HAYATA DÖNDÜREN AŞK (Tamamlandı) #Wattys2015

12. BÖLÜM

URAZ'DAN

Adelina teklifi duyduğunda baya bir şaşırmıştı ama haklıydı kim olsa şaşırırdı. Bir süre sessiz kaldıktan sonra artık ne düşündüyse kabul etmişti. Dudaklarına yapışıp deli gibi öpmek istiyordum. Hatta ergenler gibi kalkıp saçma sapan dans bile edebilirdim. Hadi ama kim olsa yapardı bunu. Hayatımın aşkı dediğim kadın karım olacaktı sonuçta.

Karım..

Anlaşmalı evlilik yapacağımızı düşünüyordu. Tamam anlaşmalı gibi olacaktı ama kısa bir süre. Bu evlilik işi yakınlaşmamızı sağlayacaktı emindim. Gerçek bir evliliğe dönüşmesi için de her şeyi yapardım. Mardin'de uzun bir süre kalmayı düşünüyordum. Orada daha çok yakınlaşırdık sonuçta aynı odada kalacaktık ve ben kesinlikle odaya koltuk koydurmayacaktım. En azından birlikte uyurduk böyle daha kolay olabilirdi işim. Hem herkes aşık olduğumuzu zannediyordu. Bir bakıma doğruydu ben aşıktım ama o değildi. Bunu düşünüp moralimi bozmayacaktım sonuçta karım olacaktı. Sonsuza kadar benim olacaktı. Hayallerime bir adım daha yaklaşmıştım. Ama Mardin de her şeyin kusursuz olmayacağını biliyordum ailem Adelina'yı istemiyordu. Tanıdıkça severler diyemiyorum çünkü daha ben de tanımıyorum. Ama bu umrumda değil. Onu üzen kim olursa olsun buna anne babam da dahil affetmezdim. O benim yaşama sebebimdi. Bu hayatta en değer verdiğim kişi oydu, kıymetlimdi. Bu kadar kısa sürede nasıl böyle büyük bir aşka tutulmuştum bilmiyordum ama pişman değildim. İşin ucunda o varsa hiçbir şeyden pişman olmazdım. Ama halletmem gereken işler vardı gitmeden önce. Holding işlerini toparlamalıydım, Ege'nin yanına gitmeliydim. Adelina'ya hakaret eden kızı girdiği işten attırmalıydım. Normalde kimsenin ekmeğiyle oynamazdım ama hak etmişti. Kendisi sırf para için evli bir adamın metresi olurken iyiydi ama kadınım yapmadığı bir şey yüzünden orosbu damgası yiyordu. İşte buna dayanamazdım, affetmezdim. Artık işlerime bakma zamanıydı.

"Adelina benim biraz işim var holdinge gitmeliyim. Yarın yola çıkarız uçakla mı gidelim arabayla mı?"

"Bu kadar erken mi? Yolculuk yapmayı seviyorum arabayla gidelim hem ağrılarım da kalmadı ilaçlar baya etkiliymiş. Yani sizin için de uygunsa."

"Siz mi? Nasıl anlaşmıştık ama sadece Uraz."

"Haklısın ama alışkanlık işte."

"Biraz dikkat etmelisin. Özellikle birilerinin yanında. Arabayla gidelim benim için de uygun."

"Morluklar ne olacak ailen ne diyecek?"

Sesindeki hüznü anlamıştım. Ege olayına hala üzülüyordu ve bu benim o ite olan öfkemi artırmaktan başka hiçbir boka yaramıyordu. Tabi kalbimi de sızlatıyordu. Nasıl sızlamazdı ki kalbim canı acıyordu.

"Morluklar neredeyse geçmek üzere krem etkisini gösteriyor. Ufak tefek belli oluyor kafana takma. Hem benim yaptığımı zannediyorlar bişey diyemezler o yüzden."

Bir de bu olay vardı tabi. İçimdekileri bilseler değil onu bu hale getirmek bir tokat bile atamayacağımı bilirlerdi. Ama Melih dışında kimse bilmiyordu bunu sevdiğim kadın bile..

"Tamam o zaman. Benim kıyafet işi ne olacak?"

"Tamamen aklımdan çıkmış. Şoföre söylerim yardımcılardan biriyle evine gidersiniz. Valizi kız hazırlar sen ne istediğini söyle yeter. Benim şimdi holdinge gitmem lazım. Telefonun açık olsun aklım sende kalmasın. Ağrın olursa hemen beni arıyorsun tamam mı?"

"Olacağını sanıyorum ama tamam ararım. Kolay gelsin."

"Görüşürüz."

Aşağıya indiğimde kızlardan birini gördüm. Adelina'nın yanında bu kızı gönderecektim diğerini gözüm pek tutmuyordu. Yanlış bir davranışı görmemiştim ama ne biliyim işte ne olur ne olmazdı.