Gece boyunca çocuklarla okey oynamıştık. En sonunda benim dışarı çakmam ile hepsini bitirmiştim. Şuan beni kaçıran adamlar ile oturup çay yudumluyordum. Patron dedikleri adam bugün beni salıcaklarını söyledi ilk başta hepsine yaka silktirmiştim ama şimdi usluca oturuyordum. Göktuğların arsasını istediğini babasının inat ettiğini söyledi. Beni de bu yüzden kaçırmış. Saçma yani o zaman git Göktuğyu kaçır gerizekalı.
Ya da Göktuğmuda kaçırma. Aman neyse sonuçta bana bir zarar vermiyor ya .
"Bir bardak daha içer misin çirkef?"dedi atom karınca. İsimlerini bilmediğim için hepsine birer lakap takmıştım. Buna da atom karınca dememin sebebi elinin şevik olmasıydı. Herşeye bu koşuyordu.
Yalnız ablanız ortam yaptı. Onlarda bana lakap takmışlardı. Eee kolay değil yani benim gibi birini kaçırıp zabdetmek.
"İçmem ya."dedim sandalyemde yayılarak.
"Seninkiler hala gelmedi."dedi patronları.
"Gelirler ya erken daha saat ."
Sanki misafirliğe gelmiş gibiydim şuraya bak. Beni kaçıran adamlarla okey oynuyordum,karşılıklı çay içip bir de muhabbet ediyorduk.
"Gençler kahve yaptım. Çirkef fallar senden."dedi çeyrek mafya.
Birde fal bakıyordum tabii.Bununda boyu 1.45 ondan lakabı bu.
Ah Göktuğ gel artık falcı bacılara döndüm burada.
* * *
Sabah ortalama 2 saatlik uyku ile yatağından kalktım. Kaldığı yerde iyi olduğunu bilsemde yinede içim rahat etmiyordu. Belki de şuan benden ona yalan söylediğim için nefret ediyordu. Keşke bu koşullarda tanışmasaydık.
Ama hayatımı değiştiremezdim. Ben buydum. Dün Cihangirin dediği doğruydu seven insan her türlü severdi. Belki Aslı beni bu halimlede severdi.
Odamın kapısı açıldı omzunda mavi havlusuyla Cihangir girdi.
"Kalk oğlum kızı kurtarmaya gidiyoruz."dedi beni çekerek.
"Tamam sen Tunceri kaldır."dedim ayakların yeri bulunca dirseklerimi dizime yasladım.
Cihangir de Tuncerin başına gidip boğazını temizledi. Kadın sesi ile konuştu.
"Tuncer,anasının ponçik yavrusu kalk çay hazır sana sucuklu yumurta yaptım. Anan kurban olsun sana ."dedi bende onları öylece izliyordum.
Cihangirin dürtüklemesine karşı Tuncerden tık ses yoktu.
"Artık son çarem kaldı kardeşim."dedi Cihangir .
"Amirim biz çalmadık suçsuzuz amirim biz hırsız değiliz amirim. Amirim ayağının altını öpiyim."dedi acındırarak ve yüksek sesle.
Tuncer bacağına takılan çarşaf yüzünden önce yere düştü sonra asker selamı ile uykulu gözlerle ayağa kalktı.
"Polis bey valla biz suçsuzuz. Ne dolandırıcılığı ? Saçmalamayın."dedi gözleri hala kapalıyken. İster istemez onları o halde görünce sırıttım ve elimi dizime vurarak yatağımdan kalktım.
"Hadi hadi laklağı bırakında hazırlanın."dedim ve pantolonumu ve t-shirt giyip banyoya gittim işlerini halledip Caner abi'nin yanına geçtim.
"Abi çocuklar hazırlanıp geliyorlar bir an önce çıkalım bence."dedim.
"Aynen oğlum çıkalım. Arabaya geç sen." dedi ve merdivenlere doğru seslendi.
"Çocuklar arabaya gidiyoruz."
