Epilogue / 2

1.1K 67 68
                                    

   Arabaya bindiğimiz sırada hâlâ yüzümdeki o aptal sırıtışı silmeyi başaramamıştım. Zayn arabayı çalıştırıp geri yola çıktığında biraz düşünceli gibiydi. Ama yine de genel olarak çok iyi zaman geçirmiştik. Zayn ile Nathan fazlasıyla iyi anlaşmıştı ve orada geçirdiğimiz zamanın çoğunu Thobias ile oynayarak geçirmiştim.

"Mutlu musun?" Bana seslenen Zayn'e bakıp hâlâ yüzümde duran gülümsemeyi işaret ettim.

"Sence mutsuz gibi mi görünüyorum?" Kahkaha atıp başını salladı.

"Üzgünüm. Benim hatam." Uzanıp yanağına bir öpücük bırakıp geri yerime geçtim. Zayn gülümsemesini bastırmaya çalışarak yalandan homurdanmıştı.

"Dikkatimi dağıtıyorsun." Kıkırdayarak önüme döndüm.

"Pekâlâ, uslu duracağım." Tek kaşını kaldırarak bana döndü.

"Buna hiç de inanasım gelmiyor." Yeniden gülüp ağzımı kapattım ve eve gidene kadar yolu izledim.

   Babamın evine gittiğimizde evde olup olmadığını bile bilmiyordum. Babama haber vermemiş, sürpriz yapmak istemiştim. Noel'de Adam'ın da evde olacağını biliyordum ama annemin evinde olacağını tahmin ediyordum. Eğer Katy de annemin evindeyse onu göremeyecektim.

   Kapının önünde durduğumuzda tam kapıyı çalacaktım ki Zayn'in sesini duydum.

"Şu an baya gerildim." Ona döndüm ve onu rahatlatmak için yanağına avucumu yasladım.

"Sorun çıkmayacak, Zayn. Eğer ben seni affedebildiysem, babam da affedecektir." Kaşlarını çatıp bana baksa da sonradan başını salladı.

   Ona arkamı dönüp kapıyı çaldım. Birkaç saniye bekledikten sonra içeriden birkaç adım sesi geldiğinde Zayn'in daha da gerildiğini hissedebiliyordum. Çok geçmeden kapı açıldı.

   Babamın bakışları önce beni buldu. Ona gülümsediğim an gözleri irileşti ve bana atıldı.

"Bebeğim," Kollarına girdiğimde beni sıkıca sardı. Sesi hâlâ şaşkın çıkıyordu.

"Gelmeyeceğini sanıyordum." Ondan ayrılmadan omzuna doğru mırıldandım.

"Gelmeyecektim ama Zayn plan yapmış. Buraya gelmişken de seni ve Katy'i görmek istedim." Babamın elimin altındaki omuzları birden gerilince yutkundum. Birkaç adım gerimde duran Zayn'i yeni fark ediyor gibiydi. Omzumdaki başını kaldırıp Zayn'e baktı.

   Babam benden ayrılırken, Zayn gergince boğazını temizledi.

"Merhaba, Bay Benson." Babamın bakışları sorgular halde bana çevrilince derin bir nefes alıp hızlıca konuştum.

"Sana her şeyi açıklayacağım." Babamın sert bakışları Zayn'i buldu. Ardından gözlerini dışarda gezdirdi. Çenesi hâlâ gerginken mırıldandı.

"İçeri geçin çocuklar." Rahat bir nefes alıp babamı takip ettim. Eve önce babam, sonra Zayn ve en son da ben girince kapıyı tam kapatmış onlara dönmüştüm ki babamın Zayn'e atılıp çenesine sert bir yumruk geçirdiğini görünce çığlığı bastım.

"Baba!"

   Yere düşen Zayn'in yanına çöktüm. Koluna elimi koyduğum an Zayn başını yere koydu ve nefesini verdi.

"İyi misin?" Zayn bana bakıp başını sallayınca babama döndüm.

"Tanrı aşkına, ne yapıyorsun baba!" Babam derin bir nefes alıp üzerindeki gömleğin yakasını düzeltip nefesini verdi.

"Bunu yapmazsam içimde kalırdı. O yerdeki piç de bunu kesinlikle hak etmişti." Tam ağzımı açmış babama bağıracaktım ki Zayn kolumu tutup araya girdi.

SPACE 3 | FUTURE OF THE PAST / z.mHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin