I'm a Tomlinson ||1D Fanfic|| (Voltooid)

I'm a Tomlinson - 12

Hoofdstuk 12

POV Louis

Ik loop Lara's kamer binnen en zie dat ze nog ligt te slapen. Ik ga naast haar bed op mijn hurken zitten en kijk naar haar lieve gezichtje. Ze ziet er zo onschuldig uit... Dan valt mijn oog op haar pols. Overal staan steeën, de één dieper dan de ander, sommigen lang en anderen kort maar het zijn allemaal sneeën en ze zijn nog niet zo heel erg oud. De "jongste" is op z'n laatst van twee dagen geleden, dat kun je zo zijn.

Ik schud haar voorzichtig door elkaar. 'Lara, Lara, wakker worden,' fluister ik. Ze knippert even met haar ogen en kijkt me dan aan. 'Hey Lou,' glimlacht ze. Ze ziet er echt gelukkig uit zo.

Nee, want er staan sneeën op haar pols.

'Goeiemorgen zussie, kom je ontbijten?' 'Ja, ik kom er zo aan, ga jij maar vast.' Ze gaat rechtop zitten maar houdt het dekbed voor haar lichaam. 'Tot zo Laar,' zeg ik en sta op. Ik loop de deur om en ga naar de trap. Als ik er bijna ben bedenk ik me en keer terug. Ik open de deur van Lara's kamer en schrik van wat ik zie; ze trekt net haar shirt over haar hoofd, maar op haar zij zit een hele grote blauwe plek, echt een hele grote. Hij is langwerpig en gebogen. 'Wil je de volgende keer even kloppen Lou?' vraagt Lara en loopt naar me toe. 'Zal ik doen. Hoe kom je aan die blauwe plek?' 'Geslagen met een houweel,' mompelt ze en loopt haar kamer uit. 'Hoezo dat?' 'Niet iedereen in de gevangenis is aardig,' antwoordt ze en loopt voor me uit de trap af. 'Wacht even Lara, ik heb nog één vraag voor je.' 'Vraag maar raak,' glimlacht ze. 'Waarom snijd je jezelf?' Een geschrokken uitdrukking verschijnt op haar gezicht. 'Doe ik n-niet.' Ze staart naar haar voeten terwijl ze me antwoord geeft. 'Laar, kijk me aan.' Ze kijkt op en ik zie dat haar ogen waterig zijn. 'Waarom?' vraag ik opnieuw. 'I-Ik was gewoon ongelukkig,' mompelt ze. 'Hoelang doe je het al?' 'S-Sinds mijn dertiende,' zegt ze op fluistertoon. 'Wil je er alsjeblieft mee stoppen?' 'Ik zal h-het proberen Lou.' Ik geef haar een knuffel en voel hoe mijn shirt nat wordt. 'S-Sorry Louis,' hoor ik haar fluisteren. 'Sorry voor wat?' 'Alles. Voor Zayn, voor John, voor mij, voor alles.' 'Maar Lara, daar kan jij toch niks aan doen? En hoe bedoel je "sorry voor mij?' Ik duw haar een stukje van me af zodat ik haar kan aankijken. 'De problemen d-die ik met m-me meebreng. H-Harry is nu boos, en jij b-bent verdrietig doordat ik mezelf s-snijd...' snikt ze zachtjes. Ik trek haar opnieuw in een knuffel en blijf net zo lang lieve woordjes fluisteren tot ze weer rustig is.

'Wil je het de andere jongens ook vertellen?' vraag ik voor we naar de keuken lopen. Ze knikt en dan gaan we naar binnen. 'Goedemorgen!' zeggen Liam en Niall opgewekt. 'Morning Boo,' zucht Harry. Lara kijkt me vragend aan en ik leg haar uit dat ze ook wel is Tommo, Boobear of Boo noemen. 'Je vergeet iemand Hazz,' zucht ik en kijk hem even aan, waardoor Harry wegkijkt. 'Harry, doe nou niet zo kinderachtig en zeg gewoon goedemorgen tegen Lara,' zegt Liam boos. 'Goeiemorgen Lara,' mompelt Harry. 'Sorry Laar, maar ik denk dat je het daarmee zult moeten doen,' zeg ik en gebaar dat ze plaats moet nemen op een van de stoelen. Ze gaat naast me zitten en ik zie dat haar blik naar Harry glijdt.

POV Lara

Ik ga naast Louis aan tafel zitten. Tegenover mij zit Niall, schuin tegenover mij aan recht zit Liam, en aan de andere kant zit Harry. Mijn blik blijft op hem hangen. Hij heeft iets, iets wat mij aantrekt. Wat het is, weet ik niet. Zijn bruine krullen? Zijn smaragdgroene ogen?

'Lara, wil je het ze zelf vertellen?' vraagt Louis naast me. Ik trek mijn ogen los van Harry, die druk is met zijn eten, en kijk Louis aan. Ik denk even na, maar schud dan mijn hoofd. 'Nou ehm jongens, ik ben er zojuist achter gekomen dat Lara zichzelf snijdt en ik hoop dat jullie mij zullen helpen om haar te laten stoppen, voorgoed.' Louis begint te snikken en ik neem hem in mijn armen.

De Vraag Van Vandaag: Wat is je lievelingskleur?

Mijn antwoord: Blauw en groen, ik kan niet kiezen...