Never lose hope || Jungkook

10

Do parku, postanowiłam wybrać się szybciej. Ubrałam legginsy, bordowy sweterek, a do tego najzwyklejsze czarne trampki. Do jednej ręki wzięłam deskorolkę, a do drugiej swój telefon.

Bixnka: Ja już idę, ponieważ mam kawałek drogi.

Bixnka: Będę miała bordowy sweter, więc mam nadzieję, że mnie rozpoznasz!

Bixnka: A teraz, żegnam! 😘

* * *

  W parku usiadłam naprzeciwko małego jeziorka, które się tutaj znajduję. Siedzenie i wpatrywanie się w naturę zawsze mnie rozluźniało, czułam się taka beztroska. Czas leciał wolniej, a cały stres, który miałam, jakby wyparował ze mnie.

Obawiam się tego, kogo mogę tutaj spotkać. Przecież to może być każdy, osoba ze szkoły czy jakiś pedofil. Cóż okaże się, jak go spotkam.

Spojrzałam na zegarek w telefonie, jeszcze pięć minut. Sama nie wiem, kiedy ten czas tak szybko minął.

Jedynie, co mnie zaczęło martwić, to zbierające chmury na niebie.  

Bixnka: Czekam~

Bixnka: Dlaczego nie odpisujesz, a nawet nie wyświetlasz moich wiadomości?

Bixnka: Mam nadzieję, że przyjedziesz...

Zaczęło kropić, co mnie bardziej zaniepokoiło.

Minął kwadrans.

Półgodziny.

Godzina.

Półtora.

Nadal go nie było. Pisałam do niego dalej wiadomości, ale on nie raczył odpowiedzieć.

Bixnka: Fajnie, że mnie wystawiłeś.

Bixnka: Swoich przyjaciół, też wystawiasz?

Bixnka: Szczerze, przyzwyczaiłam się do takie traktowania

Bixnka: Jednak byłam przekonana, że ty będziesz inny.

~*~

Na kolejny dzień, obudziłam się z gorączką. Wczoraj wróciłam cała przemoczona i zamarznięta. Swój telefon wyłączyłam, ponieważ nie miałam ochoty czytać od niego wiadomości, jeżeli w ogóle napisze do mnie.

Siedzę w łóżku, opierając się o ścianę, a na kolanach mam szkicownik. Nie mogłam się skupić na rysowaniu, ponieważ myślami byłam przy nieudanym spotkaniu.

Usłyszałam pukanie do drzwi, następnie ujrzałam swojego brata. Wszedł do pokoju i zajął miejsce na moim łóżku.

  – O czym tak zawzięcie myślisz? – zapytał, patrząc mi w oczy.

 – Dlaczego? Dlaczego każdy mnie tak traktuje? 

  – Jeżeli jemu będzie na tobie zależeć, to będzie się starał, abyś mu wybaczyła – stwierdził, następnie opuścił mój pokój.

Po jego wyjściu prychnęłam, bo to niemożliwe. Jednak chwyciłam swój telefon, po czym go włączyłam.

Koxkie97: Tak bardzo przepraszam!

Koxkie97: Chciałem Ci napisać, że nie dam rady, ale zabrali mi telefon.

Koxkie97: Przyjaciele stwierdzili, że nadużywam telefonu i tak wyszło. 

Koxkie97: Wiem, że jesteś na pewno zła

Koxkie97: Nie chciałem, aby tak wyszło! 

Koxkie97: Co zrobić, abyś mi wybaczyła? 

Bixnka: Przez Ciebie, jestem chora.

Bixnka: Moja mama jest na mnie zła, ponieważ musiała znowu wydawać na lekarstwa.

Bixnka: Mój brat robił mi swoje kazania.

Bixnka: A jutro w szkole, muszę zaliczyć sprawdzian.

Bixnka: Jesteś zadowolony z siebie? 

Koxkie97: Przepraszam... 

~*~*~

Zostałam nominowana przez  nikamonika12

Mam napisać o sobie 15 faktów 😂

1. Mam na imię ale ale Aleksandra

2. Mam kręcone włosy, których nie cierpię 😖

3. Jestem niska

4. Staram się jeść zdrowo + ćwiczę codziennie 💪😂

5. Zajmuję się montażem, który idzie mi nawet dobrze <wczoraj zmontowałam z Jungkookiem 💞> (jak ktoś chcę mogę dać linka na jutub)

6. W sobotę spotkam IBFF 💖

7. Jestem chamska, szczera i bezpośrednia XD

8. Mam dziwne poczucie humoru - śmieję się nawet do ściany 😂

9. Będę mieć aparat na zęby ;v;

10. Kocham matme XDD

11. Będę mieć rehabilitację i jakieś zabiegi😂

12. Mam przerwę w jeździe konnej przez kolano 😭😭

13. Mam brata!😂

14. Powinnam nosić oksy XD

15. Mam różowe włosy ale się zmywa już  :(

Ja nie nominuje nikogo, bo nie mam kogo 😂

#ForeverAlone