I'm a Tomlinson ||1D Fanfic|| (Voltooid)

I'm a Tomlinson - 11

Hoofdstuk 11

POV Louis

Dan dringt het tot me door. Zowel het slechte nieuws, als het goeie nieuws. Ik heb mijn zusje teruggevonden, maar zij heeft wel Zayn en die John vermoord. Ik vlieg haar om de hals en een paar tranen ontsnappen uit mijn ooghoeken. Als we haar weer los laten uit de omhelzing kijkt ze ons verbaasd aan. 'Wat is er?' vraagt Niall als hij haar ook ziet kijken. 'Ik dacht dat jullie boos zouden zijn,' zegt ze zachtjes. 'Je wou het niet en je wou niks liever dan zorgen dat Louis veilig is, dus waarom zouden we boos op je zijn?' vraagt Niall. 'O-Omdat ik jullie vriend heb vermoord...' Haar stem klinkt twijfelend. Ik sla mijn armen opnieuw om haar heen en geef haar een dikke knuffel. Niall en Liam komen erbij maar Harry blijft, alweer, op zijn plek zitten. 'Hazz, wat is er?' vraag ik als ik me los heb gemaakt uit de knuffel. 'Ik hoef geen moordenaar te knuffelen Louis,' bromt hij. 'Maar ze wou het niet!' Nu kijkt iedereen dus naar Harry en mij, fijn. 'Dat neemt toch niet weg dat ze hun heeft vermoord!?' schreeuwt hij boos. Ik deins geschrokken achteruit en hoor hoe Lara zegt dat ze dan maar gaat. 'I-Ik ga wel weer dan, doei.' Ze loopt de woonkamer uit de gang op. Ik hoor hoe ze de voordeur open trekt en dan dringt het tot me door wat ze zojuist gezegd heeft.

Ze gaat me opnieuw verlaten.

Ik ren achter haar aan en net voor e de deur achter zich sluit en verdwijnt, grijp ik haar pols vast en trek haar terug naar binnen. 'Louis, wat doe je? Ik weet nu heus wel dat jullie me hier niet moeten hoor!' Haar stem trilt en er staan tranen in haar ogen, klaar om ze te verlaten. 'M-Maar Laar, i-ik wil je niet weer verliezen.' Ik barst in snikken uit en voel hoe ze haar armen om me heen slaat. Ik verberg mijn gezicht in haar nek en hoor op de achtergrond de jongens de woonkamer uitlopen. 'Oké, ik zal blijven,' fluistert ze. Ik trek me terug uit de knuffel en kijk haar aan 'Echt?' 'Alles voor jou, Lou,' glimlacht ze.

'Jongens, Lara trekt bij ons in! Ik ga met haar haar spullen halen!' roep ik blij. 'Lou? Ik héb niks anders dan dat wat ik nu bij me heb...' Verbaasd kijk ik haar aan. 'Dat ga je niet menen, je gaat toch zeker geen móórdenaar in huis nemen Lou?!' roept Harry geschokt. 'Misschien is ze een moordenaar, maar ik weet dat ze een goed hart heeft. Ze deed het wel voor mij hé Hazz?' herinner ik hem. Harry zucht en loopt naar de keuken. Even later komt hij ook de woonkamer in lopen, met een glas cola in de hand.

~10 minuten verder, tijdens de rondleiding~

'En dit is nu jouw kamer,' zeg ik als ik de deur van de logeerkamer open. Er staan alleen een opgemaakt bed, een kledingkast, een bureau, uiteraard met stoel, en een deur naar de badkamer. 'Wow, Louis, dankjewel!' roept Lara vrolijk.

We lopen weer naar beneden, waar de jongens een film en chips hebben klaargezet.

~1 uur later~

'Ik ga naar bed jongens,' zegt Lara en staat op. De film is net afgelopen. Alle chips zijn op maar dat is te verwachten als je Niall erbij hebt. Lara en ik hebben de hele tijd op worteltjes geknabbeld. 'Welterusten Laar' zeg ik en geef haar nog een knuffel. Dan draait ze zich om en loopt de woonkamer uit.