The Agent's Brat

Chapter 11

THE AGENT'S BRAT 06.12.16 GodsPrincess16

Chapter 11

"Nasaan si Rodulfo, ate Jona?" mahinahon kong tanong sakanya habang hinihiwa ko ang bacon. Ni hindi ko pa kasi nakita si Rodulfo.

Huli naming kita ay nung hinatid niya ako sa bahay kagabi. Matapos ang nangyari kagabi ay natatakot na akong lumabas ng bahay pero hindi ko parin pinahahalata sa mga magulang ko na natatakot ako.

Lahat na nangyari kagabi ay kinalimutan ko na. Parte lamang iyon ng isang masamang bangungot. Ang ala-alang iyon ay hindi dapat gawing balakid sa buhay ko.

I must move on and learn from that mistake, from that deadly experience.

And for the first time in five years, magkasabay kaming kumain ni Papa at Mama.

Napasulyap ako kay Ate Jona na nakatayo sa gilid ko. Hindi siya nagsalita at sa tingin ko'y wala siyang plano.

"I fired him." naibagsak ko ang kutsara'tinidor sa gulat ng marinig iyon mula kay Mama.

Masama akong tinignan ni Papa pero hindi ko siya pinansin. Nagulat rin si Ate Jona sa ginawa ko.

"I thought you wanted me to be safe?" naguguluhan kong tanong.

"He is no worthy to be your bodyguard Princess Chrisyl, after what happen yesterday? You almost got killed again and do you think we can be able to trust him again?" may halong galit na saad ni Mama.

Alam niya lang ang nangyari pero hindi ang kabubuan.

"Nakidnap lang ako pero.." hindi na niya hinayaang matapos ang sasabihin ko.

"Don't. Rodulfo told me every details." Then, you must be impress of what he did for me.

"It wasn't enough for me." napasalubong ang kilay ko sa dinagdag niyang sinabi.

Hindi ko siya maintindihan.

Hindi ko siya kayang maintindihan.

At ayoko siyang intindihin.

"Trust me, he is not the best. I hired better than him." You hired better than him?

How could you decide such things Ma?

Bakit ba kayo ganito sa akin?

Bakit niyo inalalayo ang mga taong naging mahalaga sa buhay ko.

"But he is the best for me. I am safe with him." my voice cracked.

"I feel secured with him." My tears fall.

"And I trust him more than anybody else." I walked out.

Narinig ko pang tinawag ako ni Mama pero hindi ako nagpatinag.

Bakit nila ito ginagawa sa akin? Masaya ba sila na makita akong nasasaktan? Am I too sinful that I should be suffering like this?

Ni-lock ko ang pinto ng kwarto ko. Napa-upo ako sa sahig at napatulala. Bakit ba ang drama ng buhay ko?

Nakita ko ang malaking bulaklak malapit sa booksheelves ko. Marahas ko itong pinuntahan at hinawakan.

"I hate you!" sabay hagis ko kaya nabasag ito at nagkalat sa sahig. Itinulak ko ang booksheelves kaya nahulog lahat ng mga libro. Nabasag rin ang mga figurins dito.