kalacağız malum eviniz şehir dışında."

"Haklısınız." deyip gülümsedim. O da gülümsedi.

Her sabah buradan işe gitmek de zor oluyordu şirkete yakın bir ev mi tutsaydım acaba? Ama hiç emlakçı tanımıyordum. Yelda'ya mı sorsam diye düşündüm ama o ailesiyle otuyordu emlakçıları tanır mıydı ki? Neyse dedim yarın sorarım.