Keyifli okumalar diye yazmadan başlıyorum bölüme pandacornlarım.
Bu hikayeye başlarken hiç umudum yoktu. Okunmaz,fark edilmem diyordum. Çığır aşan bir hikayem olmadı ama ben kendi kabuğumu kırdım bu hikayede. Kendim bir çığır aştım. Her defasında daha çok yazmaya başladım. Bir kat daha bir kat daha yılmadım. Bu hikayenin sonunu görücem dedim. Okunsada okunmasada. İyi ki de burnumun dikine gittim diyorum. Aslı'nın Göktuğya dediği gibi iyi ki diyorum.
Kendisini hiç görmesemde,sesini hiç duymasamda varlığını tüm yazdığım hikayelerde gösterdi.
Evet sen, anes522.
Sana çok teşekkür ediyorum. Bildiri kutucuğumla aranda ki ilişkiyi hiç bozmadığın için.
Kötü de yazsam,iyi de yazsam o güzel yorumlarınla beni hep güldürdüğün için.
Sana sonsuz teşekkürler.
Ve aklıma gelemeyen diğer yorumcularım. Sizler benim kalbimin odacıklarımın V.I.P bölümündesiniz. Bunu asla unutmayın.
Ve sizler kendini göstermeyen hayalet okuyucularım 👻
İyi ki yanımdaydınız,iyi ki beraber satırlarını dolaştık bu hikaye'nin...
Ve de sizler gelip gelmiyeceğinizi bilmediğim yeni okuyucularım... Şimdiden hepinizi çok seviyorum ve sabırsızlıkla bekliyorum.
Son olarak, Kaçığı 12 Eylül 2015 tarihinde yazmaya başladım ben. Ve 12 Eylül 2016 da sizler için özel bir bölüm yayınlamayı düşünüyorum. O güne kadar bekleyin bu Kaçıkları. Çünkü onlar sizi çok özliycekler. Geri geldiklerinde sizleri görmezlerse çok üzülürler. Bu hikayeyi hiç bir zaman unutmayın.
Ve bu yazarıda.
Sizleri seven MAVİSEVERHATUN 💙
