NEFESSIZIM

Vuslat...

Sabah uyandığımda bir kadın vardı yanı başımda. Belkide saatler önce uyanmış beni izliyordu Beyaz Meleğim... Gözlerimi aralamaya çalışırken alnımdaki saçlarımla uğraşmaya başladı. Erken saatlerde uyanmaya alışkın olmadığım için uyanamıyordum. Ona doğru dönüp sarıldım. Evet. Esila'ya sarıldım. Evet. Esila'ya sarılıyordum. Bir an da gerçeği farkederek gözlerimi açtım. Göz bebekleri çoktan oturmuştu göz bebeklerime. "İnanmıyorum. Rüya değilmiş." dedim. Koca bir gülümseme yerleştirdi yüzüne. "Artık hiç bir şey rüya da kalmayacak. Her şey hakikate kavuştu dün gece Adamım." dedi. Demek ki dün gece gerçekten gerçekti. Hemen hızla yataktan kalktım. Yüzümü soğuk bir suyla hızla yıkadım. Banyonun kapısına dayanmış beni izliyordu Beyaz Kadın. İki elinden tutarak mutfağa götürdüm. Ellerimle bir kaç sosis kızarttım. Soğuk dolapta olan patatesleri çıkartarak ısınan yağa saldım. Yıllardır birine kahvaltı hazırlamadığım için biraz acemi bir masa olmuştu. Esila varlığıyla bütün eksikleri tamamlıyordu. İlk ekmek parçasını kopartarak ağzıma attı;arkasından da koca bir sosis parçası. Ben henüz masaya oturmadığım için aynı şeyleri yapamıyordum. Düğünleri ikimizde sevmediğimiz için görkemli bir nikah töreni planlamıştım aklımda. Her şey süpriz olacaktı. Kahvaltı masasındakileri yemek yerine Esila'yı izleyerek geçirmiştim zamanımı. Ondan sonra kahvaltı yapmayı unutmuştum. Şimdi yeniden alışmak zaman alacaktı. Gerçi o bana elleriyle yedirince pek de zor olacağa benzemiyordu.

"Bugün dersin yok muydu Meleğim?"dedim. Normalde bu saatlerde ders veriyor olurdu. "Bugün boş günüm."dedi. Tesadüfün bu kadarı. "Bak sevdiğim ben şimdi işe gitmek zorundayım. Biraz daha kalırsam geç kalacağım."dedim. Hemen yatak odasına gitti. On dakika sonra elinde kıyafet kombinu ile geldi. "Bunlar ne bitanem."dedim."Bugün giyeceklerin."dedi. Bu durum hoşuma gitmişti. Beyaz pamuklu bir kazak ve mat bordo kotumu getirmişti. İçten küçük bir kahkaha attım. Kombini elinden alırken boşta olan elimle belinden tutarak alnından öptüm. Elindeki kombini üstüme geçirip hemen evdrn mekana geçtim. Hiç bırakasım gelmiyordu. Mekana girdiğimde koşarak sahneye çıktım. "Hepiniz hoş geldiniz!"diyerek ellerimi havaya kaldırdım ve müşterilerimi selamladım. Genel olarak alışkanlığım değildi bu. Bunu farkeden daim müşterilerimde şaşkınlıkla alkışladılar. "Bugün burada yediğiniz içtiğiniz her şey benden size bir nikah hediyesi olsun. Sizleri seviyorum."dedim. Çığlık çığlığa herkes bir alkış tutmuştu. Onların bu mutluluğu beni dahada mutlu etmişti. Şarkılarıma herkes elleri havada eşlik ediyordu. Sahneden inerken herkesten "Aa..."sesleri yükselmişti. Artık eve erken gitmek için can atmamı gerektiren sebebim vardı.
Sahneden hoplayarak Saki Dayı'nın yanına gittim. "Evlat bu ne hal ? Ne içtin den?"dedi. Gözleri şaşkınlıktan kocaman açılmış bana bakıyordu. Beni herkes ilk defa böyle görüyordu. "Aşktan sarhoş oldum Dayı. Evleniyorum. Evleniyorum!"diyerek bağırdım. Herkesten kuvvetli bir alkış kopmuştu. tabii ben kendi kendime evleniyordum. Esila'nın hiç bir şeyden haberi yoktu. "Nasıl yani oğlum? Ne evlenmesi? Daha dün yoktu öyle bir şey." dedi. Daha fazla içimde tutamadım. "Esila'yla beraber yine ve yeniden. Hemde engelsiz. Yarın hemen belediyeye gün almaya gideceğim." dedim. Saki Dayı çok sevinmişti duyduklarına. Barın üstünden hemen sarıldı bana. Gözleri sevinçle parlıyordu ihtiyarın. "Çok sevindim be evlat! Gözün aydın."dedi. Bir eliyle elimi tutuyor,boşta kalan eliyle de omzuma vuruyordu. "Bu işte senin emeğin çok. Sen olmasan belki de daha yayınevleriyle uğraşıyor olurdum. Hakkını helal et Tugay Abi."dedim. Koca koca gülümsüyordu ilk defa. "Sonuna kadar helal olsun Yeğenim."dedi. Tugay Abi ile konulurken aklımda evde bekleyen Esila vardı. Yarın dersi vardı. Erkenden yatması gerekiyordu. "Dayı bana müsade. Melekler bekletilmez." dedim. Bir kaç gün önce ilaçlamadan dolayı dükkan kapalı kalınca bugün mekan epey doluydu. Böylelikle Tugay Abi'nin başıda kalabalıktı. Elimi sıkarak ona seslenen müşterilere baktı. Hemen bana döndü. "Beni habersiz yeğenim. Huzurlu geceler." dedi. Elimi havaya kaldırıp bye yaptım.

Eve girdiğimde yüzüme mis gibi Esila çarptı. Bu her şeye bedeldi işte. Meleğim tek başına yorgana sarılmış uyuyordu. Yanına usulca uzandım ve başını yavaşca kaldırarak göğsüme koydum. Biraz uyanır gibi olsada yanında benim olduğumu bildiği için iyice sokuldu sağ yanıma. Biraz üşümüş gibiydi. Yorganı üstümüze iyice çektim. Saçlarına masum bir öpücük bıraktım. Huzur buydu işte. Nefes almak buydu. Sol yanıma sarkan sağ eliyle tişörtümün sol yanını avcunun içine aldı. Onun sarılmasıydı bu. Uykusunda bile sarılıyordu sevdiğim. Artık son kez hayaller hakikate kavuşmuştu.